Μουστελίδες
Οι Μουστελίδες από τη λατινική λέξη mustela, που σημαίνει "κουνάβι" είναι μια ποικιλόμορφη οικογένεια σαρκοφάγων θηλαστικών, η οποία περιλαμβάνει τα κουνάβια, τις βίδρες, τα βρωμοκούναβα, τα πετροκούναβα, τα μάρτεν ή ευρωπαϊκός μάρτεν, τα γκρίσον ή γκρίσον της Νότιας Αμερικής, και τους αδηφάγους. Αποτελούν τη μεγαλύτερη οικογένεια στην υποοικογένεια Κυνόμορφα ή Κυνοειδή (Caniformia ή Canoidea) της τάξης των Σαρκοφάγων, με περίπου 66 έως 70 είδη σε 9 υποοικογένειες.
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι μουστελίδες παρουσιάζουν μια σειρά κοινών χαρακτηριστικών, παρά τη μεγάλη ποικιλία τους. Πρόκειται συνήθως για μικρά ζώα με επιμηκυμένα σώματα, κοντά πόδια, μικρές κρανιακές δομές, μικρά στρογγυλά αυτιά και πυκνό τρίχωμα. Η μακριά και λεπτή σωματική τους διάπλαση έχει προσαρμοστεί σε τρεις βασικούς τρόπους ζωής: επίγεια, δενδρόβια και υδάτινη/ημι-υδάτινη. Ανάλογα με το είδος, οι μουστελίδες μπορούν να κινούνται με ψηλοποδική ή ολοπόδική κίνηση, έχοντας πέντε δάχτυλα σε κάθε πόδι, επιτρέποντάς τους να ανασκαλεύουν, να σκαρφαλώνουν ή να κολυμπούν με ευχέρεια. Οι περισσότερες είναι μοναχικά, νυχτόβια ζώα και είναι ενεργά καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Το πυκνό τους τρίχωμα, που λειτουργεί συχνά ως φυσική παραλλαγή, αλλάζει κατά τις εποχές για να τους βοηθήσει να προσαρμοστούν στις μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες.
Εκτός από την θαλάσσια βίδρα, οι περισσότερες μουστελίδες διαθέτουν αναλυτικούς αρωματικούς αδένες που παράγουν μια έντονα μυρωδάτη έκκριση, την οποία χρησιμοποιούν για σεξουαλική σηματοδότηση και για την επισημείωση της επικράτειας.
Οι μουστελίδες εμφανίζουν σεξουαλικό δισμορφισμό, με τα αρσενικά να είναι συνήθως μεγαλύτερα από τα θηλυκά, αν και η διαφορά αυτή ποικίλλει ανάλογα με το είδος και την γεωγραφική περιοχή. Τα αρσενικά έχουν διαχωρισμένο πέος και βακλούμ. Στη διαδικασία αναπαραγωγής των περισσότερων μουστελίδων παρατηρείται εμβρυϊκή διακοπή της ανάπτυξης, όπου το έμβρυο παραμένει αδρανές για κάποιο διάστημα πριν προσκολληθεί στην μήτρα. Αυτή η καθυστέρηση στη γονιμοποίηση επιτρέπει την γέννηση των μικρών σε ευνοϊκές περιβαλλοντικές συνθήκες, καθώς η αναπαραγωγή απαιτεί μεγάλο ενεργειακό κόστος.
Παρά το γεγονός ότι οι μουστελίδες είναι κυρίως σαρκοφάγα, ορισμένα είδη καταναλώνουν και φυτική τροφή σε περιοδικές περιστάσεις. Αν και η οδοντοστοιχία τους διαφέρει, όλα τα μέλη της οικογένειας διαθέτουν δόντια προσαρμοσμένα για κατανάλωση κρέατος, όπως τα σαρκοφαγικά γομφία. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι ο πάνω πίσω γομφίος που περιστρέφεται κατά 90°, στραμμένος προς το εσωτερικό της στοματικής κοιλότητας. Η πιο κοινή οδοντική φόρμουλα είναι 3.1.3.1 / 3.1.3.2.[1]