Μαχανταρμαρακσίτα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μαχανταρμαρακσίτα | |
|---|---|
 Η Μεγάλη Στούπα του βασιλιά Ντουταγκαμάνι στην Ανουρανταπούρα της Σρι Λάνκα | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1ος αιώνας π.Χ. |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ινδοελληνικό βασίλειο |
| Θρησκεία | Βουδισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μπίκου |
| Περίοδος ακμής | 2ος αιώνας π.Χ. |
Ο Μαχανταρμαρακσίτα (Σανσκριτικά: Mahadharmaraksita, δηλ. «Μέγας προστάτης του Ντάρμα») ήταν Έλληνας («Γιόνα» στα Πάλι και «Γιαβάνα» στα Σανσκριτικά, δηλ. «Ίωνας») Βουδιστής μοναχός και διδάσκαλος, ο οποίος έζησε τον 2ο αιώνα π.Χ., κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ινδοέλληνα βασιλιά Μενάνδρου Α'.
Στο ιστορικό κείμενο «Μαχαβάμσα» («Μεγάλο Χρονικό»), γραμμένο στη γλώσσα Πάλι, αναφέρεται πως ο Μαχανταρμαρακσίτα ταξίδεψε από την πόλη «Αλασάνδα» (πιστεύεται ότι είναι η Αλεξάνδρεια του Καυκάσου, περίπου 150 χιλιόμετρα βόρεια της σημερινής Καμπούλ, ή, ενδεχομένως, η Αλεξάνδρεια Αραχωσίας), με 30.000 μοναχούς, για την τελετή εγκαινίων της Μεγάλης Στούπας στην Ανουρανταπούρα της Σρι Λάνκα, όταν ολοκληρώθηκε η κατασκεύη της λίγο μετά το θάνατο του βασιλιά της Σρι Λάνκα Ντουταγκαμάνι (βασίλεψε 161 - 137 π.Χ.).
Η «Μαχαβάμσα» παραθέτει τις αποστολές των λατρευτών που επισκέφθηκαν τη Σρι Λάνκα για την καθιέρωση της Μεγάλης Στούπας, εξηγώντας ότι:
«Από την Αλασάνδα την πόλη των Γιόνα ήρθε ο θήρα (πρεσβύτερος) Γιόνα Μαχανταμμαρακχίτα με τριάντα χιλιάδες μπίκου (μοναχούς).»(«Μαχαβάμσα» XXIX)
Η αναφορά αυτή θεωρείται ότι έχει αρκετές ιστοριογραφικές επιπτώσεις όσον αφορά τον ρόλο των Ελλήνων στη Βουδιστική κοινότητα εκείνης της εποχής:[εκκρεμεί παραπομπή]
- Η Αλεξάνδρεια του Καυκάσου ή η Αλεξάνδρεια Αραχωσίας, πόλεις υπό τον έλεγχο του Έλληνα βασιλιά Μενάνδρου του επονομάζομενου Δικαίου, είχε πληθυσμό Βουδιστών μοναχών που ανερχόταν τουλάχιστον στους 30.000, που αποδεικνύει την ύπαρξη ανθηρής Βουδιστικής κουλτούρας στο ελληνικό βασίλειο.
- Ο επικεφαλής της Βουδιστικής κοινότητας ήταν ένας Έλληνας (Γιόνα) Βουδιστής πρεσβύτερος του οποίου το μοναστικό όνομα ήταν Μαχανταμμαρακχίτα («Μεγάλος προστάτης του Ντάρμα»), που δηλώνει την άμεση συμμετοχή των Ελλήνων στην ανάπτυξη της Βουδιστικής θρησκείας στο βορειοδυτικό τμήμα της Ινδικής χερσονήσου.
- Ήταν σε θέση να ταξιδεύουν ανεμπόδιστα νοτίως μέχρι τη Σρι Λάνκα, που δηλώνει σταθερή πολιτική κατάσταση στη δυτική ακτή της Ινδικής χερσονήσου, ειδικά σε μια εποχή που μας είναι γνωστό πως η Αυτοκρατορία των Σούνγκα στην ανατολική Ινδία διεξήγαγε συντεταγμένους διωγμούς Βουδιστών.
Ένα άλλο κείμενο, το «Μιλίνδα Πάνχα» («Μενάνδρου Διάλογος»), καθώς και αρχαιολογικά στοιχεία, αποδεικνύουν πως ο Μένανδρος κυβερνούσε μια τεράστια αυτοκρατορία στη βόρεια Ινδία, και πως, ασπαζόμενος το Βουδισμό, έγινε «αρχάτ» («φωτισμένος», «τελειοποιημένος», δηλ. αυτός που έχει φτάσει στη νιρβάνα). [εκκρεμεί παραπομπή]Σύμφωνα με την Βουδιστική παράδοση, ο Μένανδρος υπήρξε μέγας ευεργέτης της Βουδιστικής πίστης, στο ίδιο επίπεδο με τον Ινδό Ασόκα και τον Κοσσανό Κανίσκα.[εκκρεμεί παραπομπή]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "The shape of ancient thought. Comparative Studies in Greek and Indian philosophies", του Thomas Mc Evilly (Allworth Press, New York 2002), ISBN 1-58115-203-5
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το πλήρες κείμενο της «Μαχαβάμσα» (Αγγλικά)
- Το πλήρες κείμενο της «Μιλίντα Πάνχα» (Αγγλικά)