Μετρό Τιφλίδας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Μετρό της Τιφλίδας.

Το Μετρό Τιφλίδας (γεωργιανά: თბილისის მეტროპოლიტენი) είναι ένα σύστημα μετρό γρήγορης διέλευσης στη Τιφλίδα της Γεωργίας. Εγκαινιάστηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1966 και ήταν το τέταρτο, χρονολογικά, σύστημα μετρό στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Όπως και άλλοι πρώην σοβιετικοί σταθμοί μετρό, οι περισσότεροι σταθμοί είναι πολύ βαθιοί και ζωηρά διακοσμημένοι.

Το μετρό της Τιφλίδας περιλαμβάνει δύο γραμμές, συνολικού μήκους 27,3 χιλιομέτρων, που εξυπηρετούν 23 σταθμούς.[1] Το 2012, το μετρό μετέφερε 93,9 εκατομμύρια επιβάτες, σημαντική αύξηση από τα 85,6 εκατομμύρια επιβάτες που εξυπηρετήθηκαν το 2011.[2] Το 2013, το μετρό μετέφερε 96,26 εκατομμύρια επιβάτες.[3] Οι επιβάτες αυξήθηκαν σε 105 εκατομμύρια το 2016.[4] Το μετρό λειτουργείται από την εταιρεία μεταφορών της Τιφλίδας, η οποία άρχισε να λειτουργεί την ίδια χρονιά με το μετρό της Τιφλίδας, το 1966.[5]

Δίκτυο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο σταθμός Τσερετέλι
Ο σταθμός Πλατεία Ελευθερίας
Τρέχουσες γραμμές
# Όνομα Έτος ανοίγματος Μήκος[1] Σταθμοί
1 Γραμμή Αχμετέλι-Βαρκετίλι 1966 19,6 χιλιόμετρα 16
2 Γραμμή Σαμπουρτάλο 1979 7,7 χιλιόμετρα 7
Συνολικά: 27,3 χιλιόμετρα 23

Λειτουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έως το 2012, το σύστημα αποτελείται από δύο γραμμές,[1] εξυπηρετώντας 22 σταθμούς,[1] που λειτουργούν σε 27,3 χιλιόμετρα διαδρομής[1] και 62,5 χιλιόμετρα γραμμών σιδηροδρόμου.[1] Από τους 23 σταθμούς, 21 σταθμοί βρίσκονται κάτω από το έδαφος και δύο είναι σε επίπεδο επιφάνειας. Από τους υπόγειους σταθμούς, 17 είναι βαθιοί και 4 μικρότερου βάθους. Οι πρώτοι αποτελούνται από 6 σταθμούς πυλώνα, 5 στήλες και 6 μονές θύρες (κατασκευασμένες σύμφωνα με την τεχνολογία Λένινγκραντ). Οι αβαθοί σταθμοί αποτελούνται από τρεις πυλώνες και ένα ενιαίο θόλο (τεχνολογία Χάρκοβου). Λόγω του ανομοιόμορφου τοπίου της Τιφλίδας, το μετρό, ιδιαίτερα η γραμμή Γκλντάνι-Βαρκετίλι, έχει τμήμα στην επιφάνεια.

Το εκτιμώμενο σύνολο 105,6 εκατομμυρίων επιβατών χρησιμοποίησε το Μετρό ετησίως το 2005,[6] παρόλο που ο πραγματικός αριθμός το 2012 ήταν κοντά στα 94 εκατομμύρια.[3] Το μετρό αποτελείται από ένα στόλο 170 σιδηροδρομικών οχημάτων που αποτελούνται από τα μοντέλα 81-717/714 και Εzh3, τα οποία λειτουργούν από δύο αποθήκες. Οι πλατφόρμες σταθμών είναι χτισμένες για να φιλοξενήσουν τρένα πέντε βαγονιών, αν και τα τρένα των τεσσάρων και των τριών βαγονιών λειτουργούν αντίστοιχα στη γραμμή 1 και τη γραμμή 2

Τα τρένα ξεκινούν λίγο πριν τις 6:00 π.μ. (οι ακριβείς χρόνοι διαφέρουν ανάλογα με τον σταθμό) και λειτουργούν μέχρι τα μεσάνυχτα,[7] με διαλείμματα που κυμαίνονται μεταξύ 2.5 λεπτών σε ώρες αιχμής έως 12 λεπτά αργότερα τη νύχτα. Η μέγιστη ταχύτητα των αμαξοστοιχιών είναι 80 χιλιόμετρα την ώρα, ενώ η μέση ταχύτητα ταξιδιού είναι ελαφρώς πάνω από 33 χιλιόμετρα την ώρα.

Εισιτήρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μετρό της Τιφλίδας χρησιμοποιεί ένα σύστημα εισιτηρίων αξίας 50 τέτρι ανά ταξίδι. Οι μάρκες δεν χρησιμοποιούνται πλέον και οι επιβάτες πρέπει να αγοράσουν μια κάρτα Metromoney, που κοστίζει 2 λάρι (μια κάρτα αποθηκευμένης αξίας που είναι διαθέσιμη σε σταθμούς μετρό), στην οποία μπορούν να προσθέσουν ναύλους. Η κάρτα επιτρέπει στους αναβάτες να εισέλθουν ξανά στο σύστημα έως 90 λεπτά κατά την αναχώρησή τους, ωστόσο, χωρίς χρέωση.[8]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τιφλίδα, πρωτεύουσα της Γεωργίας, θεωρούταν πάντοτε η τέταρτη πιο σημαντική πόλη της Σοβιετικής Ένωσης, ιδίως λόγω της πολιτικής της θέσης ως πρωτεύουσας της δημοκρατίας (Γεωργιανή ΣΣΔ). Η πόλη αναπτύχθηκε αρκετά γρήγορα κατά τη διάρκεια του 19ου και του 20ού αιώνα, και εκτός από το ότι ήταν πολιτιστικό και πολιτικό κέντρο, ήταν επίσης ένας σημαντικός κόμβος μεταφορών στην Υπερκαυκασία και ένα βιομηχανικό κέντρο. Όλα αυτά ισοδυναμούσαν με την ανάγκη για ένα σύστημα ταχείας μετάβασης μετρό.

Η κατασκευή ξεκίνησε το 1952. Η Τυφλίδα ήταν μια από τις λίγες πόλεις της πρώην ΕΣΣΔ, όπου η κατασκευή του συστήματος του Μετρό ξεκίνησε πριν ο πληθυσμός φτάσει το 1 εκατομμύριο. Ο πληθυσμός άνω του ενός εκατομμυρίου ήταν ένα από τα βασικά κριτήρια για την κατασκευή ενός συστήματος μετρό στις σοβιετικές πόλεις. Στις 11 Ιανουαρίου 1966 το μετρό της Τιφλίδας εγκαινιάστηκε: ήταν το πρώτο και μοναδικό σύστημα μετρό στη Γεωργία και το τέταρτο στην πρώην Σοβιετική Ένωση (μετά τη Μόσχα, την Αγία Πετρούπολη και το Κίεβο), όταν άνοιξαν οι πρώτοι έξι σταθμοί. Από τότε, το σύστημα έχει αναπτυχθεί σταθερά σε ένα δίκτυο δύο γραμμών και 23 σταθμών.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, τα περισσότερα από τα ονόματα των σταθμών επί Σοβιετικής εποχής άλλαξαν, αν και οι οικονομικές δυσκολίες μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης έπληξαν ιδιαίτερα το Μετρό στις υποδομές, τις λειτουργίες και τις επεκτάσεις του. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, το μετρό της Τιφλίδας συνήθως δεν λειτουργούσε λόγω της έλλειψης ηλεκτρικού ρεύματος.[9] Μέχρι πρόσφατα, το Μετρό είχε υποπληρωθεί και λειτουργούσε με σοβαρές δυσκολίες λόγω κακής παροχής ηλεκτρικού ρεύματος. Είχε επίσης γίνει διαβόητη για την εκτεταμένη εγκληματικότητα, όπως τις κλοπές πορτοφολίων και κτυπήματα. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί πολλά περιστατικά σε σταθμούς μετρό. Στις 9 Οκτωβρίου 1997, ένας πρώην αστυνομικός ανατίναξε τον εαυτό του στο σταθμό Ντιντούμπε. Στις 14 Φεβρουαρίου 2000, ένας έφηβος έριξε μια χειροβομβίδα σε ένα σταθμό του μετρό, τραυματίζοντας πολλούς ανθρώπους. Τον Μάρτιο του 2004, πολλοί άνθρωποι δηλητηριάστηκαν από ένα αδιευκρίνιστο αέριο ενώ χρησιμοποιούσαν το μετρό.

Ωστόσο, το έγκλημα έχει μειωθεί ως αποτέλεσμα μεταρρυθμίσεων στον τομέα της ασφάλειας και της διοίκησης στο σύστημα από το 2004 έως το 2005. Άλλες υπηρεσίες έχουν επίσης βελτιωθεί σημαντικά.

Επί του παρόντος, το σύστημα μετρό της Τιφλίδας υφίσταται σημαντική προσπάθεια αποκατάστασης, συμπεριλαμβανομένης της ανακατασκευής των σταθμών καθώς και του εκσυγχρονισμού των αμαξοστοιχιών και άλλων εγκαταστάσεων. Ο προϋπολογισμός της πόλης για το 2006 διέθεσε 16 εκατομμύρια λάρι για αυτό το έργο. Ο πρόεδρος της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι υποσχέθηκε να καταστήσει το Μετρό ένα πιο διακεκριμένο σύστημα δημόσιων συγκοινωνιών και χρέωσε στο τέλος του 2005 τον Γενικό Διευθυντή του Μετρό της Τιφλίδας Ζουράμπ Κικαλισβίλι να φέρει το μετρό στα ευρωπαϊκά πρότυπα μέχρι το 2007.[10] Ωστόσο, στα νεότερα χρόνια η διαδικασία αναβάθμισης έχει επιβραδυνθεί σημαντικά, και τον Ιούλιο του 2010, το μετρό της Τιφλίδας ήταν ακόμα πολύ μακριά από το στόχο του.

Τον Ιανουάριο του 2012 προγραμματίστηκε η έναρξη της κατασκευής για μια παγωμένη επέκταση της γραμμής Σαμπουρτάλο από το σταθμό Βάζα-Πσαβέλα στο νέο σταθμό Σαχελμτσίπο Ουνιβερσιτέτι, όπου το 80% των εργασιών ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εποχής. Χρηματοδοτούμενο από την Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης, η κατασκευή ξεκίνησε ξανά τον Ιούλιο του 2015 και ο σταθμός επρόκειτο να ανοίξει τον Σεπτέμβριο του 2017.[11] Ο σταθμός άνοιξε τελικά για το κοινό στις 16 Οκτωβρίου 2017.

Μέλλον[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σύστημα είχε επίσης ένα προηγμένο σχέδιο επέκτασης, ενώ μια τρίτη γραμμή, μεταξύ άλλων, περιλάμβανε την επαρχία του Βάκε. Δημιουργώντας ένα τυπικό σοβιετικό τρίγωνο με διάταξη τριών γραμμών και έξι ακτίνων που τέμνονται στο κέντρο της πόλης. Ωστόσο, τα περισσότερα εργοτάξια παραμένουν παγωμένα, μερικά από τα οποία χρονολογούνται από τη σοβιετική εποχή.

Υπάρχουν επίσης σχέδια κατασκευής δικτύου τραμ στην Τιφλίδα.[12]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κατάλογος των σταθμών του μετρό της Τιφλίδας
  • Κατάλογος συστημάτων μετρό

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Annual Report 2012» (PDF). Tbilisi Transport Company. σελίδες 24–27. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  2. ↑ «Annual Report 2013» (PDF). Tbilisi Transport Company. σελίδες 24–27. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 6 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Annual Report 2012» (PDF). Tbilisi Transport Company. σελ. 18. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  4. ↑ Lomsadze, Giorgi (7 February 2018). «Tbilisi Metro Collapse Evokes Memories of the Dark 90s» (στα αγγλικά). Eurasianet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-02-11. https://web.archive.org/web/20180211131139/https://eurasianet.org/s/tbilisi-metro-collapse-evokes-memories-of-the-dark-90s. Ανακτήθηκε στις 10 February 2018. 
  5. ↑ «Tbilisi Transport Company». Tbilisi Transport Company. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  6. ↑ «State Department of Statistics of Georgia». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2018. 
  7. ↑ «Tbilisi Transport Company». ttc.com.ge. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2016. 
  8. ↑ «Standard tariff and discounts». Tbilisi Transport Company. 30 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  9. ↑ Goltz, Thomas (2006). Georgia Diary: A Chronicle of War and Political Chaos in the Post-Soviet Caucasus. Sharpe. ISBN 0-765617-102. 
  10. ↑ «Primes News agency». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2018. 
  11. ↑ «Новая станция метро в Тбилиси заработает в мае 2017 года». Sputnik Georgia. 8 November 2016. http://sputnik-georgia.ru/Tbilisi/20161108/233756769/Novaja-stancija-metro-v-Tbilisi-zarabotaet-v-mae-2017-goda.html. Ανακτήθηκε στις 23 November 2016. 
  12. ↑ «Tbilisi tram design contract signed». Railway Gazette International. 22 December 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-02-11. https://web.archive.org/web/20110211200955/http://www.railwaygazette.com/nc/news/single-view/view/tbilisi-tram-design-contract-signed.html. Ανακτήθηκε στις 2013-11-16. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μετρό_Τιφλίδας&oldid=10359678"