Μαρμολέχο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 33°43′1.664″S 69°51′52.250″W / 33.71712889°S 69.86451389°W / -33.71712889; -69.86451389

Μαρμολέχο
Το Μαρμολέχο και το Σαν Χοσέ
Χάρτης
Ύψος6.108 μέτρα
ΟροσειράΆνδεις
ΉπειροςΝότια Αμερική και Αμερική
ΧώρεςΧιλή και Αργεντινή
Η κορυφή του Μαρμολέχο όπως φαίνεται από τον βορρά. Η όψη του γκρεμού δείχνει αλλοιωμένα πετρώματα από τον πυρήνα του ηφαιστείου.

Το Μαρμολέχο (ισπανικά: Marmolejo‎‎) είναι στρωματοηφαίστειο του Πλειστοκαίνου, ύψους 6.108 μέτρων, στις Άνδεις, στα σύνορα μεταξύ Αργεντινής και Χιλής.[1] Βρίσκεται 9 χιλιόμετρα ΒΒΑ του ενεργού ηφαιστείου Σαν Χοσέ και είναι η νοτιότερη κορυφή στον κόσμο που ξεπερνά τα 6.000 μέτρα.[2][3] Το τμήμα του στην Αργεντινή βρίσκεται εντός της περιοχής προστασίας Μανσάνο / Πορτίγιο ντε Πιουκένες της Αργεντινής. Βρίσκεται στα σύνορα δύο επαρχιών: της επαρχίας Μεντόσα της Αργεντινής και της επαρχίας Κορδιγιέρα της Χιλής. Οι πλαγιές του βρίσκονται εντός των διοικητικών ορίων των δύο πόλεων: της πόλης Τουνουγιάν της Αργεντινής και της κοινότητας Σαν Χοσέ ντε Μάιπο της Χιλής.[2][3]

Πρώτη ανάβαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μαρμολέχο αναρριχήθηκε για πρώτη φορά από τους Χέρμαν Σάτλερ, Σεμπάστιαν Κρούκελ και Άλμπρεχτ Μάας (Γερμανία) την 1η Οκτωβρίου 1928.[4][5][6]

Υψόμετρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει επίσημο ύψος 6.108 μέτρα.[7] Άλλα δεδομένα από τα διαθέσιμα ψηφιακά μοντέλα υψομέτρων: SRTM 6.097 μέτρα,[8] ASTER 6.103 μέτρα,[9] ALOS 6.085 μέτρα[10] και TanDEM-X 6.129 μέτρα.[11] Το ύψος του πλησιέστερου κεντρικού υψώματος είναι 4.005 μέτρα, οδηγώντας σε τοπογραφική προεξοχή 2.103 μέτρων.[12] Το Μαρμολέχο θεωρείται Οροσειρά σύμφωνα με το Σύστημα Κυριαρχίας[13] και η κυριαρχία του είναι 34,43%. Η μητρική του κορυφή είναι το Τουπουνγάτο και η τοπογραφική απομόνωση είναι 42,9 χιλιόμετρα.[12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Biggar, John (2020). The Andes a guide for climbers (5η έκδοση). Castle Douglas, Scotland. ISBN 978-0-9536087-7-5. 
  2. 2,0 2,1 «Capas SIG | Instituto Geográfico Nacional». www.ign.gob.ar. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2023. 
  3. 3,0 3,1 «Biblioteca del Congreso Nacional | SIIT | Mapas vectoriales». bcn.cl (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2023. 
  4. Fantin, Mario. Le Ande: (un secolo di alpinismo) : tratti geologici, climatici, glaciologici etnografici, biologici. Milano: Club Alpino Italiano. 
  5. Sebastian Krückel (April 1928). Zeitschrift Andina. σσ. 26–39
  6. Evelio Echevarría (1963). "AAJ (American Alpine Journal)". AAJ (American Alpine Journal): 431.
  7. «IGM Chile». IGM Chile. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2023. 
  8. «USGS EROS Archive - Digital Elevation - SRTM Coverage Maps». Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2023. 
  9. «MADAS(METI AIST Data Archive System)». Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2023. 
  10. «ALOS GDEM Project». ALOS EORC Jax Japan. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2023. 
  11. «Copernicus Space Component Data Access». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2023. 
  12. 12,0 12,1 «Marmolejo». Andes Specialists (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2023. 
  13. «Dominance - Page 2». www.8000ers.com. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2023.