Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαρξιστικός-Λενινιστικός αθεϊσμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Μαρξιστικός-Λενινιστικός αθεϊσμός, γνωστός επίσης και ως Μαρξιστικός-Λενινιστικός επιστημονικός αθεϊσμός, είναι η ιδεολογία που εκφράζει την αθρησκία και τον αντικληρικό χαρακτήρα του Μερξισμού-Λενινισμού, της επίσημης κρατικής ιδεολογίας της Σοβιετικής Ένωσης[1]. Με βάση την αντίληψη του διαλεκτικού υλισμού για τη θέση της ανθρωπότητας στη φύση, ο Μαρξιστικός-Λενινιστικός αθεϊσμός υποστηρίζει ότι η θρησκεία είναι το «όπιο του λαού». Έτσι, υποστηρίζει τον αθεϊσμό αντί τις θρησκευτικές πεποιθήσεις[2][3]

Για την υποστήριξη αυτών των ιδεολογικών αρχών, ο Μαρξιστικός-Λενινιστικός αθεϊσμός εξηγεί τις απαρχές της θρησκείας και τις μεθόδους για την επιστημονική κριτική της θρησκείας[4]. Οι φιλοσοφικές ρίζες του υλιστικού αθεϊσμού βρίσκονται στα έργα των Χέγκελ (1770–1831) και Λούντβιχ Φόιερμπαχ (1804–1872), και των Καρλ Μαρξ (1818–1883) και Βλαντιμίρ Λένιν (1870–1924)[5]. Παραπέρα, αντίθετα από το Σοβιετικό Μαρξισμό, άλλες παραλλαγές τις μαρξιστικής φιλοσοφίας δεν είναι αθεϊστικές, όπως η θεολογία της απελευθέρωσης που ανέπτυξαν Λατινοαμερικανοί Μαρξιστές[6].

  1. Institute of Scientific Atheism of the Academy of Social Sciences (1981). Questions of Scientific Atheism: “Marxist–Leninist atheism, with all its content is directed to the development of the abilities of the individual [person], religion deprives a person of his [and her] own “I”, doubles consciousness, creates conditions for him. . . . ”
  2. Kruglov, Anatoly Agapeevich. (Belarus, 1983). Fundamentals of Scientific Atheism: “The highest form is Marxist–Leninist atheism. * It relies on a materialistic understanding, not only of Nature (which was typical of pre–Marxist atheism) but also of society. . . .”
  3. In Novaya Zhizn No. 28, 3 December 1905, Marxists Internet Archive, Ο Λένιν είπε: «Η θρησκεία είναι μία από τις μορφές πνευματικής καταπίεσης, όπου παντού δυναστεύει τις μάζες των λαών, που καταπιέζονται από την συνεχή εργασία τους για άλλους, από τις ελλείψεις και την απομόνωση… Αυτοί που μοχθούν και ζουν όλη τους τη ζωή με ελλείψεις διδάσκονται από τη θρησκεία να είναι υποτακτικοί και υπομονετικοί εδώ στη Γη, και να παρηγορούνται στην ελπίδα μιας ουράνιας ανταμοιβής… Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Η θρησκεία είναι ένα είδος πνευματικού πιοτού, όπου οι σκλάβοι της πρωτεύουσας πνίγουν την ανθρώπινη εικόνα τους, την απαίτησή τους για μια ζωή λίγο-πολύ αντάξια του Ανθρώπου». Marxists Internet Archive
  4. Thrower, James (1983). Marxist-Leninist "Scientific Atheism" and the Study of Religion and Atheism in the USSR. Walter de Gruyter. ISBN 9789027930606. Ως αναπόσπαστο κομμάτι της κοσμοθεωρίας του Μαρξιστικού-Λενινιστικού, ο «επιστημονικός αθεϊσμός» έχει τη βάση του στη θεώρηση του κόσμου και του ανθρώπου μέσα στον διαλεκτικό και ιστορικό υλισμό: Η μελέτη του επιστημονικού αθεϊσμού φέρνει στο φως ένα αναπόσπαστο κομμάτι της κοσμοθεωρίας του Μαρξισμού-Λενινισμού. Όντας φιλοσοφική επιστήμη, ο επιστημονικός αθεϊσμός πηγάζει από τις βασικές αρχές του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού, και όσον αφορά στην εξήγηση της απαρχής της θρησκείας, και στην επιστημονική κριτική της [θρησκείας] (ibid., p. 272.) 
  5. Slovak Studies, Volume 21. The Slovak Institute in North America. p. 231. "The origin of Marxist–Leninist atheism, as understood in the USSR, is linked with the development of the German philosophy of Hegel and Feuerbach."
  6. Richard L. Rubenstein, John K. Roth (1988). The Politics of Latin American Liberation TheologyΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Washington Institute Press. ISBN 978-0-88702-040-7. There were, however, Marxist voices that pointed out the disadvantages of such antireligious policies.