Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μουσκιμόλη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χημική δομή της μουσκιμόλης

Η μουσκιμόλη είναι ένας εκλεκτικός αγωνιστής των υποδοχέων του γ-αμινοβουτυρικού οξέος (GABA), ο οποίος είναι υπεύθυνος για τις διαδικασίες αναστολής στο νευρικό σύστημα. Η ναρκωτική δράση της ουσίας επιτυγχάνεται με την αύξηση των επιπέδων της ντοπαμίνης, της σεροτονίνης και της νορεπινεφρίνης, οι οποίες είναι υπεύθυνες για τα συναισθήματα χαράς και ικανοποίησης.[1][2][3] Η ναρκωτική δράση εμφανίζεται όταν λαμβάνονται 10–15 mg[4] μουσκιμόλης.

Λόγω της ικανότητάς του να διεγείρει τους νευρικούς υποδοχείς, έχει ψυχοδραστικές και παραισθησιογόνες ιδιότητες.[5]

Ιδιότητες και χρήση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μουσκιμόλη είναι ένα ψυχοδραστικό φυσικό συστατικό που ταξινομείται ως ισοξαζόλη και βρίσκεται σε πολλά μανιτάρια του γένους Αμανίτη. Η μουσκιμόλη είναι δομικό ανάλογο του γ-αμινοβουτυρικού οξέος.[6]

Η περιεκτικότητα της μουσκιμόλης στον Αμανίτη το μυγοκτόνου (A. Muscaria) είναι εξαιρετικά χαμηλή και συγκεντρώνεται κυρίως στην επιφάνεια του καπακιού. Η περιεκτικότητα της μουσκιμόλης σε φρέσκα μανιτάρια Αμανίτη του μυγοκτόνου με μέγεθος πιλιδίου περίπου 10-15 εκ. και βάρος 60-70 γρ. είναι κατά μέσο όρο 0,05%. Η μουσκιμόλη σχηματίζεται από την αποκαρβοξυλίωση του ιβοτενικού οξέος κατά τη διαδικασία ξήρανσης και αποθήκευσης των μανιταριών.[7][8]

Η μουσκιμόλη είναι αγωνιστής των υποδοχέων GABA-A και μερικός αγωνιστής των υποδοχέων GABA-C, πράγμα που εξηγεί το ηρεμιστικό της αποτέλεσμα. Επιπλέον, η μουσκιμόλη είναι ικανή να αναστέλλει τα ένζυμα ΜΑΟ, τα οποία είναι υπεύθυνα για την αποδόμηση της ντοπαμίνης, της σεροτονίνης και της νοραδρεναλίνης, με αποτέλεσμα την αύξηση της ποσότητάς τους, όπως ακριβώς συμβαίνει με τη λήψη LSD. Ωστόσο, αυτή η δράση δεν είναι άμεση, αλλά μεσολαβείται από το GABA-εργικό σύστημα του εγκεφάλου. Η μουσκιμόλη έχει ηρεμιστική, υπνωτική, κατασταλτική και παραισθησιογόνο ψυχοδραστικότητα και είναι 5 έως 10 φορές πιο ψυχικά δραστική από το ιβοτενικό οξύ.[9][10]

Τρισδιάστατο μοντέλο της υπνωτιστικής παραισθησιογόνας μουσκιμόλης

Οι περισσότεροι χρήστες καταναλώνουν τη μουσκιμόλη ως παραισθησιογόνο, τρώγοντας αποξηραμένα πιλίδια μανιταριών Αμανίτη του μυγοκτόνου. Τα μανιτάρια υφίστανται διαδικασία ξήρανσης, η οποία εξαλείφει την τοξικότητα του ιβοτενικού οξέος και το μετατρέπει σε καθαρή μουσκιμόλη. Εάν παραλειφθεί το στάδιο της ξήρανσης, ο χρήστης θα παρουσιάσει έντονα σημάδια δηλητηρίασης, όπως ναυτία, έμετο και κακή γενική κατάσταση. Τα μανιτάρια στεγνώνουν φυσικά, καθώς οι υψηλές θερμοκρασίες καταστρέφουν τις παραισθησιογόνες ιδιότητές τους.[2][11]

Η ένταση και τα συμπτώματα της δηλητηρίασης μετά την εισαγωγή της μουσκιμόλης στον οργανισμό εξαρτώνται από την ποσότητα του καταναλωθέντος ουσιώδους, την ηλικία, το βάρος του ατόμου, την κατάσταση του οργανισμού και της ψυχικής υγείας του.

Αμέσως μετά τη λήψη της ουσίας, ξεκινά το πρώτο στάδιο — ελαφριά ευφορία. Το άτομο αισθάνεται αύξηση της ενέργειας και ενθουσιασμό, η συνείδηση και η αντίληψη της πραγματικότητας αλλάζουν — εμφανίζονται οπτικές και ακουστικές ψευδαισθήσεις, η ευαισθησία σε διάφορους εξωτερικούς ερεθισμούς εντείνεται.[3][12]

Η φυσική αντοχή αυξάνεται, η διάθεση βελτιώνεται και το άτομο αισθάνεται δύναμη και αυτοπεποίθηση. Ενδέχεται να εμφανιστεί ναυτία. Η διάρκεια αυτής της φάσης είναι περίπου 20 λεπτά.

Το μανιτάρι Αμανίτης ο μυγοκτόνος (Amanita muscaria).

Το δεύτερο στάδιο — ναρκωτική μέθη — εμφανίζεται όταν οι νευροτοξίνες της μουσκιμόλης διεισδύουν στους εγκεφαλικούς ιστούς. Εκδηλώνεται με σταδιακή μείωση της σαφήνειας της συνείδησης, η παραμόρφωση της αντίληψης της πραγματικότητας εντείνεται. Καθώς προχωρά η δηλητηρίαση του εγκεφάλου, η συντονισμένη κίνηση χειροτερεύει, διαταράσσεται η κινητικότητα, η εγρήγορση και η καλή διάθεση αντικαθίστανται από θλίψη και ανησυχία.[13]

Το τρίτο στάδιο — οπτικές και ακουστικές ψευδαισθήσεις. Ο χρήστης βρίσκεται σε δικές του νοητικές ψευδαισθήσεις, χάνοντας εντελώς την επαφή με την πραγματικότητα. Στα οράματά του, βλέπει έντονες και ασυνήθιστες οπτικές σκηνές, ακούει "μαγικούς", "μη-γηίνους" ήχους, συζητά με φανταστικούς χαρακτήρες κ.λπ.[14][15]

Δράση της ουσίας στο ανθρώπινο σώμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βασικό ψυχοδραστικό συστατικό του Αμανίτη του μυγοκτόνου είναι η μουσκιμόλη. Οι περισσότεροι άνθρωποι που ασκούν μικροδοσολογία ισχυρίζονται ότι είχαν θετική εμπειρία. Ένιωσαν ευφορία και βίωσαν την αίσθηση ότι βρίσκονται σε έναν κόσμο που μοιάζει με όνειρο. Μπορεί να εμφανιστούν οπτικές και ακουστικές παραισθήσεις. Ο αντίκτυπος του μανιταριού εξαρτάται από τη δόση που καταναλώνεται. Μεσαίες και υψηλές δόσεις (10-30 γραμμάρια) προκαλούν τα εξής κύρια αποτελέσματα:

  • Επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά (ο ασθενής «κολλάει» σε επαναλαμβανόμενη σκέψη ή δράση, για παράδειγμα, ζει συνεχώς μια συγκεκριμένη στιγμή).
  • Παραμόρφωση των μεγεθών (τα γύρω αντικείμενα φαίνονται πολύ μεγαλύτερα ή μικρότερα).
  • Αίσθηση δύναμης (ο ασθενής αισθάνεται αήττητος και πανίσχυρος).
  • Αίσθηση πτήσης.
  • Διαταραχή της συντονισμού και μείωση των αντιδράσεων.
  • Τυχαία σπασίματα μυών.
  • Διαταραχή της πέψης.
Το μανιτάρι Αμανίτης ο πάνθηρας (Amanita pantherina)

Η επίδραση των Αμανίτη του μυγοκτόνου σε ένα άτομο εξαρτάται από τη δόση που λαμβάνεται και τα ατομικά χαρακτηριστικά του οργανισμού. Αμέσως μετά τη χρήση των μανιταριών, ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει έντονη υπνηλία. Το στάδιο του ύπνου είναι ελαφρύ και το άτομο έχει εν μέρει επίγνωση των γύρω ήχων. Σε αυτή τη φάση, η επίδραση του μανιταριού μύγας στο ΚΝΣ γίνεται εμφανής, εμφανίζονται παράξενα συνειδητά όνειρα. Μετά από μερικές ώρες, το άτομο ξυπνάει, αλλά του φαίνεται ότι βρέθηκε σε έναν άλλο κόσμο. Η επίδραση μπορεί να διαρκέσει έως και 10 ώρες.[5][10][16]

Εξάρτηση από το φάρμακο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η εμπειρία ατόμων που ασχολούνται με τη μικροδοσολογία δεν μπορεί να αποδείξει την υψηλή αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της μεθόδου. Τέτοιου είδους θεραπεία συνήθως επιλέγεται από άτομα με ανασφάλεια, τα οποία δεν έχουν την απαραίτητη κινητοποίηση για να μελετήσουν αποδεδειγμένες μεθόδους ενίσχυσης της υγείας.[4]

Διακρίνονται διάφοροι τύποι μικροδοσολογίας, ανάλογα με τον τύπο των χρησιμοποιούμενων μανιταριών:

  1. Μικροδοσολογία του Αμανίτη Η κατανάλωση των πιλιδίων αυτού του μανιταριού θεωρείται πρότυπο θεραπείας. Οι γιατροί υποστηρίζουν ότι η κατανάλωση μικροσκοπικών δόσεων πράγματι βοηθά στην αύξηση της απόδοσης. Ωστόσο, η τακτική κατανάλωση του θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε αποτυχία του οργανισμού να στείλει τα σήματα της κούρασης.[17][18]
  2. Σε κάψουλες Ορισμένοι παραγωγοί πωλούν εκχύλισμα μανιταριών σε κάψουλες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η διαφήμιση αυτών των συμπληρωμάτων διατροφής υπόσχεται φανταστικά αποτελέσματα, αλλά καμία από αυτές τις υποσχέσεις δεν έχει επιστημονική τεκμηρίωση. Ωστόσο, οι ίδιοι οι χρήστες επισημαίνουν πως η κατανάλωση των εκχυλισμάτων από πιστοποιημένους παραγωγούς τους έδωσε αίσθηση εσωτερικής δύναμης, αυτοπεποίθηση, αυξημένη ενέργεια, αποδοτικότητα και νοητική διαύγεια.[19][20]
  3. Αμανίτης ο πανθήρας Άτομα που πωλούν συμπληρώματα διατροφής βασισμένα στον Amanita pantherina ισχυρίζονται ότι το φάρμακο αποκαλύπτει το κρυμμένο δυναμικό του εγκεφάλου, θεραπεύει σοβαρές ασθένειες του πεπτικού συστήματος και διορθώνει οριακές ψυχικές καταστάσεις. Ωστόσο ορισμένες έρευνες έχουν δείξει ότι το αμανίτης ο πάνθηρας είναι ακόμη πιο επικίνδυνο και τοξικό από το κόκκινο.[21]
  1. ↑ Krogsgaard-Larsen, Povl; Falch, Erik; Larsson, Orla M.; Schousboe, Arne (1987-03). «GABA uptake inhibitors: relevance to antiepileptic drug research». Epilepsy Research 1 (2): 77–93. doi:10.1016/0920-1211(87)90012-x. ISSN 0920-1211. https://doi.org/10.1016/0920-1211(87)90012-x.
  2. 1 2 Johnston, Graham A. R. (2014-01-29). «Muscimol as an Ionotropic GABA Receptor Agonist». Neurochemical Research 39 (10): 1942–1947. doi:10.1007/s11064-014-1245-y. ISSN 0364-3190. https://doi.org/10.1007/s11064-014-1245-y.
  3. 1 2 Filer, Crist N.; Lacy, James M.; Peng, C. T. (2005-04-01). «Ibotenic Acid Decarboxylation to Muscimol: Dramatic Solvent and Radiolytic Rate Acceleration». Synthetic Communications 35 (7): 967–970. doi:10.1081/scc-200051704. ISSN 0039-7911. https://doi.org/10.1081/scc-200051704.
  4. 1 2 Enz, Ralf; Cutting, Garry R. (1999-01). «GABAC receptor ρ subunits are heterogeneously expressed in the human CNS and form homo‐ and heterooligomers with distinct physical properties». European Journal of Neuroscience 11 (1): 41–50. doi:10.1046/j.1460-9568.1999.00423.x. ISSN 0953-816X. https://doi.org/10.1046/j.1460-9568.1999.00423.x.
  5. 1 2 Bowery, N G; Smart, T G (2006-01). «GABA and glycine as neurotransmitters: a brief history». British Journal of Pharmacology 147 (S1). doi:10.1038/sj.bjp.0706443. ISSN 0007-1188. https://doi.org/10.1038/sj.bjp.0706443.
  6. ↑ «Amanita muscaria Linn.». SpringerReference (Berlin/Heidelberg: Springer-Verlag). https://doi.org/10.1007/springerreference_68034.
  7. ↑ BOWDEN, K.; DRYSDALE, A. C.; MOGEY, G. A. (1965-06). «Constituents of Amanita muscaria». Nature 206 (4991): 1359–1360. doi:10.1038/2061359a0. ISSN 0028-0836. https://doi.org/10.1038/2061359a0.
  8. ↑ Eugster, C.H.; Müller, G.F.R.; Good, R. (1965-01). «Wirkstoffe aus amanita muscaria: ibotensaeure und muscazon». Tetrahedron Letters 6 (23): 1813–1815. doi:10.1016/s0040-4039(00)90133-3. ISSN 0040-4039. https://doi.org/10.1016/s0040-4039(00)90133-3.
  9. ↑ Micevych, Paul E.; Mittelman-Smith, Melinda A. (2019-05-23). «Membrane-Initiated Estradiol Signaling in the Central Nervous System». Oxford Research Encyclopedia of Neuroscience (Oxford University Press). ISBN 978-0-19-026408-6. https://doi.org/10.1093/acrefore/9780190264086.013.246.
  10. 1 2 Gennaro, M. C.; Giacosa, D.; Gioannini, E.; Angelino, S. (1997-02). «Hallucinogenic Species in Amanita Muscaria. Determination of Muscimol and Ibotenic Acid by Ion-Interaction HPLC». Journal of Liquid Chromatography & Related Technologies 20 (3): 413–424. doi:10.1080/10826079708010660. ISSN 1082-6076. https://doi.org/10.1080/10826079708010660.
  11. ↑ DeFeudis, Francis V. (1980-10). «Physiological and behavioral studies with muscimol». Neurochemical Research 5 (10): 1047–1068. doi:10.1007/bf00966163. ISSN 0364-3190. https://doi.org/10.1007/bf00966163.
  12. ↑ Tolin, David F.; Lee, Eric; Levy, Hannah C.; Das, Akanksha; Mammo, Liya; Katz, Benjamin W.; Diefenbach, Gretchen J. (2021-08). «Psychophysiological assessment of stress reactivity and recovery in anxiety disorders». Journal of Anxiety Disorders 82: 102426. doi:10.1016/j.janxdis.2021.102426. ISSN 0887-6185. https://doi.org/10.1016/j.janxdis.2021.102426.
  13. ↑ Gonmori, Kunio; Hasegawa, Koutaro; Fujita, Hiroki; Kamijo, Yoshito; Nozawa, Hideki; Yamagishi, Itaru; Minakata, Kayoko; Watanabe, Kanako και άλλοι. (2012-06-21). «Analysis of ibotenic acid and muscimol in Amanita mushrooms by hydrophilic interaction liquid chromatography–tandem mass spectrometry». Forensic Toxicology 30 (2): 168–172. doi:10.1007/s11419-012-0144-7. ISSN 1860-8965. https://doi.org/10.1007/s11419-012-0144-7.
  14. ↑ Gagneux, A.R.; Häfliger, F.; Meier, R.; Eugster, C.H. (1965-01). «Synthesis of ibotenic acid». Tetrahedron Letters 6 (25): 2081–2084. doi:10.1016/s0040-4039(00)90158-8. ISSN 0040-4039. https://doi.org/10.1016/s0040-4039(00)90158-8.
  15. ↑ NAKAMURA, NORIO (1971). «The Improved Syntheses of dl-Ibotenic Acid and Muscimol». Chemical and Pharmaceutical Bulletin 19 (1): 46–51. doi:10.1248/cpb.19.46. ISSN 0009-2363. https://doi.org/10.1248/cpb.19.46.
  16. ↑ Bifulco, Maurizio; Malfitano, Anna Maria; Marasco, Giuseppe (2008-05). «Potential therapeutic role of statins in neurological disorders». Expert Review of Neurotherapeutics 8 (5): 827–837. doi:10.1586/14737175.8.5.827. ISSN 1473-7175. https://doi.org/10.1586/14737175.8.5.827.
  17. ↑ von Allmen, David Yoh; Wurmitzer, Karoline; Martin, Ernst; Klaver, Peter (2013-04-20). «Neural activity in the hippocampus predicts individual visual short-term memory capacity». Hippocampus 23 (7): 606–615. doi:10.1002/hipo.22121. ISSN 1050-9631. https://doi.org/10.1002/hipo.22121.
  18. ↑ CURTIS, D. R.; DUGGAN, A. W.; FELIX, D.; JOHNSTON, G. A. R. (1970-06). «GABA, Bicuculline and Central Inhibition». Nature 226 (5252): 1222–1224. doi:10.1038/2261222a0. ISSN 0028-0836. https://doi.org/10.1038/2261222a0.
  19. ↑ Finger, Wolfgang (1982-12). «Enhanced release of inhibitory and excitatory transmitter quanta in the crayfish neuromuscular junction by glycine and GABA». Neuroscience Letters 34 (1): 33–38. doi:10.1016/0304-3940(82)90088-x. ISSN 0304-3940. https://doi.org/10.1016/0304-3940(82)90088-x.
  20. ↑ DEFEUDIS, F.V. (1986). Muscimol and Central Nervous System γ-Aminobutyric Acid Receptors: Studies with Ligand-Binding Techniques. Elsevier. σελίδες 135–152. ISBN 978-0-12-185203-0.
  21. ↑ Griffiths, R. R.; Richards, W. A.; McCann, U.; Jesse, R. (2006-07-07). «Psilocybin can occasion mystical-type experiences having substantial and sustained personal meaning and spiritual significance». Psychopharmacology 187 (3): 268–283. doi:10.1007/s00213-006-0457-5. ISSN 0033-3158. https://doi.org/10.1007/s00213-006-0457-5.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μουσκιμόλη&oldid=11355471"