Μιχαήλ Σχινάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μιχαήλ Σχινάς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Μιχαήλ Σχινάς (Ελληνικά)
Γέννηση1  Οκτωβρίου 1792 ή 1790[1]
Κωνσταντινούπολη
Θάνατος1870[1]
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
πολυμαθής[2]
φιλόλογος[2]
υπουργός[2]
διπλωμάτης[2]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως της Ελλάδας
Υπουργός Παιδείας της Ελλάδας
πληρεξούσιος
Νομάρχης Αττικής και Βοιωτίας
δεδομένα

Ο Μιχαήλ Σχινάς (Μιχαήλ Γεωργίου Σχινάς) (1η Οκτωβρίου 1792 - 31 Ιανουαρίου 1870)[3] ήταν Έλληνας λόγιος, συγγραφέας και πολιτικός, πληρεξούσιος σε δυο εθνικές συνελεύσεις, υπουργός Εκκλησιαστικών και Παιδείας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είχε γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη[4]. Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος Σχινάς και αδελφός του ήταν ο επίσης λόγιος Δημήτριος Σχινάς[5].

Το 1821 πήρε ήταν παρών στην Πελοποννησιακή Γερουσία όπου είχε τη θέση «εξ απορρήτων», με πρόεδρο της Πελοποννησιακής Γερουσίας τον Δημήτριο Υψηλάντη[6].

Το 1827 έμενε στο Παρίσι όπως προκύπτει από την εμπλοκή του στις αρχικές συζητήσεις για την αποστολή του γλυπτού «Ελληνοπούλα», του επιτύμβιου αγάλματος που σμίλεψε στη μνήμη του Μάρκου Μπότσαρη ο Γάλλος γλύπτης Pierre-Jean David d’ Angers) στην Ελλάδα[7]. Τον επόμενο χρόνο γύρισε στην Ελλάδα, παίρνοντας μέρος στην Εκστρατεία του Μωριά, στο επιστημονικό τμήμα του Γαλλικού εκστρατευτικού σώματος που έδιωξε από την Πελοπόννησο μεταξύ των ετών 1828 και 1833 τον Ιμπραήμ, στο αρχαιολογικό τμήμα[4].

Ήταν ο πρώτος Νομάρχης Αττικής και Βοιωτίας το 1833.[8] Εκλέχθηκε στην Α' Εθνική Συνέλευση του 1843 [9] και στην Β' Εθνική Συνέλευση του 1862 [10] (πληρεξούσιος Πυλίας στη δεύτερη) [9] και έγινε υπουργός Εκκλησιαστικών και Παιδείας στην επαναστατική Κυβέρνηση Ανδρέα Μεταξά το 1843.

Πέθανε το 1870.

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάποια από τα έργα του ήταν[11]:

  • Grammaire elementaire du grec moderne : le tout suivi de l'Apologie de Socrate selon Platon, en grec moderne, et de quelques morceaux de poesie ;a l'usage commencans / par Michel Schinas., 1829
  • Επιστολαί Ι. Α. Καποδίστρια, Κυβερνήτου της Ελλάδος. : Διπλωματικαί, διοικητικαί και ιδιωτικαί, γραφείσαι από 8 Απριλίου 1827 μέχρις 26 Σεπτεμβρίου 1831, / συλλεγείσαι μεν και καταταχθείσαι φροντίσι των Αδελφών αυτού, εκδοθείσαι δε παρά Ε. Α. Βετάν ... Ελληνιστί δε εκδίδονται δαπάναις Π. Δ. Στεφανίτση Λευκαδίου, Ιατρού, μεταφρασθείσαι εκ του Γαλλικού παρά Μιχαήλ Γ. Σχινά, Αθήνησιν, Τύποις Κωνσταντίνου Ράλλη, 1841-1843
  • Επιστασίαι και ανακεφαλαιώσεις εις το βιβλίον «Τα σωζόμενα εκκλησιαστικά συγγράμματα Κωνσταντίνου Οικονόμου, Τόμος Β', αωξδ' /Μιχαήλ Γ. Σχινά. Αθήνησιν :Εκ του Τυπογραφ. των Τέκνων Ανδ. Κορομηλά,1865.
  • Επιστασίαι και ανακεφαλαιώσεις εις το βιβλίον «Τα σωζόμενα εκκλησιαστικά συγγράμματα Κωνσταντίνου Οικονόμου, Τόμος Β', αωξδ' / Μιχαήλ Γ. Σχινά, 1865
  • Λεξικόν Γαλλελληνικόν / υπό Μ. Γ. Σχινά και Ι. Ν. Λεβαδέως ; κατά τα πληρέστατα και νεώτατα γαλλικά λεξικά του Beschereelle και Poitevin, T. A'. Εν Αθήναις: Εκ του τυπογραφείου των καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδη, 1889.
  • Λόγος εκφωνηθείς τη θ' Μαρτίου αωνζ' εν Αθήναις κατά την εν τω ναώ της αγίας Ειρήνης τελετήν της κηδείας Κωνσταντίνου Οικονόμου του Πρεσβυτέρου και Οικονόμου /παρά Μιχαήλ Γ. Σχινά. Αθήνησι, Τύποις Φ. Καραμπίνη και Κ. Βάφα, 1857
  • Λόγος επιτάφιος εις Δημήτριον Υψηλάντην, /εκφωνηθείς παρά Μιχαήλ Σχινά … εκκλησία του Αγίου Γεωργίου την 6 Αυγούστου 1832
  • Περί των Εκκλησιαστικών, Εν Αθήναις, Εκ της Τυπογραφίας των Τεκν. Ανδρέου Κορομηλά, 1863

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 thesaurus.cerl.org/record/cnp01086675. Ανακτήθηκε στις 2  Αυγούστου 2018.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1046252763. Ανακτήθηκε στις 17  Ιουλίου 2021.
  3. ↑ Νέα Εστία, τ. 35-36, 1944, σελ. 53 Αρχειοθετήθηκε 2017-01-10 στο Wayback Machine.
  4. ↑ 4,0 4,1 Grammaire elementaire du grec moderne : le tout suivi de l'Apologie de Socrate selon Platon, en grec moderne, et de quelques morceaux de poesie ;a l'usage commencans / par Michel Schinas (de Constantinople), attaché à la section d'archéologie de l'expedition scientifique en Morée, Paris, Editions L. Hachette, 1829
  5. ↑ Ελένη Δ. Μπέλια, Οι λόγιοι αδελφοί Δημήτριος και Μιχαήλ Γεωργίου Σχινα, περιοδικό «Μνημοσύνη» τ. 2(1969), σ. 174-218
  6. ↑ «Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος» «Ήτοι, συλλογή των περί την αναγεννώμενην Ελλάδα συνταχθέντων πολιτευμάτων, νόμων και άλλων επισήμων πράξεων από του 1821 μέχρι του 1832» Αρχειοθετήθηκε 2011-09-19 στο Wayback Machine., Ανδρέου Ζ. Μαμούκα, Πειραιάς, Τυπογραφία Ηλίου Χριστοφίδου, Η αγαθή τύχη, 1839, τόμος Α, σελ. 109 (από τον όρκο εμπιστοσύνης της Πελοποννησιακής Γερουσίας)
  7. ↑ Αφιέρωμα στο 1821, Η «Eλληνοπούλα» στον τάφο του Μάρκου Μπότσαρη Αρχειοθετήθηκε 2007-12-24 στο Wayback Machine., Μιχάλης Ν. Τσώλης, Περιοδικό Ιστορία, Μάρτιος 2003
  8. ↑ Απόφαση της 23 Απριλίου/8 Μαΐου του 1833 Αρχειοθετήθηκε 2012-10-26 στο Wayback Machine. «Περί διορισμού των νομαρχών δια τους δέκα νομάρχες του βασιλείου της Ελλάδος»:Φραγκίσκος Μαύρος (Αργολίδος και Κορινθίας), Γεώργιος Γλαράκης (Αχαΐας και Ήλιδος), Δημήτριος Χρηστίδης (Μεσσηνίας), Κωνσταντίνος Ζωγράφος (Αρκαδίας), Ανδρέας Π. Μεταξάς (Λακωνίας), Αναγνώστης Μοναρχίδης (Ακαρνανίας και Αιτωλίας), Ιωάννης Αμβροσιάδης (Φωκίδος και Λοκρίδος), Μ. Σχινάς (Αττικής και Βοιωτίας), Γεώργιος Αινιάν (Εύβοιας), και Ιάκωβος Ρίζος Νερουλός (Κυκλάδων)
  9. ↑ 9,0 9,1 Περί των Εκκλησιαστικών / Παρά Μιχαήλ Γ. Σχινά, πληρεξουσίου Πυλίας εν τη Εθνική Συνελεύσει, Εν Αθήναις, Εκ της Τυπογραφίας των Τεκν. Ανδρέου Κορομηλά, 1863, σελ. 1
  10. ↑ Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης (1894). Ιστορία του Όθωνος, Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862). έκδοση 2η, Αθήνα: Αριστείδης Γ. Γαλανός. σελ. 221. 
  11. ↑ Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών Ανέμη. Υπάρχουν εκεί τα πλήρη κείμενα
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μιχαήλ_Σχινάς&oldid=8421542"