Μαρία Μπούντμπεργκ
| Μούρα Μπάντμπεργκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Φεβρουάριος 1892[1][2][3] Πολτάβα |
| Θάνατος | 1 Νοεμβρίου 1974[1][2][3] Τερρανουόβα Μπρατσολίνι |
| Τόπος ταφής | Chiswick New Cemetery[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μεταφράστρια σεναριογράφος |
| Εργοδότης | Security Service |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Johann von Benckendorff[6] |
| Σύντροφος | Μαξίμ Γκόρκι Χ. Τζ. Γουέλς |
| Τέκνα | Paul von Benckendorff[7] Tatiana von Benckendorff[7] |
| Γονείς | Ignaty Zakrevsky[7] και Maria Nikolaievna Bereysha[8] |
| Οικογένεια | Benckendorff |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μαρία Ιγκνάτιεβνα Ζακρέφσκαγια-Μπένκεντορφ-Μπούντμπεργκ (ρωσ. Мария Игнатьевна Закревская-Бенкендорф-Будберг, Φεβρουάριος 1893 - 1 Νοεμβρίου 1974) ήταν Ρωσίδα τυχοδιώκτρια και ύποπτη διπλή πράκτορας της OGPU και της Βρετανικής υπηρεσίας πληροφοριών.[9]
Σύμφωνα με τον Βρετανό δημοσιογράφο Ρόμπιν Μπρους Λόκχαρτ, ο οποίος την γνώριζε προσωπικά, "ήταν, ίσως, ο πιο αποτελεσματικός παράγοντας επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης που εμφανίστηκε ποτέ στην πολιτική και πνευματική σκηνή του Λονδίνου".[10]
Νεαρή ηλικία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννημένη στην Πολτάβα, στην κεντρική Ουκρανία, η Μαρία ήταν κόρη του Ιγκνάτι Πλατόνοβιτς Ζακρέφσκι (1839-1906), Ρώσου ευγενή και διπλωμάτη. [11] Το 1911, παντρεύτηκε τον Γιόχαν (Ιβάν) Αλεξάντροβιτς Μπέγκεντορφ (1882-1919), τον δεύτερο γραμματέα της Ρωσικής πρεσβείας στο Βερολίνο και Κύριο της Αυλής. Είχαν δύο παιδιά: τον Πάυλο (γεννήθηκε το 1913) και την Τατιάνα (γεννήθηκε το 1915), η οποία αργότερα παντρεύτηκε τον Μπέρναντ Αλεξάντερ και έγινε η μητέρα της επιχειρηματία Χέλεν Αλεξάντερ. Ο Μπέκεντορφ κατείχε ένα μεγάλο εξοχικό σπίτι στην Εσθονία, Γιέντελ Γιανέντα, όπου δολοφονήθηκε στις 19 Απριλίου 1919 από έναν ντόπιο αγρότη.[12]
Σύλληψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν από την Οκτωβριανή Επανάσταση, η Μαρία εργαζόταν στη Ρωσική πρεσβεία στο Βερολίνο, όπου γνώρισε τον Βρετανό διπλωμάτη Ρ.Χ. Μπρους Λόκχαρτ. Μετά τη δολοφονία του συζύγου της το 1919, συνελήφθη ως ύποπτη κατασκοπείας για το Ηνωμένο Βασίλειο και μεταφέρθηκε στη φυλακή Λιουμπιάνκα. Ο Λόκχαρτ, που την ανέφερε με το όνομά της στο βιβλίο του 1932 "Memoirs of a British Agent (Απομνημονεύματα ενός Βρετανού Πράκτορα)" προσπάθησε να εγγυηθεί για εκείνη, αλλά κρατήθηκε επίσης για μερικές εβδομάδες. Ήταν εραστές και έμεινε έγκυος από εκείνον, αλλά η απέβαλε.[13]
Μετά την απελευθέρωση του Λόκχαρτ και την απέλαση του από τη Ρωσία λίγο αργότερα σε σχέση με την υπόθεση "Πρεσβευτική Συνομωσία" (επίσης γνωστή ως "Lockhart Plot"), η Μπούντμπεργκ απελευθερώθηκε, επίσης, υπό την προϋπόθεση ότι θα συνεργαζόταν με την υπηρεσία πληροφοριών, εάν ποτέ χρειαζόταν. Η Μπούντμπεργκ άρχισε να δημοσιεύει την «Παγκόσμια Λογοτεχνία», όπου συνάντησε τον συγγραφέα Μαξίμ Γκόρκι με τη βοήθεια του Κορνέι Τσουκόφσκυ. Έγινε γραμματέας και σύντροφος του Γκόρκυ, ζώντας στο σπίτι του με μερικές διακοπές από το 1920 έως το 1933, όταν ο συγγραφέας ζούσε στην Ιταλία πριν επιστρέψει στη Σοβιετική Ένωση. Αφιέρωσε την τελευταία του μεγάλη δουλειά, το μυθιστόρημα Η Ζωή του Κλιμ Σαμγκίν, σε αυτήν.
Χ. Τζ. Γουέλς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1920, η Μπούντμπεργκ συναντήθηκε με τον Βρετανό συγγραφέα Χ. Τζ. Γουέλς όταν εκείνος έκανε την περίφημη επίσκεψη στη Μόσχα [14] και έγιναν εραστές. Παντρεύτηκε για σύντομο χρονικό διάστημα, στις 13 Νοεμβρίου 1921, με τον βαρόνο Νικολάι (Ρότγκερ Έμιλ Άρθρουρ Φρίντριχ) φον Μπούντμπεργκ-Μπένινγκσαουζεν (γεννήθηκε το 1896). [15] Η ένωση ήταν στη φύση ενός γάμου ευκολίας και σύντομα χώρισαν. (Ωστόσο, της προσέφερε ένα διαβατήριο, και έτσι τη δυνατότητα να εγκαταλείψει τη Ρωσία για να επισκεφτεί και τα δύο παιδιά της στην Εσθονία και το, Γκόρκι, που τότε έμενε κοντά στο Σορέντο. Λέγεται ότι ο βαρόνος Μπούντμπεργκ, ένας σκοτεινόςχαρακτήρας, τελικά εξαφανίστηκε στη Βραζιλία. [16] ) Η σχέση της Μαρία με τον Γουέλς ανανεώθηκε το 1933 στο Λονδίνο, όπου είχε μεταναστεύσει μετά το χωρισμό της με τον Γκόρκι. Η στενή σχέση συνεχίστηκε μέχρι το θάνατο του Ουέλς το 1946. Της είχε ζητήσει να τον παντρευτεί, αλλά η Μπούντμπεργκ απέρριψε έντονα την πρόταση.
Διπλός πράκτορας;[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Για την Μπούντμπεργκ υπήρχε ευρέως η υποψία ότι ήταν διπλή πράκτορας, τόσο για τη Σοβιετική Ένωση όσο και για τη Βρετανική Υπηρεσία Πληροφοριών και ονομάστηκε «Μάτα Χάρι της Ρωσίας», από τη διάσημη Ολλανδή εξωτική χορεύτρια και κατηγορούμενη κατάσκοπο. Είναι γνωστό ότι επισκέφθηκε τη Σοβιετική Ένωση τουλάχιστον δύο φορές μετά τη δεκαετία του 1920: την πρώτη το 1936 για την κηδεία του Γκόρκυ (η οποία έκανε τους ανθρώπους να την αποκαλούν πράκτορα του NKVD) και ξανά στα τέλη του 1950, με μία κόρη του Αλεξάντερ Γκουτσκόφ.
Ένας πληροφοριοδότης της MI5 της είπε, "μπορεί να πιει μία καταπληκτική ποσότητα, κυρίως τζιν". [17]
Η Μαρία Μπούντμπεργκ διατηρούσε κατοικίες στο Λονδίνο στο Ένισμορ Γκάρντενς και στο Κρόμγουελ Ρόαντ. Είχε κάνει το μόνιμο σπίτι της στην Αγγλία από τη στιγμή που μετανάστευσε εκεί το 1929 μέχρι λίγο πριν από το θάνατό της (31 Οκτωβρίου 1974), όταν επέστρεψε στην Ιταλία. [18]
Συγγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεταξύ πολλών άλλων δραστηριοτήτων, η Μπούντμπεργκ έγραψε βιβλία και ήταν σεναριογράφος για τουλάχιστον δύο ταινίες: Τρεις Αδελφές (1970), σε σκηνοθεσία Λόρενς Ολιβιέ και Τζον Σίχελ, και Ο Γλάρος (1968), σε σκηνοθεσία Σίντνεϊ Λουμέτ.[19] [20] Μετέφρασε το μυθιστόρημα του Γκόρκυ Η Ζωή ενός Άχρηστου Άνδρα (1908) στα Αγγλικά το 1971.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μεγαλύτερη αδερφή της Μπούντμπεργκ, η Αλεξάνδρα «Άλλα» Ιγκνατίεβα Ζακρέσκαγια (1887–1960), που παντρεύτηκε τον βαρόνο Άρθουρ φον Ένγκελχαρντ το 1908, αλλά χώρισε το 1909, [21] ήταν η γιαγιά του Νικ Κλεγκ, ηγέτη του Βρετανικού Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος μεταξύ Δεκεμβρίου 2007 και Μαΐου 2015, και αναπληρωτής πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου από το 2010 έως το 2015.
Κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον Μάιο του 2008 κυκλοφόρησε στην Αγγλία μία τηλεοπτική ταινία, My Secret Agent Auntie (Η Μυστική Πράκτορας Θεία μου), σε σκηνοθεσία Ντιμίτρι Κόλλινγκραϊντζ. [22] Η βιογραφία της γράφτηκε από τη Νίνα Μπερμπέροβα η οποία έγραψε χρονικά για τους Ρώσους μετανάστες.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13164768h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6m71cth. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 NUKAT. n2008105492.
- ↑ 4,0 4,1 thelondondead
.blogspot .com /2019 /07 /reasons-to-be-cheerful-chiswick-new .html. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13164768h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ p12497.htm#i124967. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 8,0 8,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Biography at people.ru
- ↑ Bruce Lockhart, Robin (1987), Reilly: The First Man, Penguin Books, pg 86.
- ↑ Nicolas Ikonnikov, La noblesse de Russie (2nd edition, Paris, 1962) Vol. T.2, pp. 299-301
- ↑ Nicolas Ikonnikov, La Noblesse de Russie (Second edition, Paris, 1962) Vol. T.2, p. 301
- ↑ "Epilogue" by Robin Bruce Lockhart (2003) in Memoirs of a British Agent by R. H. Bruce Lockhart (2003 edition by the Folio Society), pg 267.
- ↑ Burris, Charles (2007-08-01) Franklin Roosevelt and the New Deal: An Annotated Bibliographic Guide, LewRockwell.com
- ↑ Nicolas Ikonnikov, La noblesse de Russie (2nd edition, Paris, 1962), Tome T.2, 301-2
- ↑ Bruce Lockhart, Robin (1987), Op. cit., pg 58.
- ↑ «Mosley was tracked by MI5». BBC News. 2002-11-28. http://news.bbc.co.uk/2/low/uk_news/2518271.stm. Ανακτήθηκε στις 2010-05-13.
- ↑ Bruce Lockhart, Robin (1987), Op. cit., pg 60.
- ↑ Internet Movie Database
- ↑ Filmography – Retrieved on 2006-10-23
- ↑ Nicolas Ikonnikov, La noblesse de Russie (2nd edition, Paris, 1962) Tome T.2, 301
- ↑ My Secret Agent Auntie (2008). IMDB
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- McDonald, Deborah· Dronfield, Jeremy (Μαΐου 2015). A Very Dangerous Woman: The Lives, Loves and Lies of Russia’s Most Seductive Spy. Oneworld Publications. ISBN 9781780747088.9781780747088
- Berberova, Nina (Ιουνίου 2005). Moura: The Dangerous Life of the Baroness Budberg. New York Review Books Classics. ISBN 1-59017-137-3.1-59017-137-3
- Sander, Gordon. «Estonia Lost and Found: Moura Budberg, H.G. Wells, and the Lost World of Yendel (Estonian Air 1/05)». Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2009.
- Tweedie, Neil; Day, Peter (November 2002). «Baroness warned MI5 about Blunt in 1951». London Telegraph. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2006-06-15. https://web.archive.org/web/20060615015024/http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=%2Fnews%2F2002%2F11%2F28%2Fnpro528.xml. Ανακτήθηκε στις 2006-10-23.
- Budberg, Moura· Williams-Ellis, Amabel (Αυγούστου 1991). Russian Fairy Tales (Audio Cassette). HarperCollins Canada / Hus Kids Audio. ISBN 1-55994-399-8.1-55994-399-8
- Η δολοφονία του Μάξιμ Γκόρκι Μυστική εκτέλεση από τον Arkady Vaksberg. (Enigma Books: Νέα Υόρκη, 2007.(ISBN 978-1-929631-62-9)ISBN 978-1-929631-62-9 . )
- Μεταφρασμένο Βιβλίο Penguin - στον ιστότοπο αναφοράς Penguin First Editions της Penguin Books πρώτης έκδοσης.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|