Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας
Χάρτης
Είδοςμουσείο
ΔιεύθυνσηΣτυμφαλία
Γεωγραφικές συντεταγμένες37°51′28″N 22°27′8″E
Διοικητική υπαγωγήΝομός Κορινθίας
ΧώραΕλλάδα
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος

Το Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας ανήκει στο Δίκτυο Θεματικών Μουσείων του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς και βρίσκεται στην ορεινή Κορινθία, εκεί όπου, σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Ηρακλής αντιμετώπισε και εξολόθρευσε τις στυμφαλίδες όρνιθες. Το οροπέδιο της Στυμφαλίας περιβάλλεται από τους ορεινούς όγκους της Ζήρειας, του Ολίγυρτου, του Μαυροβουνίου και του Γραβιά, στη νότια πλευρά του νομού Κορινθίας. Η υδάτινη λεκάνη της Στυμφαλίας θεωρείται η μεγαλύτερη στην ορεινή Πελοπόννησο, ενώ αποτελεί και τον νοτιότερο ορεινό υγροβιότοπο των Βαλκανίων. Το κύριο ενδιαφέρον της εντοπίζεται στον πλούσιο οργανικό κόσμο της λίμνης, καθώς και στους υπόγειους και ορατούς δρόμους μέσω των οποίων κυκλοφορεί το νερό. Η οικολογική αξία της περιοχής, με εστίαση στην υδάτινη λεκάνη και τα πλούσια δάση της, επιβεβαιώνεται και από την ένταξή της στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών Natura.

Το Μουσείο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας έχει σκοπό να καταδείξει την αλληλεξάρτηση ανθρώπου και φύσης, καθώς και την αρμονική συνύπαρξή τους στη λεκάνη της Στυμφαλίας. Βασικοί στόχοι του μουσειολογικού σχεδιασμού είναι η οικολογική ευαισθητοποίηση του κοινού και η διάσωση της γνώσης για την παραδοσιακή τεχνολογία της περιοχής. Η επιδίωξη αυτή αποτυπώνεται μουσειολογικά με την ανάπτυξη της έκθεσης σε δύο ενότητες: η πρώτη αφορά το περιβάλλον της περιοχής, ενώ η δεύτερη αποτυπώνει τον τρόπο με τον οποίο αυτό επηρέασε την ανάπτυξη της ανθρώπινης δραστηριότητας, και ειδικότερα των παραδοσιακών επαγγελμάτων.

Αξιοποιώντας τη γραμμικότητα του εκθεσιακού χώρου και την απρόσκοπτη θέα προς τη λίμνη, η πρώτη ενότητα, αυτή του περιβάλλοντος, δίνει τη δυνατότητα άμεσης γνωριμίας με το φυσικό περιβάλλον, που αποτελεί και το αντικείμενο των υπό ανάπτυξη επιμέρους ενοτήτων. Στην πρώτη υποενότητα παρουσιάζονται τα ιδιαίτερα γεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής, η γη και το νερό, και η αξιοποίησή τους από τον άνθρωπο, στην πορεία των αιώνων. Η δεύτερη υποενότητα παρουσιάζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των βιότοπων της λίμνης και του βουνού, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη χλωρίδα και την πανίδα. Καταλήγει με την παρουσίαση της ανθρώπινης κατοίκησης στην περιοχή, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, εισάγοντας το ανθρώπινο στοιχείο στη μουσειακή αφήγηση. Σημαντική για την ανάπτυξη αυτής της ενότητας υπήρξε η αρωγή της ΛΖ΄ ΕΠΚΑ, της 25ης ΕΒΑ και του Καναδικού Ινστιτούτου.

Η δεύτερη ενότητα παρουσιάζει τα παραδοσιακά επαγγέλματα που αναπτύχθηκαν στην περιοχή, σε άμεση συνάφεια με το περιβάλλον. Αποτελείται από τρεις υποενότητες, που ορίζουν έμμεσα και το χώρο δράσης των ανθρώπων: τη λίμνη, τον κάμπο και το βουνό. Κεντρικό έκθεμα, η Τομή της Λίμνης, φέρνει μέσα στο Μουσείο την πραγματική χλωρίδα και πανίδα της λίμνης και τονίζει τον ρόλο της ως κινητήριου μοχλού οποιασδήποτε ανθρώπινης δραστηριότητας στην περιοχή. Στην πρώτη υποενότητα παρουσιάζεται το κυνήγι και η αλιεία, στη δεύτερη η γεωργία και η αμπελουργία, στην τρίτη η κτηνοτροφία, η μελισσοκομία και οι μεταφορές με υποζύγια. Το μουσείο αναδεικνύει ζητήματα όπως η αναγκαιότητα της οικολογικής ισορροπίας και του σεβασμού στο περιβάλλον.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]