Μελεάγρου Χάραξ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Μελεάγρου Χάραξ ή Μελεάγρον (σημαίνει «το οχυρό του Μελέαγρου»[1]) ήταν ελληνιστικό φρούριο στις όχθες του ποταμού Αφρίν (αρχ. Οινοπάρας, παραπόταμος του Ορόντη), κοντά στην Αντιόχεια. Πιθανότατα πρόκειται για σελευκιδικό κτίσμα προς τιμήν κάποιου Μελεάγρου (το όνομα απαντά σε βασιλείς της αρχαίας Μακεδονίας, αλλά και στον αρχαίο ήρωα από την Καλυδώνα).

Το φρούριο αυτό έγινε γνωστό από τη μάχη που διεξήχθη ανάμεσα στον ηγεμόνα της πτολεμαϊκής Αιγύπτου, Πτολεμαίο ΣΤ΄ Φιλομήτορα και τους Σελευκίδες υπό τον Αλέξανδρο Α΄ Βάλα. Το γεγονός αυτό το αναφέρει ο Στράβων στο έργο του Γεωγραφικά:

«Ὑποπίπτει μὲν οὖν ταῖς Πάγραις τὸ τῶν Ἀντιοχέων πεδίον, δι´ οὗ ῥεῖ ὁ Ἄρκευθος ποταμὸς καὶ ὁ Ὀρόντης καὶ ὁ Λαβώτας. Ἐν δὲ τούτῳ ἐστὶ τῷ πεδίῳ καὶ ὁ Μελεάγρου χάραξ καὶ ὁ Οἰνοπάρας ποταμός, ἐφ´ ᾧ τὸν Βάλαν Ἀλέξανδρον μάχῃ νικήσας ὁ φιλομήτωρ Πτολεμαῖος ἐτελεύτησεν ἐκ τραύματος».[2]

Η θέση του ελληνιστικού αυτού οχυρού είναι στο σημερινό Gündüzlü στα σύνορα Συρίας - Τουρκίας.[3]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Getzel M. Cohen, The Hellenistic Settlements in Syria, the Red Sea Basin, and North Africa.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]