Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μιγκέλ Ανχέλ Χουάρες Σελμάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μιγκέλ Ανχέλ Χουάρες Σελμάν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Miguel Ángel Juárez Celman (Ισπανικά)
Γέννηση29  Σεπτεμβρίου 1844[1][2]
Κόρδοβα ή Κόρδοβα[2]
Θάνατος14  Απριλίου 1909[2] ή 4  Απριλίου 1909[3]
Arrecifes[2]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο της Ρεκολέτα
Χώρα πολιτογράφησηςΑργεντινή
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
ΣπουδέςΕθνικό Πανεπιστήμιο της Κόρδοβα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικηγόρος
πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνικό Αυτονομιστικό Κόμμα
Οικογένεια
ΑδέλφιαΜάρκος Νικολάς Χουάρες
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Αργεντινής (1886–1890)
Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Αργεντινής
Μέλος της Γερουσίας της Αργεντινής (1883–1886)[4]
Κυβερνήτης της Κόρδοβα
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Παναγίου Τάφου
επίτιμος διδάκτωρ
Μεγαλόσταυρος Ναυτικής Αξίας με λευκό σήμα (1889)[5]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μιγκέλ Χουάρες Σελμάν (γερμανικά: Miguel Juárez Celman‎‎, 29 Σεπτεμβρίου 1844, Κόρδοβα, - 14 Απριλίου 1909, Αρεσίφες) ήταν Αργεντινός πολιτικός. Διετέλεσε πρόεδρος της Αργεντινής από τις 12 Οκτωβρίου 1886 έως τις 6 Αυγούστου 1890.

Ο Σελμάν ήταν αρχικά κυβερνήτης της Κόρδοβα. Ανέβηκε στην εξουσία με την υποστήριξη του προκατόχου του Χούλιο Αρχεντίνο Ρόκα, με τον οποίο ήταν συγγενής εξ αγχιστείας. Η εκλογή και η διακυβέρνησή του χαρακτηρίστηκαν από διαφθορά και κατάχρηση εξουσίας. Ο Σελμάν έγινε επίσης ηγέτης του Εθνικού Αυτονομιστικού Κόμματος (Partido Autonomista Nacional). Αυτό το κόμμα, γνωστό ως Unicato, έδωσε στον Σελμάν μια εκτεταμένη θέση εξουσίας. Ο Σελμάν υποστήριξε μια φιλελεύθερη οικονομική πορεία και δρομολόγησε ιδιωτικοποιήσεις. Το 1890, η κυβέρνηση δήλωσε ότι δεν μπορούσε πλέον να εξυπηρετεί τα εξωτερικά χρέη. Σε αντίθεση με την κυβέρνηση του Σελμάν και επίσης λόγω της οικονομικής ύφεσης, ιδρύθηκε η Unión Cívica, μια ομάδα αντιπολίτευσης που αργότερα διασπάστηκε στην Unión Cívica Nacional και στην Unión Cívica Radical. Η τελευταία υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά κόμματα στην Αργεντινή τον 20ό αιώνα. Το 1890, έγινε επανάσταση (Revolución del Parque) κατά του Σελμάν. Ωστόσο, οι δυνάμεις της εξέγερσης διχάστηκαν και τελικά ο Μπαρτολομέ Μίτρε διαπραγματεύτηκε την παραίτηση του Σελμάν με τον Χούλιο Ρόκα (ενάντια στη θέληση του συναδέλφου του επαναστάτη Λεάνδρο Ν. Αλέμ). Την εξουσία ανέλαβε ο αντιπρόεδρός του Κάρλος Πελιεγρίνι.[6]

Ο Μιγκέλ Χουάρες Σελμάν έγινε μέλος του Ιππικού Τάγματος του Παναγίου Τάφου της Ιερουσαλήμ το 1888, ο πρώτος κυβερνήτης της Αργεντινής.[7]

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 6919990. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 15999. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  3. (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2019.
  4. www.senado.gov.ar/senadores/Historico/Introduccion.
  5. BOE-A-1889-6793.
  6. Pigna, Felipe (9 Νοεμβρίου 2017). «Miguel Juárez Celman y la Revolución de 1890». El Historiador (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2024. 
  7. «ICC – Instituto de Cultura CUDES | La Orden de Caballería del Santo Sepulcro de Jerusalén» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2024.