Μικροκαινοφανής

Ο μικροκαινοφανής είναι τύπος θερμοπυρηνικής έκρηξης στην επιφάνεια ενός λευκού νάνου περίπου το ένα εκατομμυριοστό της ισχύος ενός καινοφανούς αστέρα. Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 2022. ^[1] ^[2] Προκαλούνται από συσσωρευμένο υλικό από το γύρω περιβάλλον, όπως από ένα συνοδό αστέρα.

Ο ήλιος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν ο Νιλ Άρμστρονγκ τράβηξε στερεοσκοπικές φωτογραφίες της σεληνιακής επιφάνειας κατά τη διάρκεια της αποστολής Απόλλων 11, είδε αστραφτερά σημεία που έμοιαζαν με γυαλί.^[3] Ο αστροφυσικός Τόμας Γκολντ ανέλυσε τις φωτογραφίες και πρότεινε ότι η υαλοποίηση θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα μιας "μικρή έκρηξης τύπου νόβα" από τον ήλιο.^[4] Ο καθηγητής Αστρονομίας και Αστροφυσικής Bradley Schaefer συμφώνησε ότι αυτό ήταν ένα ισχυρό επιχείρημα για αυτό που τώρα αποκαλούμε ηλιακό μικροκαινοφανής.^[5] Αυτά τα μπαλώματα παρατηρήθηκαν επίσης κατά τη διάρκεια της αποστολής Chang'e 4 της Εθνικής Διαστημικής Διοίκησης της Κίνας στην άλλη πλευρά της σελήνης το 2019 και αρχικά θεωρήθηκε ότι πρόκειται για τζελ.^[6] Η ομάδα πιστεύει ότι δεν θα μπορούσε να έχει σχηματιστεί από την πρόσκρουση που δημιούργησε τον κρατήρα στον οποίο βρέθηκε το γυαλί. Αυτός ο βράχος θα ήταν πολύ μικρός για να δημιουργήσει τις απαιτούμενες θερμοκρασίες.^[7]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

(Αγγλικά) The Next End of the World: The Rebirth of Catastrophism Ben Davidson (2021) ISBN: 978-1-09835-778-8
(Αγγλικά) Nova Astronomy in Upheaval | Predictions Come True από Suspicious0bservers

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ S. Scaringi; P. J. Groot; C. Knigge; A. J. Bird; E. Breedt; D. A. H. Buckley; Y. Cavecchi; N. D. Degenaar και άλλοι. (2022-04-20). «Localized thermonuclear bursts from accreting magnetic white dwarfs». Nature 604: 447-450. doi:10.1038/s41586-022-04495-6. ISSN 1476-4687. https://doi.org/10.1038/s41586-022-04495-6.
↑ Ouellette, Jennifer (20 Απριλίου 2022). «Meet the micronova: Astronomers discovered new type of stellar explosion». Ars Technica.
↑ «Astronomy: Glazing the Moon». TIME. 3 Οκτώβριος 1969. https://content.time.com/time/subscriber/article/0,33009,901535,00.html.
↑ Gold, Thomas (26 Σεπτεμβρίου 1969). «Apollo 11 Observations of a Remarkable Glazing Phenomenon on the Lunar Surface». Science.
↑ Schaefer, Bradley E. (15 Φεβρουάριος 1989). «Flashes from Normal Stars». The Astrophysical Journal. https://articles.adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-iarticle_query?1989ApJ...337..927S&data_type=PDF_HIGH&whole_paper=YES&type=PRINTER&filetype=.pdf.
↑ «Impact melt breccia and surrounding regolith measured by Chang'e-4 rover». Elsevier. 15 Αυγούστου 2020. https://doi.org/10.1016/j.epsl.2020.116378.
↑ «Glistening 'Gel-Like' Substance on Far Side of The Moon Finally Identified». ScienceAlert. 8 Ιουλίου 2020.

[1] S. Scaringi; P. J. Groot; C. Knigge; A. J. Bird; E. Breedt; D. A. H. Buckley; Y. Cavecchi; N. D. Degenaar και άλλοι. (2022-04-20). «Localized thermonuclear bursts from accreting magnetic white dwarfs». Nature 604: 447-450. doi:10.1038/s41586-022-04495-6. ISSN 1476-4687. https://doi.org/10.1038/s41586-022-04495-6.

[2] Ouellette, Jennifer (20 Απριλίου 2022). «Meet the micronova: Astronomers discovered new type of stellar explosion». Ars Technica.

[3] «Astronomy: Glazing the Moon». TIME. 3 Οκτώβριος 1969. https://content.time.com/time/subscriber/article/0,33009,901535,00.html.

[4] Gold, Thomas (26 Σεπτεμβρίου 1969). «Apollo 11 Observations of a Remarkable Glazing Phenomenon on the Lunar Surface». Science.

[5] Schaefer, Bradley E. (15 Φεβρουάριος 1989). «Flashes from Normal Stars». The Astrophysical Journal. https://articles.adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-iarticle_query?1989ApJ...337..927S&data_type=PDF_HIGH&whole_paper=YES&type=PRINTER&filetype=.pdf.

[6] «Impact melt breccia and surrounding regolith measured by Chang'e-4 rover». Elsevier. 15 Αυγούστου 2020. https://doi.org/10.1016/j.epsl.2020.116378.

[7] «Glistening 'Gel-Like' Substance on Far Side of The Moon Finally Identified». ScienceAlert. 8 Ιουλίου 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]