Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μητροπολίτης Μάνης Χρυσόστομος Γ΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χρυσόστομος Γ' Παπαθανασίου
Μητροπολίτης Μάνης
Από7 Φεβρουαρίου 2018
ΠροκάτοχοςΧρυσόστομος Β΄
Ιεροσύνη
Χειροτονία10 Φεβρουαρίου 2018
από Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Β'
Προσωπικά στοιχεία
Κοσμικό ΌνομαΧρήστος Παπαθανασίου
Γέννηση10 Φεβρουαρίου 1959 (1959-02-10) (65 ετών)
Αγία Παρασκευή Αττικής, Αθήνα, Ελλάδα
ΕθνικότηταΕλληνική
ΔόγμαΧριστιανός Ορθόδοξος

Ο Μητροπολίτης Μάνης Χρυσόστομος (κατά κόσμον Χρήστος Παπαθανασίου) είναι Έλληνας θεολόγος, νομικός και επίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κατά κόσμον Χρήστος Παπαθανασίου γεννήθηκε στην Αθήνα (Αγία Παρασκευή Αττικής) στις 10 Φεβρουαρίου 1950[1].

Φοίτησε στη Νομική Σχολή και ακολούθως στη Θεολογική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης[2]. Είναι Διδάκτωρ Κανονικού Δικαίου της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Διδάκτωρ Εκκλησιαστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του ίδιου Πανεπιστημίου. Πριν την χειροτονία του ως κληρικού της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος υπήρξε επί σειρά ετών δικαστής.

Διετέλεσε υπεύθυνος της Χριστιανικής Φοιτητικής Ενώσεως. Χειροτονήθηκε Διάκονος στις 20 Φεβρουαρίου 2000 και Πρεσβύτερος στις 28 Μαΐου 2000 από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο, λαμβάνοντας το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου[2]. Έκτοτε, και μέχρι την εκλογή του σε Μητροπολίτη, υπηρέτησε ως Τακτικός Ιεροκήρυκας του Καθεδρικού Ιερού Ναού Αθηνών και της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Παράλληλα ήταν Ιερατικός Υπεύθυνος των Αρσακείων Σχολείων του Παλαιού Ψυχικού[2]. Διηύθυνε το περιοδικό «Τόλμη» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και υπήρξε παραγωγός στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος και της «Πειραϊκής Εκκλησίας». Διετέλεσε ειδικός γραμματέας του Ορθοδόξου Χριστιανικού Συλλόγου «Ανάπλασις», μέλος της «Εταιρείας των Φίλων του Λαού», της Χριστιανικής Ενώσεως Επιστημόνων και του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός».

Το έτος 2007 ήταν ο συντάκτης των κηρυγμάτων της «Φωνής του Κυρίου». Δίδαξε μαθήματα Κανονικού Δικαίου στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών. Από τις 21 Μαΐου 2010, με απόφαση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου Β', ανέλαβε Διευθυντής του Ιδιαιτέρου Γραφείου του Αρχιεπισκόπου στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, θέση την οποία διατήρησε μέχρι την εκλογή του σε Μητροπολίτη.

Στις 7 Φεβρουαρίου 2018 εξελέγη Μητροπολίτης Μάνης από την Ιεραρχία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος[3]. Χειροτονήθηκε Επίσκοπος στις 10 Φεβρουαρίου 2018 στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο Β´[2], συλλειτουργούντων τριάκοντα Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ενθρονίστηκε στην πόλη του Γυθείου στις 28 Μαρτίου 2018, στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, μεγάλου αριθμού Μητροπολιτών και Επισκόπων, Τοπικών Αρχών, κλήρου και λαού.

Έχει συγγράψει σημαντικό αριθμό βιβλίων και μελετών, ενώ έχει λάβει μέρος σε μεγάλο αριθμό Συνεδρίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό[2]. Ομιλεί την Αγγλική και Γαλλική γλώσσα.

  1. Ἡ νομική ζωή κατά τούς τρεῖς τελευταίους αἰῶνες τοῦ Βυζαντίου (Ἀνάτυπον), 1981.
  2. Συλλεκτικά ἔργα Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαίου κατά τό δεύτερο ἥμισυ τοῦ 18ου αἰ., 1984.
  3. Οἱ ἱεροί ναοί κατά τό Ὀρθόδοξο Ἐκκλησιαστικό Δίκαιο (Ἀνάτυπον), 1985.
  4. Ὁ Ἱερός Αὐγουστῖνος, 1986.
  5. Ἡ ἀναγνώριση τῶν ἁγίων στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία (Ανάτυπον), 1987.
  6. Le «bien commun» c' est la «theosis de l' homme», 1988.
  7. Figures saintes, 1989.
  8. Ἡ ἐξουσία τῆς ἀγάπης (σχετικά μέ τό πρόβλημα τοῦ δικαίου καί τῆς χάριτος), μετάφραση (1992).
  9. Μοναστικά κέντρα στή σύγχρονη Ἑλλάδα (1993).
  10. St. Cyrille et St. Méthode et l' evangélisation de l' Europe Orientale, 1996.
  11. Τό εὐρωπαϊκό γίγνεσθαι καί τό μήνυμα τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, 1996.
  12. Ἰ. Χρυσόστομος, ὁ μύστης τῆς Θ. Εὐχαριστίας, 1998.
  13. Ὁ Ἱ. Χρυσόστομος, ὑμνητής τῆς ἱερωσύνης, 1999.
  14. Κανονικοῦ Δικαίου Μελετήματα, A' τεῦχος 1999, Β’, 2008.
  15. Διορθόδοξα καί Διεκκλησιαστικά θέματα, 2000.
  16. Ἡ Ἁγία Γραφή, πάντα ἐπίκαιρη, 2003.
  17. «Πάτερ ἡμῶν» ἑρμηνευτικές προσεγγίσεις, 2004 (α’ ἔκδ.), 2019 (β’ ἔκδ) (ἐπίσης ἔκδοση εἰς Γαλλική καί Γερμανική γλῶσσα).
  18. «Τό πλανώμενον πρόβατον ἐπαναγαγεῖν», ἤτοι σχόλια στόν 102 κανόνα τῆς Πενθέκτης (Ἀνάτυπον), 2004.
  19. Ἐρωτήσεις καί ἀποκρίσεις γιά τό πρόσωπο τῆς Παναγίας, 2005.
  20. Ἰησοῦς Χριστός, τό γλυκύτατον ὄνομα, 2006.
  21. Οἱ ἱεροί κανόνες Τιμοθέου Ἀλεξανδρείας, 2006.
  22. Οἱ Ἱεροκήρυκες τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τῶν Ἀθηνῶν, 2007.
  23. «Φωνή Κυρίου», Κηρύγματα στά Ἀποστολικά Ἀναγνώσματα, 2007.
  24. Ὀρθοδοξία καί Εὐρώπη, 2008.
  25. Σύγχρονες πνευματικές μορφές, 2009.
  26. Πνευματική ἁλιεία (δοκίμια), 2012.
  27. Παῦλος, ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, 2012.
  28. Ἐρωτήσεις καί Ἀποκρίσεις ἐκ τῶν ἱερῶν Μυστηρίων, 2015(α’ ἔκδ.) 2019(β’ ἔκδ.).
  29. Τά ἅγια καί ἄχραντα χέρια τοῦ Χριστοῦ, 2015(α’ ἔκδ.) 2017(β’ ἔκδ.) 2018(γ’ ἔκδ.).
  30. Ὁ Χριστιανισμός, ὁ μεγάλος εὐεργέτης τῆς ἀνθρωπότητος, 2017.
  31. Τριλογία στήν Ἀκρόπολη, 2017.
  32. Τά ἱερά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, 2019.
  33. Λόγος εἰς τόν Ἅγιον Χαράλαμπον, τόν «λύχνον τόν ἀείφωτον», 2019.
  34. Λόγος εἰς τόν ὅσιο Νίκωνα τόν «Μετανοεῖτε», 2019.
  35. Λόγος εἰς τόν Ἅγιον Ἀπόστολον Ἀνδρέαν τόν Πρωτόκλητον, 2019.
  36. Ἡ προσφορά τῆς Ἐκκλησίας κατά τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση τοῦ 1821, 2020.
  37. Λόγοι εἰς ἑορτάς ἁγίων, 2020.
  38. Ἅγιος Νεκτάριος, ὁ ὁδοιπόρος τῆς τεθλιμμένης ὁδοῦ, 2020.
  39. Ἡ μεγάλη ἀρετή τῆς ἀγάπης, 2020.
  40. Ἐγκώμιον εἰς τόν Ἱερόν Χρυσόστομον, 2021
  41. Ἐν Ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τόν Θεόν, 2021.
  42. Προσευχητάριον (εὐχαί καί προσευχαί) 2021.
  43. Ὕδωρ ἐκ πέτρας (ἑρμηνεία τριῶν Παραβολῶν τοῦ Εὐαγγελίου), 2021.
  44. Ἡ Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ «Κυνηγοῦ» ἤ τῶν φιλοσόφων τοῦ ὄρους Ὑμηττοῦ Ἀττικῆς, 2022.
  45. Στῆς ψυχῆς τά βάθη (Ὀρθόδοξη διδασκαλία γιά τίς ἀρετές καί τά πάθη), 2022.
  46. Ὁ Προφήτης Ἰωνᾶς, 2022.
  47. Ἡ ἀξία, ἡ σημασία καί ἡ ὑπακοή εἰς τό Συνοδικόν Πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας, 2022
  48. Ὁ Ἀδάμ, 2022.
  49. Λόγος εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Παρασκευήν, 2022.
  50. Οἱ Μακαρισμοί τοῦ Χριστοῦ, 2022.
  51. Ἑρμηνεία τῶν Εὐχῶν τοῦ Ἀποδείπνου, 2022.
  52. Στῆς ψυχῆς τά βάθη, 2022.
  53. Μελετήματα Κανονικοῦ Δικαίου, τεῦχος (Δ'), 2022.
  54. Ὁ καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς Παναγιώτης Δημακᾶκος, ὁ ἁπλός μοναχός Λουκᾶς (1939 – 2021), 2021.
  55. Ὁ Ἱερός Ναός τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀττικῆς, 2022.
  56. Κείμενα πνευματικῆς οἰκοδομῆς, 2022.
  57. Η Διακονία στην Εκκλησία, 2024[4].