Μουνιρέ Σουλτάνα (κόρη του Ηγεμόνα Αχμέτ Κεμαλεντίν Εφέντι)
| Μουνιρέ Σουλτάν منیره سلطان | |
|---|---|
| Γέννηση | 5 Απριλίου 1880 Παλάτι Ντολμαμπαχτσέ, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 7 Οκτωβρίου 1939 (59 ετών) Νίκαια, Γαλλία |
| Τόπος ταφής | Νίκαια, Γαλλία |
| Σύζυγος | Νταμάτ Μεχμέτ Σαλίχ Πασάς |
| Επίγονοι | Σουλτανζάντε Αχμέτ Κεμαλεντίν Μπέης |
Πλήρες όνομα | |
Μουνιρέ μπιντ Αχμέτ Κεμαλεντίν Τούρκικα: Münire bint Ahmed Kemaleddin Οθωμανικά: منیر بنت احمد کمالدین | |
| Οίκος | Οσμανιδών |
| Πατέρας | Ηγεμόνας Αχμέτ Κεμαλεντίν Εφέντι |
| Μητέρα | Φατμά Σεζαντίλ Χανίμ |
| Θρησκεία | Ισλάμ |
| δεδομένα () | |
Η Μουνιρέ Σουλτάν (Οθ. Τούρκικα:منیره سلطان) (Τούρκικα: Münire Sultan, 5 Απριλίου 1880 - 7 Οκτωβρίου 1939) ήταν κόρη του Ηγεμόνα Αχμέτ Κεμαλεντίν Εφέντι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[1]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στις 5 Απριλίου 1880 στο Παλάτι Ντολμαμπαχτσέ, και ήταν κόρη του Ηγεμόνα Αχμέτ Κεμαλεντίν Εφέντι και της Φατμά Σεζαντίλ Χανίμ.[2][3]
Το 1907, ο Αμπντούλ Χαμίτ διοργάνωσε το γάμο της με τον Μεχμέτ Σαλίχ Πασά, γιο του Μεγάλου Βεζίρη Χαϊρεντίν Πασά της Τυνησίας, ο οποίος ήταν ένας από τους μεγάλους βεζίρηδες του Σουλτάνου Αμπντούλ Μετζίτ Α΄.
Ο γάμος πραγματοποιήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1907 στο Παλάτι Γιλντίζ.[4][5] Μαζί απέκτησαν έναν γιο, τον Σουλτανζάντε Αχμέτ Κεμαλεντίν Μπέη, που γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου 1908 στο Παλάτι Νισάντασι.[2][6]
Ο Σαλίχ Πασά κατηγορήθηκε για τη δολοφονία του μεγάλου βεζίρη και στρατηγού Μαχμούτ Σεβκέτ Πασά και καταδικάστηκε σε θάνατο το 1913. Ο Σουλτάνος Μωάμεθ Ε΄ υπέγραψε τη θανατική ποινή χωρίς αντίρρηση, και έτσι ο Σαλίχ απαγχονίστηκε.
Κατά την εξορία της αυτοκρατορικής οικογένειας τον Μάρτιο του 1924, η Μουνιρέ και ο γιος της εγκαταστάθηκαν στη Νίκαια της Γαλλίας. Πέθανε στις 7 Οκτωβρίου 1939 στη Νίκαια και είναι θαμμένη εκεί.[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ The Rise of the Turks and the Ottoman Empire Αρχειοθετήθηκε 2012-06-28 στο Wayback Machine. Retrieved on 2007-09-16
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Brookes 2010, σελ. 284.
- ↑ Adra, Jamil (2005). Genealogy of the Imperial Ottoman Family 2005. σελίδες 8.
- ↑ Brookes 2010, σελ. 159.
- ↑ Haskan, Mehmet Nermi (2008). Eyüp Sultan tarihi, Volume 2. Eyüp Belediyesi Kültür Yayınları. σελ. 518. ISBN 978-9-756-08704-6.
- ↑ Bardakçı, Murat (2017). Neslishah: The Last Ottoman Princess. Oxford University Press. σελ. 97. ISBN 978-9-774-16837-6.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Peirce, Leslie P., The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire, Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-508677-5 (paperback)
- Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları (Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications), 15th Ed., 2009, ISBN 978-975-269-299-2 (Hardcover)
- The Concubine, the Princess, and the Teacher: Voices from the Ottoman Harem. University of Texas Press. 2010. ISBN 978-0-292-78335-5.