Μαρία Φιοντόροβνα Αντρέγιεβα
| Μαρία Φιοντόροβνα Αντρέγιεβα | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Мария Фёдоровна Андреева (Ρωσικά) |
| Ψευδώνυμο | Андреева[1] |
| Γέννηση | 4 Ιουλίου 1868[1] Αγία Πετρούπολη |
| Θάνατος | 8 Δεκεμβρίου 1953[2][1] Μόσχα |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Ιδιότητα | ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών, μοντέλο, ηθοποιός και πολιτικός κομισάριος |
| Σύζυγος | Μαξίμ Γκόρκι |
| Τέκνα | Yuri Zhelyabuzhsky |
| Βραβεύσεις | τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας[3], μετάλλιο "Για ηρωική εργασία στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945", τάγμα του Λένιν[3] και μετάλλιο για την 800η επέτειο της Μόσχας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μαρία Φιοντόροβνα Αντρέγιεβα (ρωσικά: Мари́я Фёдоровна Андре́ева, 4 Ιουλίου 1868 - 8 Δεκεμβρίου 1953) ήταν Σοβιετική ηθοποιός του θεάτρου και μέλος της διοίκησης του κατά την μπολσεβικική περίοδος. Το πραγματικό της όνομα ήταν Μαρία Φιοντόροβνα Γιουρκβσκάγια (ρωσικά: Мари́я Фёдоровна Юрко́вская).
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πατέρας της, Φίοντορ Αλεξάντροβιτς-Γιουρκόβσκι (Фёдор Александрович Фёдоров-Юрковский, 1842–1915), ήταν σκηνοθέτης στο θέατρο Αλεξαντρίνσκι και η μητέρα της ηθοποιός. Έτσι, ακολούθησε τα βήματα των γονιών της. Μετά την αποφοίτησή της από τη Δραματική Σχολή, πήγε στο Καζάν, σε ηλικία 18 ετών. Αργότερα, παντρεύτηκε τον κατά 18 χρόνια μεγαλύτερό της, Αντρέι Ζελγιαμπούζκι, ο οποίος ελεγκτής στον σιδηροδρομικό σταθμό του Κουρσκ και του Νίζνι Νόβγκοροντ. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά τον Γιούρι (1888-1955) και τη Γιαικατερίνα (1894-?), με τον Γιούρι να ακολουθεί κι αυτός τα βήματα της οικογένειας του και να γίνεται σκηνοθέτης.[4]
Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώιμη καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατόπιν, ο σύζυγος ανέλαβε νέο πόστο, και η οικογένεια μετακόμισε στην Τιφλίδα, όπου η Αντρέγιεβα γνώρισε επιτυχία ως ηθοποιός. Αργότερα μετακόμισαν στη Μόσχα, όπου συνεργάστηκε με τον Κονσταντίν Στανισλάφσκι, στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας. Το ντεμπούτο της στη μοσχοβίτικη σκηνή το έκανε στις 15 Δεκεμβρίου του 1884. Κι εκεί γνώρισε μεγάλη επιτυχία.
Η Αντρέγιεβα, παράλληλα, άρχισε να δείχνει ένα ενδιαφέρον για την μαρξιστική λογοτεχνία, και κρυφά εντάχθηκε στο Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα. Το 1900, συναντά για πρώτη φορά στη Σεβαστούπολη, τον Μαξίμ Γκόρκι. Το 1902, αποφάσισε να αποχωρήσει από την ηθοποιία. Την επόμενη χρονιά γίνεται η νόμιμη σύζυγος του Γκόρκι. Ο Γκόργκι και η Αντρέγιεβα, έφυγαν από τη Ρωσία το 1906 και ταξίδεψαν, αρχικά, στις Ηνωμένες Πολιτείες και αργότερα στο Κάπρι της Ιταλίας.[5]
Ύστερη καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1921, ταξίδεψε πωλώντας αντίκες και έργα τέχνης και από το 1922 εκπροσωπούσε την Επιμελητεία Εξωτερικού Εμπορίου, σε θέματα που αφορούσαν την κινηματογραφική βιομηχανία, περνώντας αρκετό χρόνο στο Βερολίνο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, χώρισε με τον Γκόργκι. Μεταξύ του 1931 και του 1948, κατείχε το πόστο του Διευθυντή του Οίκου Επιστημών στη Μόσχα.[6]
Καριέρα στη διοίκηση θεάτρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήδη από το 1914, έκανε αρκετές προσπάθειες να προωθήσει το κλασικό θέατρο στο λαό. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, οι σπόροι απέδωσαν καρπούς. Μεταξύ του 1918 και του 1921, ήταν η Επιμελήτρια των Θεάτρων και τον Δημοσίων Θεαμάτων στο Πέτρογαρντ. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στη δημιουργία του Θεάτρου Μπολσόι, το οποίο τελικώς άνοιξε το 1919. Τον Ιανουάριο του ίδιου έτους, ο Ανατόλι Λουνατσάρσκι, της πρότεινε τη θέση του αναπληρωτή, της θέσης που ο ίδιος κατείχε στον καλλιτεχνικό τομέα. Αν και τα σοβιέτ της Πετρούπολης αρνήθηκαν αυτήν την πρόταση, ο Βλαντίμιρ Λένιν παρενέβη υπέρ της και ο διορισμός της επέτυχε.[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век». (Ρωσικά) Writers of St. Petersburg. XX century.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16825555n.
- ↑ 3,0 3,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969.
- ↑ Spring & Taylor p.236
- ↑ 5,0 5,1 Fitzpatrick, Sheila. The Commissariat of Enlightenment. Soviet Organization of Education and the Arts under Lunacharsky, 1917–1921. Cambridge University Press.
- ↑ Rodina T. M. (1979). «Andreeva, Mariia Fedorovna». The Great Soviet Encyclopedia, 3rd Edition (1970-1979). Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2012.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Maria Fedorovna Andreeva Biography» (στα Russian). Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2008.
- Fitzpatrick, Sheila (1970). The Commisariat of Enlightenment: Soviet Organization of Education and the Arts under Lunacharsky. Cambridge University Press. ISBN 0-521-52438-5.
- Leach, Robert (1994). Revolutionary Theatre. Routledge. σελίδες 27. ISBN 0-415-03223-7.
- Clark, Katerina (1995). Petersburg, Crucible of Cultural Revolution. Harvard University Press. σελίδες 101, 103, 107, 110–111. ISBN 0-674-66336-5.
|
