Μαρόλος Μεδιολάνων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρόλος
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος23  Απριλίου 423
Μιλάνο
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός του Μιλάνο
Eορτασμός αγίου23 Απριλίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααρχιεπίσκοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μαρόλος (λατ.: Marolo) ήταν επίσκοπος Μεδιολάνων από το 408 έως το θάνατό του. Τιμάται ως άγιος από την Καθολική Εκκλησία, η οποία τιμά την μνήμη του στις 23 Απριλίου, σύμφωνα με το Ρωμαϊκό μαρτυρολόγιο[1].

Δεν υπάρχουν σύγχρονες ιστορικές πληροφορίες για τον Μιλανέζο επίσκοπο Μαρόλο, του οποίου η επισκοπεία, σύμφωνα με το Catalogus archiepiscoporum Mediolanensium[2], συγκαταλέγεται μεταξύ αυτών του Βενέριου, που μαρτυρείται ιστορικά το 404/407[3] και του Μαρτινιανού, που τεκμηριώνεται το 431[4]. Ο ίδιος κατάλογος του δίνει 15 χρόνια θητείας και λέει ότι ετάφη στις 23 Απριλίου[5] στη βασιλική του Αγίου Ναζάρο. Παραδοσιακά η επισκοπεία του εντοπίζεται στα έτη 408-423[6].

Ένα από τα Carmina di Magno Felice Ennodio του Φήλιξ Εννόδιου[7], που γράφτηκε πριν από το 521, είναι αφιερωμένο στον Μαρόλο. Ο συγγραφέας τον αναφέρει ως ντόπιο της περιοχής, ο οποίος αργότερα μετακόμισε στη Συρία, όπου έλαβε στέρεη εκπαίδευση και στη συνέχεια στο Μιλάνο, όπου άφησε τη φήμη του ασκητή[8]​​.

Η ανακομιδή των λειψάνων του στη βασιλική του Αγίου Ναζάρο έγινε από τον Κάρλο Μπορρομέο το 1579[9].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Dal sito "Santi e Beati".
  2. Catalogus Archiepiscoporum Mediolanensium Αρχειοθετήθηκε 2017-04-10 στο Wayback Machine., Monumenta Germaniae Historica, Scriptores, vol. VIII, Hannover 1848, p. 103.
  3. Pietri, Prosopographie de l'Italie chrétienne, II, p. 2263.
  4. Pietri, Prosopographie de l'Italie chrétienne, II, p. 1419.
  5. Depositus 9 kalendas maii.
  6. Pius Bonifacius Gams, Series episcoporum Ecclesiae Catholicae, Leipzig 1931, pp. 795.
  7. Magno Felice Ennodio, Carmina, nº 198 Αρχειοθετήθηκε 2017-04-18 στο Wayback Machine., in Monumenta Germaniae Historica, Auctores antiquissimi, vol. VII, Berlino 1885, p. 164.
  8. Pietri, Prosopographie de l'Italie chrétienne, II, p. 1414. Rimoldi, BS VIII, 1193.
  9. Rimoldi, BS VIII, 1193.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Προκάτοχος
Βενέριος
Επίσκοπος Μιλάνου Διάδοχος
Μαρτίνος