Μαρίνα Ρικόλφι-Ντόρια
| Μαρίνα Ρικόλφι-Ντόρια | |
|---|---|
| Πριγκίπισσα της Νάπολης | |
 Η Ρικόλφι-Ντόρια το 1969 | |
| Γέννηση | 12 Φεβρουαρίου 1935 Γενεύη, Ελβετία |
| Σύζυγος | Βιτόριο Εμανουέλε της Σαβοΐας (1971-2024) |
| Επίγονοι | Εμανουέλε Φιλιμπέρτο της Σαβοΐας |
| Οίκος | Σαβοΐας (από τον γάμο) |
| Πατέρας | Ρενέ Ίταλο Ρικόλφι-Ντόρια |
| Μητέρα | Ίρις Μπενβενούτι |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
.svg)
Η Μαρίνα Ρικόλφι-Ντόρια (Marina Ricolfi-Doria, 12 Φεβρουαρίου 1935 -) είναι Ελβετίδα σκιέρ θαλάσσης και η χήρα του Βιτόριο Εμανουέλε της Σαβοΐας, γιου του τελευταίου βασιλιά της Ιταλίας Ουμβέρτου Β΄.[1][2]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μαρίνα γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1935 στη Γενεύη, κόρη του Ελβετού κολυμβητή Ρενέ Ίταλο Ρικόλφι-Ντόρια και της Ίρις Μπενβενούτι, ιδιοκτήτρια ελβετικής εταιρείας μπισκότων. Έχει τρεις αδελφές τη Σίλβια, τη Νίνα και την Άλντα, και ένα αδελφό τον Ντόμινικ.[3]
Αγωνίστηκε τρεις φορές στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκι θαλάσσης το 1953, το 1955 και το 1957. Το 1955 πήρε χρυσό μετάλλιο στα tricks και το 1957 πήρε χρυσό και στα δύο σλάλομ και τα tricks, καθιστώντας έτσι στις καλύτερες παγκόσμιες πρωταθλήτριες. Έχει κερδίσει τέσσερις συνολικούς τίτλους στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κάθε χρόνο από το 1953 έως το 1956, και πήρε πέντε ή περισσότερα συνολικούς Ελβετικούς εθνικούς τίτλους.[4]
Το 1991, συμπεριλήφθηκε στο Hall of Fame της Διεθνούς Ομοσπονδίας Σκι θαλάσσης, ως η «καλύτερη γυναίκα σκιέρ της Ευρώπης της πρώτης δεκαετίας του διεθνούς αγωνίσματος». Συνέχισε να αγωνίζεται μέχρι το 1960.
Το 1960 γνώρισε τον σύζυγό της Βιτόριο Εμανουέλε της Σαβοΐας στο Société Nautique de Genève. Παντρεύτηκαν σε μια Ρωμαιοκαθολική εκκλησία στην Τεχεράνη το φθινόπωρο του 1971. Μαζί απέκτησαν το μοναδικό τους παιδί:[5]
- τον Εμανουέλε Φιλιμπέρτο Ουμβέρτο Ρεζά Κύρο Ρενέ Μάριο (1972-), παντρεύτηκε την Κλοτίλντε Κουρώ. Απέκτησαν 2 παιδιά.
Το 2002 έφυγαν από την Ελβετία, καθώς επετράπη στον Βιτόριο Εμανουέλε να επιστρέψει στην πατρίδα του, όπου ζουν μόνιμα στην Ιταλία.
Τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ντάμα Μεγαλόσταυρου του Τάγματος των Αγίων Μαυρικίου και Λαζάρου (Οίκος της Σαβοΐας).[6]
Ντάμα Μεγαλόσταυρου του Τάγματος του Αγίου Πέτρου του Τσέτινγιε (Βασιλικός Οίκος του Μοντενέγκρο).
Ντάμα Μεγαλόσταυρου της Δικαιοσύνης του Ιερού Στρατιωτικού Κωνσταντινικού Τάγματος του Αγίου Γεωργίου (Οίκος των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών).
Ντάμα της Τιμής και της Αφοσίωσης του Τάγματος της Μάλτας
Αναμνηστικό Μετάλλιο για την 2500η Επέτειο της Αυτοκρατορίας του Ιράν (Αυτοκρατορία του Ιράν, 14/10/1971).[7]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ The titles of the Italian royal family are not recognized under the terms of the republican Constitution of Italy, but are often still accorded unofficially.
- ↑ È nato a Ginevra l’erede dei Savoia Αρχειοθετήθηκε 2019-01-29 στο Wayback Machine. (in Italian). Il Tempo. Guido Tonella (22 June 1972). Accessed September 2017.
- ↑ https://books.google.com/books/about/Marina_Princess_of_Naples.html?id=povucQAACAAJ
- ↑ Marina Doria Αρχειοθετήθηκε 2017-04-27 στο Wayback Machine.. iwsf.com.
- ↑ Enache, Nicolas. La Descendance de Marie-Therese de Habsburg. ICC, Paris, 1996. p.204
- ↑ «Blogspot». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2018.
- ↑ Persépolis
