Μοχάμαντ Μπακέρ Μιρζά
| Μοχαμάντ Μπακέρ Μιρζά | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | محمدباقر میرزا (Περσικά) |
| Γέννηση | 15 Σεπτεμβρίου 1587 Μασχάντ |
| Θάνατος | 25 Ιανουαρίου 1615 Ράστ |
| Τόπος ταφής | Αρνταμπίλ |
| Θρησκεία | Σιιτισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Σαφί της Περσίας |
| Γονείς | Αμπάς Α΄ ο Μέγας |
| Οικογένεια | Σαφαβίδες |
Ο Μοχάμαντ Μπακέρ Μιρζά, Mohammad Baqer Mirza, πιο γνωστός στη Δύση ως Σαφί Μιρζά [1] (15 Σεπτεμβρίου 1587, Mασχάντ – 2 Φεβρουαρίου 1614, Ραστ) από τη δυναστεία των Σαφαβιδών, ήταν ο μεγαλύτερος γιος τού βασιλιά (shah) Aμπάς Α΄ τού Μεγάλου (βασ. 1588-1629) και ο διάδοχος κατά τη σύντομη ζωή του, κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού Αμπάς Α΄.
Ο Σαφί Μιρζά πιάστηκε σε μία από τις αυλικές δολοπλοκίες, στις οποίες συμμετείχαν αρκετοί κορυφαίοι Κιρκάσιοι, κάτι που τελικά θα τού κόστιζε τη ζωή και τη θέση του στη σειρά διαδοχής, για να γίνει ο επόμενος σάχης. Ο γιος του έγινε ο επόμενος σάχης, γνωστός με το δυναστικό του όνομα Σαφί (βασ. 1629-1642).
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μοχάμαντ Μπακέρ Μιρζά γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1587 είτε από μία από τις Χριστιανές Κιρκάσιες συζύγους τού Αμπάς Α΄, [2] [3] είτε από την Φαχρ Τζαχάν Μπεγκάμ, κόρη τού Βαγράτ Δ΄, βασιλιά τού Ιμερέτι (δυτικής Γεωργίας). [4] Από τους πέντε γιους τού Αμπάς Α΄, οι τρεις είχαν επιβιώσει της παιδικής ηλικίας, οπότε η διαδοχή των Σαφαβιδών φαινόταν ασφαλής. Ο σάχης είχε καλές σχέσεις με τον Μοχάμαντ Μπακέρ Μιρζά, τον μεγαλύτερο γιο και διάδοχό του. Το 1614, ωστόσο, κατά τη διάρκεια μίας τιμωρητικής εκστρατείας στη Γεωργία εναντίον δύο πρώην πιστών γεωργιανών υπηκόων, του Tεϊμουράζ Α΄ τού Καχέτι (ανατολικής Γεωργίας) και τού Λουαρσάμπ Β΄ τού Κάρτλι (κεντρικής Γεωργίας), ο σάχης άκουσε φήμες ότι ο πρίγκιπας συνωμοτούσε εναντίον της ζωής του με έναν κορυφαίο Κιρκάσιο, τον Φαρχάντ Μπεγκ Τσερκές. Λίγο αργότερα, ο Μοχάμαντ Μπακέρ έσπασε το πρωτόκολλο κατά τη διάρκεια ενός κυνηγιού, σκοτώνοντας έναν κάπρο, πριν ο σάχης προλάβει να βάλει το δόρυ του. Αυτό φάνηκε να επιβεβαιώνει τις υποψίες τού Αμπάς Α΄, προκαλώντας τον να βυθιστεί στη μελαγχολία. Δεν εμπιστευόταν πλέον κανέναν από τους τρεις γιους του. [5] Το 1615 αποφάσισε ότι δεν είχε άλλη επιλογή, από το να σκοτώσει τον Μοχάμαντ. Ένας άλλος Κιρκάσιος, ονόματι Μπεχμπουντ Μπεγκ, εκτέλεσε τις εντολές τού σάχη και ο πρίγκιπας δολοφονήθηκε σε ένα χαμάμ στην πόλη Ραστ και τάφηκε στο Αρνταμπίλ. Ο σάχης σχεδόν αμέσως μετάνιωσε για την πράξη του και βυθίστηκε στη θλίψη. [6]
Το 1621 ο Αμπάς Α΄ αρρώστησε βαριά. Νομίζοντας ότι ο πατέρας του βρισκόταν στο κρεβάτι τού θανάτου του, ο γιος και διάδοχός του, Χονταμπαντέχ Μιρζά, άρχισε να εορτάζει την άνοδό του στον θρόνο, μαζί με τους Κιζιμπάς υποστηρικτές του. Όμως ο σάχης συνήλθε και προχώρησε στην τιμωρία τού γιου του τυφλώνοντάς τον, και αποκλείοτάς τον από το να πάρει κάποτε τον θρόνο. [7] Η τύφλωση ήταν μόνο εν μέρει επιτυχής, ωστόσο, και οι οπαδοί του πρίγκιπα σχεδίασαν να τον μεταφέρουν λαθραία από τη χώρα στην ασφάλεια, σε ένα κατασκευασμένο σχέδιο. Όμως η συνωμοσία προδόθηκε, οι οπαδοί τού πρίγκιπα εκτελέστηκαν και ο ίδιος ο πρίγκιπας φυλακίστηκε στο φρούριο τού Αλαμούτ, όπου αργότερα θα δολοφονηθεί από τον διάδοχο τού Αμπάς, σάχη Σαφί. [8]
Απροσδόκητα, ο Αμπάς Α΄ επέλεξε τώρα ως κληρονόμο του τον γιο τού Μοχάμαντ Μπακέρ Μιρζά, Σαμ Μιρζά, έναν σκληρό και εσωστρεφή χαρακτήρα, που λέγεται ότι σιχαινόταν τον παππού του, εξαιτίας τού φόνου τού πατέρα του. Ήταν αυτός που διαδέχθηκε τον σαχ Αμπάς Α΄ σε ηλικία δεκαεπτά ετών το 1629, παίρνοντας το όνομα σαχ Σαφί.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μοχάμαντ Μπακέρ Μιρζά (Σαφί) νυμφεύτηκε δύο φορές. Η πρώτη του σύζυγος ήταν η Φαχρ Τζαχάν Μπεγκάμ, κόρη τού σάχη Ισμαήλ Β΄. Παντρεύτηκαν τον Νοέμβριο του 1601 στο Ισφαχάν. [9] Ήταν η μητέρα τού γιου του:
- Σολτάν Σολεϋμάν Μιρζά. Τυφλώθηκε το 1621 και σκοτώθηκε τον Αύγουστο του 1632 στο Αλαμούτ τού Καζβίν. [10]
Η δεύτερη σύζυγός του ήταν η Ντιλαράμ Χανούμ, Γεωργιανή. [11] Μαζί της απέκτησε έναν γιο, τον:
- Σολτάν Αμπούλ-Νασέρ Σαμ Μιρζά, ο οποίος διαδέχθηκε ως Σαφί. [12]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Bomati & Nahavandi 1998
- ↑ «ČARKAS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2015.
- ↑ Blow 2009.
- ↑ Babaie και άλλοι 2004, σελ. Note. 60, page 157.
- ↑ Bomati & Nahavandi 1998
- ↑ Bomati & Nahavandi 1998
- ↑ Savory 1980
- ↑ Bomati & Nahavandi 1998
- ↑ American Society of Genealogists (1997). The Genealogist. Association for the Promotion of Scholarship in Genealogy. σελ. 246.
- ↑ American Society of Genealogists (1997). The Genealogist. Association for the Promotion of Scholarship in Genealogy. σελ. 60.
- ↑ Babayan, K. (1993). The Waning of the Qizilbash: The Spiritual and the Temporal in Seventeenth Century Iran. Princeton University. σελ. 97.
- ↑ Shafiq, M.· Donlin-Smith, T. (2019). Making Gender in the Intersection of the Human and the Divine. Cambridge Scholars Publishing. σελ. 172. ISBN 978-1-5275-2794-2.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Babaie, Sussan· Babayan, Kathryn (2004). Slaves of the Shah: New Elites of Safavid Iran. London, UK: I. B. Tauris. σελίδες 1–218. ISBN 1-86064-721-9.
- Bierbrier, Morris (1997). «The Descendants of Theodora Comnena of Trebizond». The Genealogist 11 (2): 249–250.
- Blake, Stephen P. (1999). Half the world: the social architecture of Safavid Isfahan, 1590-1722. Mazda Publishers. σελ. 16. ISBN 978-1568590875.
- Blow, David (2009). Shah Abbas: The Ruthless King Who Became an Iranian Legend. I.B.Tauris. ISBN 978-0857716767.
- Bomati, Yves· Nahavandi, Houchang (1998). Shah Abbas, empereur de Perse 1587–1629 (στα French). Paris, France: Perrin. ISBN 2-2620-1131-1.
- Savory, Roger M. (1980). Iran under the Safavids. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 0-521-22483-7.