Μαντώ (κόρη του Τειρεσία)
| Μαντώ του Τειρεσία | |
|---|---|
 | |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αλκμαίων Ράκιος |
| Σύντροφος | Απόλλων |
| Τέκνα | Μόψος ο Κλάριος[1] Αμφίλοχος Τισιφόνη Όκνος |
| Γονείς | Τειρεσίας |
| Αδέλφια | Δάφνη |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία η Μαντώ ήταν κόρη του μάντη Τειρεσία και μητέρα του Μόψου.[2] Ο Τειρεσίας ήταν μάντης στη Θήβα και σύμφωνα με την παράδοση όταν χτύπησε με το ραβδί του δύο φίδια μεταμορφώθηκε σε γυναίκα, η Ήρα την έκανε ιέρεια της.[3] Την εποχή που ξέσπασε ο Πόλεμος των Επιγόνων η Μαντώ μεταφέρθηκε στους Δελφούς ως λάφυρο πολέμου. Ο Απόλλων την έκανε ιέρεια του και την έστειλε στην Κολοφώνα για να ιδρύσει ένα Μαντείο αφιερωμένο σε αυτόν. Η Μαντώ απέκτησε με τον Απόλλωνα τον Μόψο ενώ σύμφωνα με μερικούς μύθους ο πατέρας του Μόψου ήταν ο Ράκιος τον οποίο παντρεύτηκε αργότερα η Μαντώ. Σύμφωνα με την Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου όπως αναφέρει και ο Ευριπίδης στην τραγωδία του «Αλκμέων διά Κορίνθου» απέκτησε δύο παιδιά με τον Αλκμαίων, τον Αμφίλοχο και την Τισιφόνη. Με μια άλλη μετέπειτα έκδοση ο Απόλλων της ζήτησε να παντρευτεί τον πρώτο άντρα που θα συναντήσει μπροστά της μόλις φύγει από τους Δελφούς, αυτός ήταν ο Ράκιος αρχηγός των Κρητών που είχαν εγκατασταθεί στην πόλη Κλάρο στην Μικρά Ασία. Ο Ράικος πήρε την Μαντώ μαζί του και ίδρυσε ένα περίφημο Μαντείο αφιερωμένο στον Απόλλωνα της Κλάρου, στην αρχή λειτουργούσε ως Υδρομαντείο. Όταν έφτασε στην Κλάρο η Μαντώ έπιασε τα πικρά δάκρυα όταν είδε την λεηλατημένη πόλη, από τα δάκρυα της δημιουργήθηκε μια πηγή.[4] Ως σύζυγος της Μαντώς αναφέρεται, εκτός από τον Ράκιο, και κάποιος Ζωγραίος, πιθανώς Κορίνθιος και ταυτιζόμενος με τον αναφερόμενο «άνδρα Βακχιάδην».
Στην Ρωμαϊκή μυθολογία η Μαντώ μετέβη στην Ιταλία όπου παντρεύτηκε τον 6ο βασιλιά της Άλμπα Λόνγκα Τιβερίνο Σίλβιο, γιος τους ήταν ο Όκνος που ίδρυσε την Μάντοβα και της έδωσε το όνομα της μητέρας του. Οι ικανότητες της Μαντούς στις προφητείες ξεπέρασαν τις αντίστοιχες του πατέρα της, κατά τον Διόδωρο έγραψε χρησμούς. Η Μαντώ ήταν αδελφή της Ιστορίδας. Ο Παυσανίας αναφέρει, ότι στον πρόναο του ναού του Ισμηνίου Απόλλωνος στη Αρχαία Θήβα υπήρχε ο «Μαντούς δίφρος», δηλαδή ο λίθος όπου κατά την παράδοση καθόταν η Μαντώ. Πιθανότατα η Μαντώ ήταν οιωνοσκόπος, αφού και ο πατέρας της μάντευε τα μελλούμενα από τα πουλιά, ιδίως τα όρνεα. Η Μαντώ εμφανίζεται επιπλέον στον μύθο της Νιόβης της βασίλισσας της αρχαίας Θήβας, την είχε προειδοποιήσει να σταματήσει να χλευάσει την Λητώ επειδή θα εξόργιζε τους θεούς. Η Νιόβη την αγνόησε, εξακολουθούσε να χλευάζει την Λητώ με αποτέλεσμα να υποστεί σκληρή τιμωρία από τα παιδιά της, τον Απόλλων και την Άρτεμις.[5] Στη Θήβα μνημονεύεται και ένας Λάμπος, που είχε ερωτική σχέση με τη Μαντώ, αλλά σκοτώθηκε από τον Αμφιάραο με τη βοήθεια του Απόλλωνα.[6] Η Μαντώ ήταν τέλος μιά από τις θεότητες που παρουσιάζει ο Δάντης Αλιγκέρι στην Θεία Κωμωδία, στον 8ο κύκλο της.[7]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο αστεροειδής 870 Μαντώ (870 Manto) που ανακαλύφθηκε το 1917 πήρε το όνομά του από το μυθικό αυτό πρόσωπο.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ https://books.google.gr/books?id=3Nj04ULC0s8C&q=manto+daughter+of+tiresias&pg=PA60&redir_esc=y#v=snippet&q=manto%20daughter%20of%20tiresias&f=false
- ↑ https://books.google.gr/books?id=icxOAAAAYAAJ&q=manto+daughter+of+tiresias&pg=PA86&redir_esc=y#v=snippet&q=manto%20daughter%20of%20tiresias&f=false
- ↑ Hard, Robin (2004). The Routledge Handbook of Greek Mythology: Based on H.J. Rose's "Handbook of Greek Mythology". Routledge. σ. 331
- ↑ Οβίδιος, Μεταμορφώσεις, 6
- ↑ Στάτιος, Θηβαΐς, 7
- ↑ http://danteworlds.laits.utexas.edu/circle8a.html
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
- Hard, Robin (2004). The Routledge Handbook of Greek Mythology: Based on H.J. Rose's "Handbook of Greek Mythology". Routledge.