Ντανίλο Α΄ Πέτροβιτς-Νιέγκος

Μητροπολίτης Ντανίλο Α΄ Πέτροβιτς-Νιέγκος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1670 ή 1675 Νγιέγκουσι
Θάνατος	1735 Μπούντβα
Θρησκεία	Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ιερέας
Οικογένεια
Τέκνα	Σάββας Πέτροβιτς-Νιέγκος
Γονείς	Scepac Kaludjerov Petrovic-Njegoš και Ana Martinovic
Οικογένεια	Οίκος των Πέτροβιτς-Νιέγκος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	αρχιεπίσκοπος
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ντανίλο Α΄ Τσέπτσεβιτς Πέτροβιτς-Νιέγκος (σερβικά: Данило I Шћепчевић Петровић Његош, 1670 – 11 Ιανουαρίου 1735), πιο γνωστός ως Βλάντικα (επίσκοπος) Ντανίλο, από τον Οίκο των Πέτροβιτς-Νιέγκος ήταν Σέρβος Ορθόδοξος Μητροπολίτης του Τσετίνγιε την περίοδο 1697-1735 και Πρίγκιπας-Επίσκοπος του Μαυροβουνίου. Αυτοαποκαλείτο ως "vojevodič srpskoj zemlji" (Δούκας των σερβικών εδαφών).

Βιογραφία

Ο Ντανίλο Τσέπτσεβιτς γεννήθηκε περίπου το 1670, στο Νιεγκούσι. Θεωρείται ως ο ιδρυτής της δυναστείας των Πέτροβιτς-Νιέγκος στο Μαυροβούνιο το 1696. Αφού πρώτα διηύθυνε αμυντικές επιχειρήσεις και οχυρωματικές εργασίες, ενώ, έστω σε περιορισμένο βαθμό, κατάφερε να θέσει ένα τέρμα στις αντιπαλότητες μεταξύ των διαφορετικών μεγάλων οικογενειών του Μαυροβουνίου, ο Ντανίλο ξεκίνησε πολεμικές επιχειρήσεις κατά των Οθωμανών το 1711. Στη διάρκεια της βασιλείας του, έκαναν, για πρώτη φορά, την εμφάνισή τους διπλωματικές σχέσεις και πολιτικοί δεσμοί μεταξύ της Ρωσίας και του Μαυροβουνίου.

Ένας Ρώσος ιστορικός, ο Πάβελ Ροβίνσκι, έγραψε με εντυπωσιακό βαθμό αντικειμενικότητας αναφορικά με τις σχέσεις μεταξύ Μαυροβουνίου και Ρωσίας, χωρίς να τον απασχολούν τα συμφέροντα της κυβέρνησης της χώρας του. Ο Ροβίνσκι έβγαλε ως συμπέρασμα ότι ήταν η απειλή της Αυστρίας και της Τουρκίας (και κατά καιρούς κι αυτή της Δημοκρατίας της Βενετίας) που έστρεψαν το Μαυροβούνιο προς τη Ρωσία. Χωρίς να έχουν πού να αποταθούν στον σκληρό αγώνα που έδιναν για την επιβίωσή τους, οι ηγέτες της σερβικής περιοχής του Μαυροβουνίου στράφηκαν προς το παρελθόν τους, στις μυθικές τους καταβολές και την πηγή όλων των σλαβικών φύλων, όχι μόνο επειδή αποτελούσε μια Μεγάλη Δύναμη, αλλά και για το γεγονός ότι αποτελούσε ισχυρό αντίβαρο απέναντι στους Τούρκους και τους Αυστριακούς.

Το 1715, ο Ντανίλο επισκέφτηκε τον Τσάρο Πέτρο Α΄ στην Αγία Πετρούπολη και εξασφάλισε τη συμμαχία του ενάντια στους Οθωμανούς—ένα ταξίδι το οποίο έγινε παράδοση για τους διαδόχους του στην ηγεσία του Μαυροβουνίου και σε όλες τις υπόλοιπες σερβικές περιοχές των Βαλκανίων. Στη συνέχεια, επανέκτησε τον έλεγχο της Ζέτα, η οποία βρισκόταν υπό οθωμανική κατοχή, άνοιξε, εκ νέου, το μοναστήρι στο Τσετίνγιε, και ανήγειρε οχυρώσεις γύρω από το Μοναστήρι του Πόντοστρογκ-Πόντμανιε στην Μπούντβα το οποίο ανακατασκευάστηκε το 1630 και χρησίμευε ως θερινή κατοικία για την ηγέτιδα οικογένεια του Μαυροβουνίου. Σε κείμενο που σώζεται σε χειρόγραφο, δώρο του προς το Σερβικό Πατριαρχείο του Πετς, το 1732, ο Ντανίλο συστήνεται με υπερηφάνεια ως "Ντανίλ Νιέγκος, Επίσκοπος του Τσετίνγιε, ηγεμόνας της σερβικής γης."

Τον Ντανίλο διαδέχτηκαν δύο μέλη της οικογένειάς του και στενοί συγγενείς, αρχικά ο ξάδερφός του Σάββας Β΄ Πέτροβιτς-Νιέγκος και στη συνέχεια ο ανιψιός του Βασίλειος Πέτροβιτς-Νιέγκος, ο οποίος για περισσότερες από δύο δεκαετίες κατάφερε να εκτοπίσει από την εξουσία τον αντιδημοφιλή Σάββα και να γίνει η σημαντικότερη ηγετική αρχή του Μαυροβουνίου και εκπρόσωπός του εκτός συνόρων. Η επιλογή του Σάββα Β΄ Πέτροβιτς-Νιέγκος από τον Ντανίλο είχε κυρίως να κάνει με τους οικογενειακούς δεσμούς και το γεγονός ότι συγκαταλεγόταν μεταξύ των υποστηρικτών του τελευταίου, καθώς η οικογένεια του Σάββα προερχόταν από τη γενέτειρα των Πέτροβιτς, Νιεγκούσι. Όπως κι ο Ντανίλο, ο Σάββας έγινε μοναχός, υπηρετώντας στο Μοναστήρι του Μάνιε στις ακτές του Μαυροβουνίου, όπου χρίστηκε αρχιερέας το 1719 από τον Σέρβο Πατριάρχη του Πετς, Μωυσή (1712–1726). Από τη στιγμή που χρίστηκε κι έπειτα, ο Ντανίλο άρχισε σταδιακά να μυεί τον νεαρό Σάββα στην πολιτική ζωή, δίνοντας του ρόλο συγκυβερνήτη ως προετοιμασία ενόψει του μελλοντικού του ρόλου. Ωστόσο, λίγα πράγματα από τη μετέπειτα πολιτική δραστηριότητα του Σάββα δείχνουν ότι είχε οποιοδήποτε κέρδος από τα "πολιτικά γυμνάσια" στα οποία τον υπέβαλλε ο Ντανίλο, με εξαίρεση το γεγονός ότι εξακολούθησε να διατηρεί μια στάση status quo, ενώ, ταυτόχρονα, άφηνε τους τοπικούς φυλάρχους ελεύθερους να αυτοδιαχειρίζονται τις περιοχές τους.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ο Βλάντικα Ντανίλο στο montenet.org - στα αγγλικά
• Διατηρημένες Επιστολές του Βλάντικα Ντανίλο - στα σερβικά
• Επίσημη ιστοσελίδα του Βασιλικού Οίκου του Μαυροβουνίου.
• The Njegoskij Fund Public Project : Private family archives-based digital documentary fund focused on history and culture of Royal Montenegro.
• Άρθρο στη μαυροβουνίτικη γλώσσα σχετικά με τον Μητροπολίτη Ντανίλο Πέτροβιτς-Νιέγκος