Μπάμπης Δρακόπουλος
| Μπάμπης Δρακόπουλος | |
|---|---|
 | |
| Γενικός Γραμματέας Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού | |
| Περίοδος 1969 – 1982 | |
| Διάδοχος | Γιάννης Μπανιάς |
| Βουλευτής της Βουλή των Ελλήνων | |
| Περίοδος 17 Νοεμβρίου 1974 – 22 Οκτωβρίου 1977 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 27 Ιανουαρίου 1917, Αθήνα, Ελλάδα |
| Θάνατος | 18 Μαΐου 1991 (74 ετών) Αθήνα, Ελλάδα |
| Εθνότητα | Ελληνική |
| Πολιτικό κόμμα | Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού Ε.Δ.Α (1960-1967) Κ.Κ.Ε. (1934-1968) |
| Σύζυγος | Τούλα Δρακοπούλου |
| Επάγγελμα | Πολιτικός |
Ο Μπάμπης Δρακόπουλος (γεν. 1917, Αθήνα - 1991, Αθήνα) ήταν Έλληνας πολιτικός, κορυφαίο στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, γενικός γραμματέας του Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού και βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπάμπης Δρακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα, στην Κυψέλη, στις 29 Ιανουαρίου του 1917. Ήταν γραμμένος στη ΧΑΝ από 13 ετών. Αποφοίτησε από το 8ο Γυμνάσιο Αθηνών, το 1933. Γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1934 αλλά διέκοψε τις σπουδές του στο τέταρτο έτος εξαιτίας της δικτατορίας του Μεταξά. Νυμφεύτηκε την Τούλα Δρακοπούλου. Απεβίωσε στις 18 Μαΐου 1991 στην Αθήνα.
Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν πολιτικά ενεργός από μικρή ηλικία. Το 1934 εντάχθηκε στην «Εργατική Βοήθεια» του Πανεπιστημίου, ενώ το 1935-36 ήταν επικεφαλής του αντίστοιχου ομίλου της Φιλοσοφικής. Στα τέλη του 1934 εντάχθηκε επίσημα στην Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (Ο.Κ.Ν.Ε.) και σύντομα ανέλαβε πολιτικές ευθύνες. Το 1937 εργάστηκε παράνομα στην Επιτροπή Πόλης της Αθήνας της Ο.Κ.Ν.Ε., ως καθοδηγητής των Βόρειων Προαστίων.
Εξορίστηκε από τη δικτατορία του Μεταξά, τον Νοέμβριο του 1938, στη Φολέγανδρο. Τον Μάιο του 1941 κατάφερε να δραπετεύσει. Το ίδιο έτος έγινε γραμματέας της Ο.Κ.Ν.Ε., αλλά συνελήφθη λίγο αργότερα. Τον επόμενο χρόνο αποφυλακίστηκε για λόγους υγείας. Ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νέων (Ε.Π.Ο.Ν.). Κατά τον εμφύλιο πόλεμο πέρασε στην παρανομία. Το 1949 συνελήφθη και καταδικάστηκε αρχικά σε θάνατο από το στρατοδικείο, αλλά πήρε χάρη και το 1960 αποφυλακίστηκε.
Το 1960 ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στην Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.). Έγινε γραμματέας του παραρτήματος της Αθήνας και έπειτα έγινε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής. Το 1961, εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. στο 8ο Συνέδριο του κόμματος. Το 1963 έγινε γραμματέας του Γραφείου Εσωτερικού της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε..
Επί δικτατορίας αρχικά διέφυγε της σύλληψης και συμμετείχε στη συγκρότηση του Πατριωτικού Μετώπου (ΠΑ.Μ.). Στη διάσπαση του Κ.Κ.Ε. το 1968 συντάχθηκε με το Γραφείο Εσωτερικού και το 1969 εκλέχτηκε Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού.
Συνελήφθη το 1971 και αποφυλακίστηκε το 1973 με τη γενική αμνηστία. Στις βουλευτικές εκλογές του 1974 εκλέχτηκε βουλευτής με την Ενωμένη Αριστερά (Κ.Κ.Ε. Εσωτ.). Διετέλεσε γραμματέας του Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού μέχρι το 1982.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικές συνδέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βίντεο, 1o Συνέδριο ΚΚΕεσ., Ιούνιος 1976, Πανιώνιος
- Αυγή 25 Απριλίου 2021