Μαρίνα Φλώρινας
| Μαρίνα | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Μακεδονίας |
| Δήμος | Φλώρινας |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Φλώρινας |
| Υψόμετρο | 595 μ. |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 75 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Σακούλεβο |
Η Μαρίνα είναι χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, με πληθυσμό 120 κατοίκων (απογραφή 2011)[1]. Είναι κτισμένη σε μεσοσταθμικό υψόμετρο 595 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, σε οδική απόσταση 14 χιλιομέτρων περίπου βορειοανατολικά από την πόλη της Φλώρινας. Από τη γραμμή των συνόρων με τη Βόρεια Μακεδονία απέχει 5,4 χιλιόμετρα σε ευθεία και περί τα 10 από τον μεθοριακό σταθμό της Νίκης. Δίπλα από το χωριό περνούν η παλαιά σιδηροδρομική γραμμή Φλώρινας-Μοναστηρίου και, στα δυτικά του, ο ποταμός Σακουλέβας, από όπου προέρχεται και το παλαιό (μέχρι το 1928)[2] όνομα της Μαρίνας: Σακούλεβο(ν), αναφερόμενο ιδιωματικά ως Σακκούλοβον από τον Χαλκιόπουλο[3]. Η σημερινή ονομασία προέρχεται από τον ενοριακό ναό της Αγίας Μαρίνας.
Οι γεωγραφικές συντεταγμένες της Μαρίνας είναι πλάτος 40°52΄ Βόρειο και μήκος 21°29,5΄ Ανατολικό. Κοντινότεροι οικισμοί σε ευθεία γραμμή είναι η Κάτω Καλλινίκη προς τα δυτικά και ο Παππαγιάννης προς τα νότια, ενώ λίγο μακρύτερα βρίσκεται το Μεσοχώρι (προς τα βόρεια-βορειοανατολικά).
Διοικητικά η Μαρίνα υπάγεται σήμερα στην ομώνυμη τοπική κοινότητα (της οποίας αποτελεί τον μοναδικό οικισμό), της Δημοτικής Ενότητας Κάτω Κλεινών του Δήμου Φλώρινας, στην Περιφερειακή Ενότητα Φλώρινας της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας. Παλαιότερα, αντίστοιχα, ήταν έδρα ομώνυμης κοινότητας, της Επαρχίας και Νομού Φλωρίνης. Ο ταχυδρομικός κώδικας της Μαρίνας είναι 53100.
Η εξέλιξη του πληθυσμού της Μαρίνας Φλώρινας στις επίσημες απογραφές φαίνεται στον παρακάτω πίνακα.
| Έτος απογραφής | Κάτοικοι |
|---|---|
| 1928 | 329 |
| 1951 | 370 |
| 1961 | 373 |
| 1971 | 265 |
| 1981 | 230 |
| 1991 | 266 |
| 2001 | 200 |
| 2011 | 120 |
Είναι παλαιός οικισμός, αφού αναφέρεται σε οθωμανικό κατάστιχο του 15ου αιώνα, ως τιμάριο του Σερασκέρη του Βιλαετίου της Φλώρινας με 86 οικογένειες. Το 1912 ήταν μεικτό χωριό του καζά της Φλώρινας, με περίπου 230 Χριστιανούς και 70 Μουσουλμάνους (23%). Μέχρι το 1924 όλοι οι Μουσουλμάνοι κάτοικοι έφυγαν υποχρεωτικά στην Τουρκία με την ανταλλαγή πληθυσμών. Στο τέλος του Εμφύλιου πολέμου, σχεδόν 100 κάτοικοι του χωριού (20 οικογένειες) κατέφυγαν ως πολιτικοί πρόσφυγες στην τότε Γιουγκοσλαβία.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ελλάς: οδικοί-τουριστικοί χάρτες, έκδ. Ν. & Ι. Φώτης, 33η έκδ., Αθήνα 2005/6
- Brancoff, D.M.: La Macedoine et sa population chretienne, Librairie Plon, Παρίσι 1905, σσ. 176-177
| |||||||||||||||||||||||