Μετρό Αγίας Πετρούπολης
Το μετρό της Αγίας Πετρούπολης (ρωσικά: Петербургский метрополитен ή εναλλακτικά Ленинградский метрополитен) είναι το δεύτερο χρονολογικά σύστημα μετρό που άνοιξε στην Ρωσία. Η κατασκευή της πρώτης γραμμής άρχισε το 1941 και λόγω καθυστερήσεων ως προς την κατασκευή της λόγω του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, παραδόθηκε στο κοινό στις 15 Νοεμβρίου του 1955. Το δίκτυο αποτελείται συνολικά απο 5 γραμμές και 73 σταθμούς και είναι μετά το Μετρό της Μόσχας το δεύτερο μεγαλύτερο σε επιβατικότητα δίκτυο μετρό της Ρωσίας.[1]
Μετρό Αγίας Πετρούπολης | |
|---|---|
| Στοιχεία Δικτύου | |
| Γραμμές | 5 (+1 υπο κατασκευή) |
| Σταθμοί | 73 (+2 υπο κατασκευή) |
| Συνολικό μήκος | 128,4 χλμ |
| Τεχνικά Στοιχεία | |
| Εύρος Γραμμής | 1,520 mm |
| Ηλεκτροδότηση | 850V DC μέσω 3ης ράγας |
| Μέση ταχύτητα | 40 χλμ/ώρα |
| Μέγιστο όριο ταχύτητας | 80 χλμ/ώρα |
| Στοιχεία Επιβατικότητας | |
| Μέση ημερίσια επιβατική
κίνηση |
2,04 εκατ. επιβάτες |
Γραμμές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η κάθε γραμμή στο μετρό κατά παράδοση, έχει την δική της ονομασία σύμφωνα με τις περιοχές που εξυπηρετεί. Το δίκτυο αποτελείται απο τις παρούσες γραμμές:[2]
| Γραμμή | Σταθμοί | Μήκος | Έναρξη Λειτουργίας | Τελεύταια Επέκταση |
|---|---|---|---|---|
 |
19 | 29,7 | 15 Νοεμβρίου 1955 | 29 Δεκεμβρίου 1978 |
 Πετραγκράντσκοιε |
18 | 30,1 | 29 Απριλίου 1961 | 22 Δεκεμβρίου 2006 |
 |
12 | 27,6 | 3 Νοεμβρίου 1967 | 26 Μαίου 2018 |
 |
9 | 14,81 | 30 Δεκεμβρίου 1985 | 27 Δεκεμβρίου 2024 |
 |
15 | 26,2 | 20 Δεκεμβρίου 2008 | 3 Οκτομβρίου 2019 |
| Σύνολικά: | 73 | 128,4 | ||
Τροχαίο Υλικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το δίκτυο του μετρό απο το παρελθόν μέχρι και την σημερινή εποχή έχει εξυπηρετηθεί απο αρκετές σειρές συρμών εκ των οποίων κάποιες ελάχιστες παραμένουν σε λειτουργία μέχρι και σήμερα. Το δίκτυο φημίζεται για την ομορφιά των συρμών που χρησιμοποιούνται καθώς αποτελεί και σημείο προσοχής απο τουρίστες και φωτογράφους. Παρακάτω αναφέρονται οι σειρές των συρμών που χρησιμοποιούνται στο δίκτυο:[3]
| Σειρά | Έτος Κατασκευής | Έτος Λειτουργίας | Γραμμή Χρήσης |
|---|---|---|---|
| Em-501 | 1966-1970 | 1967-2020 | 1,2,3 |
| 81-817 Π ("Νομερνόι")[4] | 1980-1995 | 1980+ | 1,2,4,5 |
| 81-540 | 1997-2013 | 1997+ | 2,4,5 |
| 81-556/557/558 ("Νεβά")[5] | 2011-2019 | 2013+ | 3 |
| 81-722 ("Ιουμπιλένιε")[6] | 2014-2021 | 2015+ | 1,3 |
| 81-725 ("Μπαλτίτς")[7] | 2022+ | 2022+ | 1 |
Επεκτάσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το δίκτυο επεκτείνεται διαρκώς και διαθέτει σχέδιο επεκτάσεων που θα πρέπει να γίνουν μέσα στα επόμενα χρόνια. Το μελλοντικό σχέδιο αναφέρεται συνολικά σε 8 γραμμές και 126 σταθμούς εκ των οποίων:[8]
| Γραμμή | Τμήμα | Σταθμοί | Έτος Έναρξης Λειτουργίας | Κατάσταση |
|---|---|---|---|---|
 Καλίνινσκαγια |
Ιούγκο Ζαπάντναια-
Πουτίλοβσκαγια |
2 | Δεκέμβριος 2025 | Υπό Κατασκευή |
|
Ενδιάμεσος σταθμός
Τεατράλναια |
1 | 2029+ | Υπο Κατασκευή |
|
Μπεγκαβάια-Καμένκα | 2 | 2030+ | Υπο Κατασκευή |
Καλίνινσκαγια |
Πουτίλοβσκαγια-Ομπβότνι Κανάλ 2 | 4 | 2030+ | Υπο πρώιμη κατασκευή |
|
Πρασπέκτ Βετεράνοβ-Πρασπέκτ Μάρσαλα Ζούκοβα | 2 | - | Υπο δημοπράτηση |
Καλίνινσκαγια |
Ομπβότνι Κανάλ 2 - Σουβόροβσκαγια | 3 | - | Υπο δημόσια συζήτηση |
|
Διακλάδωση Πρασπέκτ Βετεράνοβ - Αεραπόρτ Πούλκοβο | 3 | - | Υπο δημόσια συζήτηση |