Μαρσέλ Ντεγλίν Σάμσον

Μαρσέλ Ντεγλίν Σάμσον
Μαρσέλ Ντεγλίν Σάμσον
Γέννηση	9 Οκτωβρίου 1908;
Θάνατος	24 Ιουνίου 1993;
Ιδιότητα	αρχιτέκτονας
	δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Μαρσέλ Ντεγλίν Σάμσον (Marcel Deglín Samson) είναι μοντέρνος Χιλιανός αρχιτέκτονας. Γεννήθηκε στο Σαντιάγο της Χιλής στις 9 Οκτωβρίου του 1908 και πέθανε στις 24 Ιουνίου του 1993. Η οικογένεια του, γαλλικής καταγωγής, εγκαταστάθηκε στην Χιλή στις αρχές του 20ου αιώνα, και δραστηριοποιήθηκε στη βιομηχανία χυτοσιδήρου. Ο ίδιος αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Χιλής (uchile) το 1930. Εργάστηκε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων της Χιλής και ως ακαδημαϊκός από το 1945 έως το 1960 στον τομέα κατασκευών του τμήματος αρχιτεκτονικής. Το 1961 διετέλεσε διευθυντικό στέλεχος στη Τεχνική Υπηρεσία στο ίδιο τμήμα του Πανεπιστημίου της Χιλής. Παντρεύτηκε την Luz Morandé και μαζί απέκτησαν ένα γιο και μια κόρη.

Επιρροές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Χιλή αποτέλεσε μια από τις πρώτες χώρες της Λατινικής Αμερικής που υιοθέτησε το Μοντέρνο Κίνημα, τις ιδέες του οποίου εισήγαγε στη χώρα μια ομάδα νέων αρχιτεκτόνων που είχαν σπουδάσει σε σχολές τόσο στη Χιλή όσο και σε Ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως στη Γαλλία, σε μια εποχή που ο Νεοκλασικισμός και ο ιστορικός εκλεκτικισμός μεσουρανούσε. Στο τέλος της δεκαετίας του 20, την εποχή δηλαδή που ο Marcel σπουδάζει αρχιτεκτονική, κάνουν την εμφάνιση τους τα πρώτα δείγματα μοντέρνας αρχιτεκτονικής τα οποία πολλαπλασιάζονται τη δεκαετία του 30, με τον ίδιο να δραστηριοποιείται ήδη επαγγελματικά.

Άλλα σημαντικά ονόματα στην Χιλιανή αρχιτεκτονική την ίδια εποχή είναι οι Sergio Larraín García-Moreno, Alfredo Johnson, Roberto Dávila και Juan Martínez.

Από το 1940 και μετά, η δημόσια διοίκηση ενστερνίζεται το μοντέρνο. Ξεκινώντας από το Σαντιάγο, το Μοντέρνο κίνημα στην αρχιτεκτονική εξαπλώνεται και σε άλλες πόλεις στη χώρα. Ειδικότερα στις πόλεις Αντοφαγάστα, Τάλκα και Βίνια ντελ Μαρ, η μοντέρνα αρχιτεκτονική γίνεται μέρος του επίσημου Κυβερνητικού σχεδιασμού.

Κτήριο ταχυδρομείου, Βαλπαραΐσο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόκειται για ένα κτήριο ορόσημο της Χιλιανής αρχιτεκτονικής, επιφάνειας 5.000τμ, σχεδιασμένο για να στεγάσει τις υπηρεσίες του κεντρικού ταχυδρομείου της πόλης Βαλπαραΐσο. Από το 2005 μέχρι σήμερα φιλοξενεί το Εθνικό Συμβούλιο για τον Πολιτισμό και τις Τέχνες. Για την νέα εγκατάσταση το κτίσμα ανασκευάστηκε εσωτερικά. Βρίσκεται στη νοτιοανατολικά γωνία της Plaza Sotomayor, μεταξύ κτισμάτων ως επί το πλείστον εκλεκτικιστικού στυλ. Η κατασκευή του κτηρίου του ταχυδρομείου ξεκίνησε το 1936 και ολοκληρώθηκε τέσσερα χρόνο μετά. Πρόκειται για μια Avant-garde για την εποχή έκφραση, ένα κτήριο σε στυλ Bauhaus. Εντυπωσιακή είναι η επι-πεδομετρική διαχείριση της όψης σε συνδυασμό με τις στενόμακρες ζώνες υαλοστασίων σε καμπυλωμένη γωνία απ’ όπου απουσιάζει το υποστύλωμα (ελεύθερη όψη) και το χαρακτηριστικό κανάβωμα των κουφωμάτων. Οι γραμμές του κτηρίου είναι απλές, και στοιχειοθετούν φανερά τη στιβαρή σκουρόχρωμη βάση, το κύριο μέρος και τη στέψη με την υποχώρηση μεγάλου μέρους του κτηρίου. Αποτελείται από επτά ορόφους και ένα υπόγειο. η εισροή του φωτός γίνεται ανεμπόδιστα τόσο από τα μακρόστενα υαλοστάσια στην όψη, όσο και από τα αντίστοιχα στο εσωτερικό αίθριο του κτηρίου γύρω από το οποίο αναπτύσσονται οι διάφοροι χώροι. Χαρακτηριστική επίσης είναι η προβολή του κλιμακοστασίου στην όψη. Τα υαλοπετάσματα εκεί προεξέχουν από το επίπεδο της μέσα σε λεπτό πλαίσιο. Ακόμα διαθέτει ανελκυστήρες με θέα στη πόλη. Εντυπωσιακή επίσης είναι η πολεοδομική του ένταξη στο τρόπο που διαχειρίζεται τη γωνία. Πλέον λειτουργεί ως τοπόσημο για το Βαλπαραΐσο. Το 2012 σε διαγωνισμό που οργάνωσε το περιοδικό MásDeco, το κτήριο του κεντρικού ταχυδρομείου συγκαταλέχτηκε στα 9 εθνικά και διεθνή κτήρια που έχουν γράψει ιστορία, μαζί με τη Casa Curutchet του Le Corbusier, καθώς και με το κτήριο της ασφαλιστικής εταιρίας LLOYD’S, στο Λονδίνο του Richard Rogers.

Μαυσωλείο της οικογένειας Ντεγλίν Σαμσόν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόκειται για τον οικογενειακό τάφο της οικογένειας, που βρίσκεται στο Γενικό Νεκροταφείο του Σαντιάγο. Πρόκειται για μικρό κτίσμα που η κύρια όψη του αποτελείται από ένα αρκετά φαρδύ και προεξέχων πλαίσιο από οπλισμένο σκυρόδεμα. Η υπόλοιπη όψη, που βρίσκεται στην εσοχή του πλαισίου, είναι επίπεδη και λιτή, επενδεδυμένη με μάρμαρο. Απουσιάζει κάθε είδους διάκοσμος, ενώ το σύμβολο του σταυρού, παράγεται σε όλη την επιφάνεια της όψη μόνο με τη διαφοροποίηση της όψης του υλικού της επένδυσης.

Για φωτογραφία του Μαυσωλείου μεταβείτε στη σελίδα http://rochade.cl/deglin/100-anos-del-apellido-deglin-en-chile/el-pequeno-mausoleo-deglin-samson/^{[νεκρός σύνδεσμος]}

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Anales de la Universidad de Chile, ISSN 0365-7779
Portales del laberinto: arquitectura y ciudad en Chile, 1977-2009, Jorge Francisco Liernur, Pedro Bannen Lanata, Universidad Nacional Andrés Bello, Universidad Andrés Bello, 2009

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Μαρσέλ Ντεγλίν Σάμσον