Μαρία (Ζαφείρης)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρία
Η Μαρία στον πίνακα "Το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη στην Καστέλλα, Θεόδωρος Βρυζάκης (1855).
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
οθωμανικά Τουρκικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεπαναστάτρια
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΕλληνική Επανάσταση του 1821

Η Μαρία, Μαριώ ή Μαριγώ και Ζαφείρης ήταν αγωνίστρια της επανάστασης του 1821.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαρία ήταν Οθωμανή που την βρήκε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης κοντά στην Τριπολιτσά.[1] Τη βάφτισε χριστιανή με το όνομα Μαρία. Τον ακολουθούσε παντού σε όλες τις εκστρατείες του και στις συναντήσεις με άλλους καπετάνιους, γι' αυτό και ήταν γνωστή ως η Μαριώ του Καραϊσκάκη. Του μαγείρευε και τον φρόντιζε. [2] Μάλιστα, για να μην δημιουργούνται σχόλια από τους άλλους στρατιώτες, ντυνόταν αντρικά, έφερε άρματα, πολεμούσε μαζί με τον Καραϊσκάκη, και χρησιμοποιούσε το όνομα Ζαφείρης. [2]

Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για την καταγωγή της, ίσως ήταν από την Πελοπόννησο ή από την Κωνσταντινούπολη.[3] Λέγεται ότι ήταν όμορφη.[4] Παραδίδεται ένα περιστατικό με πρωταγωνιστές τον Καραϊσκάκη, τη σύζυγο του και τη Μαριώ: πήγαν κάποτε ο Καραϊσκάκης και η Μαριώ μαζί στο σπίτι της οικογένειας του Καραϊσκάκη. Εκεί η γυναίκα του Γκόλφω Ψαρογιαννοπούλου, που δεν κατάλαβε ότι ήταν γυναίκα, έκανε παράπονα στον Καραϊσκάκη ότι ο Ζαφείρης πείραζε τις ψυχοκόρες της. [2]

Λίγο πριν πεθάνει ο Καραϊσκάκης, την πάντρεψε με έναν στρατιώτη του, της έδωσε προίκα και με τη διαθήκη του 4.000 γρόσια. Έκτοτε δεν υπάρχει καμία αναφορά στη Μαρία.[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Φωτιάδης, Δημήτρης (1987). Καραϊσκάκης (14η έκδοση). Αθήνα: Σ.Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ. σελ. 408. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Ιωάννης Βλαχογιάννης, Ἡ βιογραφία τοῦ στρατηγοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη, Ὁ Καραϊσκάκης ’σ τὴς ἐκστρατεῖες του εἶχε πάντα μαζί του μιὰ Τουρκοπούλα βαφτισμένη, ποῦ τὴν ἔλεγαν Μαριώ. Αὐτὴ ἦταν ντυμένη φουστανέλλες, σὰν ἄντρας, κ’ εἶχε τ’ ὄνομα Ζαφείρης ἀνάμεσα ’σ τὰ παληκάρια.
  3. Φωτιάδης, Δημήτρης (1987). Καραϊσκάκης (14η έκδοση). Αθήνα: Σ.Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ. σελ. 409. 
  4. Ξηραδάκη, Κούλα (1995). ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ '21, Προσφορές, ηρωισμοί και θυσίες. Αθήνα: ΔΩΔΩΝΗ. σελ. 168-171. 
  5. Το κείμενο για την ερωτική ζωή του Γ. Καραϊσκάκη που κατέβασε άρον άρον η Επιτροπή «Ελλάδα 2021»