Μεγαλόσχημος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Θρησκευτικός τίτλος. Μεγαλόσχημος θεωρείται ο Μοναχός ανώτατης τάξης ο οποίος φέρει προς διάκριση του τίτλου του, κουκούλα.

Κατά το Κανονικό Δίκαιο μεγαλόσχημοι γίνονταν κατόπιν αδείας του Ηγουμένου οι επί 30ετία διακριθέντες Μοναχοί στην αυστηρά τήρηση των μοναχικών κανόνων. Φέρει σχήμα, που είναι επάνω του κεντημένα με κόκκινη κλωστή ο Σταυρός, η Λόγχη, ο Σπόγγος και τα γράμματα IC XC NI KA, ΦΧ ΦΠ (Φως Χριστού Φαίνει Πάσι), ΕΕ ΕΕ (Εωσφόρος Έπεσεν, Εύρωμεν Εδέμ ή Ελένης Εύρεσις Εβραίων Έλεγος), ΡΡ ΔΡ (Ρητορικοτέρα Ρημάτων Δακρύων Ροαί), ΘΘ ΘΘ (Θεού Θέα Θείον Θαύμα), ΤΤ ΔΦ (Τούτο Το σχήμα Δαίμονες Φρίττουσι), ΧΧ ΧΧ (Χριστός Χριστιανοίς Χαρίζεται Χάριν), ΤΚ ΠΓ (Τόπος Κρανίου Παράδεισος Γέγονεν).

Σήμερα και μεταφορικά στις νεοελληνικές εκφράσεις Μεγαλόσχημος χαρακτηρίζεται αυτός που παριστάνει τον σπουδαίο ή ο κατέχων επάξια αξιώματα και τίτλους.