Μαλάνζε
Συντεταγμένες: 9°32′0″S 16°21′0″E / 9.53333°S 16.35000°E
| Μαλάνζε | |
|---|---|
 Άποψη του κέντρου του Μαλάνζε | |
  Μαλάνζε | |
| Χώρα | Ανγκόλα |
| Διοικητική υπαγωγή | Μαλάνζε |
| Ίδρυση | 1885 |
| Έκταση | 2.422 km² |
| Υψόμετρο | 1.155 μέτρα και 1.134 μέτρα |
| Πληθυσμός | 604.215 (2020) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Μαλάνζε (πορτογαλικά: Malanje) είναι η πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας στην Ανγκόλα, με πληθυσμό 455.000 κατοίκους (απογραφή 2014),[1] και δήμος με πληθυσμό 506.847 κατοίκους (απογραφή 2014). Βρίσκεται 380 χιλιόμετρα ανατολικά της πρωτεύουσας της χώρας Λουάντα. Κοντά στην πόλη βρίσκονται οι καταρράκτες Καλαντούλα, οι βραχώδεις σχηματισμοί του Πούνγκο Αντόνγκο και το φράγμα Καπάντα.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πορτογαλική διοίκηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Πορτογάλοι έποικοι ίδρυσαν το Μαλάνζε τον 19ο αιώνα. Η κατασκευή του σιδηροδρόμου από τη Λουάντα προς το Μαλάνζε και τα εύφορα υψίπεδα, ξεκίνησε το 1885. Η περιοχή του Μαλάνζε περιλάμβανε την κύρια περιοχή παραγωγής βαμβακιού της Πορτογαλικής Δυτικής Αφρικής και ηγούνταν την πρόοδο της από την αρχή. Η πόλη αναπτύχθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα ως μια σημαντική feira (υπαίθρια αγορά) στο κύριο οροπέδιο της Πορτογαλικής Ανγκόλας, μεταξύ της Λουάντα, 350 χιλιόμετρα στα δυτικά, και στην κοιλάδα του ποταμού Οκαβάνγκο, που κατοικούνταν από άτομα της φυλής των Αμπούντου, 200 χιλιόμετρα στα ανατολικά. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1.134 μέτρων, η πόλη είχε τροπικό κλίμα μεγάλου υψομέτρου, ιδανικό για πολλές γεωργικές παραγωγές.[2] Η πόλη αναπτύχθηκε ως ένα σημαντικό κέντρο γεωργίας, μεταποίησης, εμπορίου και υπηρεσιών. Στη γεωργική παραγωγή της περιοχής περιλάμβανε βαμβάκι, υφάσματα, καφέ, φρούτα και καλαμπόκι, ενώ διέθετε κινηματογράφο, νοσοκομείο, σιδηροδρομικό σταθμό και αεροδρόμιο ως υποδομές. Το Εθνικό Πάρκο Κανγκαντάλα, ιδρύθηκε από τις πορτογαλικές αρχές στις 25 Ιουνίου 1970, και είχε προηγουμένως χαρακτηριστεί ως αναπόσπαστο φυσικό καταφύγιο στις 25 Μαΐου 1963.[3]
Μετά την ανεξαρτησία από την Πορτογαλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η απόσυρση των Πορτογάλων σε συνδυασμό με την ανεξαρτησία της Ανγκόλας το 1975 και, αργότερα, ο εμφύλιος πόλεμος της Ανγκόλας (1975–2002), παρεμπόδισε σοβαρά την παραγωγή βαμβακιού καθώς και την παραγωγή καφέ και καλαμποκιού (αραβόσιτος). Το Μαλάνζε καταστράφηκε μερικώς κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, αλλά οι προσπάθειες ανοικοδόμησης τα χρόνια μετά το τέλος της σύγκρουσης έχουν βελτιώσει τις υποδομές στην πόλη και στα περίχωρά της.[2]
Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κλίμα είναι κυρίως υγρό, με μέσες θερμοκρασίες μεταξύ 20 και 24 °C και βροχοπτώσεις 90 με 130 χιλιοστά στην περίοδο των βροχών (Οκτώβριος έως Απρίλιος).
| Κλιματικά δεδομένα Μαλάνζε | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Μήνας | Ιαν | Φεβ | Μάρ | Απρ | Μάι | Ιούν | Ιούλ | Αύγ | Σεπ | Οκτ | Νοε | Δεκ | Έτος |
| Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) | 32 (90) |
33 (91) |
32 (90) |
31 (88) |
31 (88) |
31 (88) |
32 (90) |
33 (91) |
32 (90) |
32 (90) |
31 (88) |
31 (88) |
33 (91) |
| Μέση Μέγιστη °C (°F) | 27 (81) |
27 (81) |
28 (82) |
27 (81) |
29 (84) |
28 (82) |
29 (84) |
30 (86) |
29 (84) |
28 (82) |
27 (81) |
27 (81) |
28 (82) |
| Μέση Μηνιαία °C (°F) | 21 (70) |
21 (70) |
22 (72) |
21 (70) |
21 (70) |
18 (64) |
19 (66) |
21 (70) |
22 (72) |
22 (72) |
21 (70) |
21 (70) |
21 (70) |
| Μέση Ελάχιστη °C (°F) | 16 (61) |
16 (61) |
16 (61) |
16 (61) |
13 (55) |
9 (48) |
9 (48) |
12 (54) |
15 (59) |
16 (61) |
16 (61) |
16 (61) |
14 (57) |
| Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) | 13 (55) |
11 (52) |
8 (46) |
11 (52) |
4 (39) |
4 (39) |
2 (36) |
5 (41) |
10 (50) |
12 (54) |
11 (52) |
11 (52) |
2 (36) |
| Υετός mm (ίντσες) | 80 | 130 | 190 | 160 | 10 | 0 (0) |
0 (0) |
0 (0) |
50 | 120 | 200 | 140 | 1,130 |
| Πηγή: weatherbase.com [4] | |||||||||||||
Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κοντά στην πόλη βρίσκεται το Εθνικό Πάρκο Κανγκαντάλα, το οποίο ιδρύθηκε από τις πορτογαλικές αρχές στις 25 Ιουνίου 1970 για να προστατεύσει την γιγαντιαία μελανόχρωμη αντιλόπη που ανακαλύφθηκε το 1963. Όσον αφορά τα θρησκευτικά κτίρια, υπάρχει η Ευαγγελική Εκκλησία στο Κεσούα και ταφικά κτίσματα, όπως ο τάφος της βασίλισσας Άνα ντε Σόουζα Νζίνγκα Μπάντε και ο τάφος του Ζοζέ ντο Τελιάντο, ενός Ρομπέν των Δασών της περιοχής. Ο Ζοζέ ντο Τελιάντο ήταν Πορτογάλος που εξορίστηκε στην Ανγκόλα ο οποίος στην εποχή της αποικιοκρατίας συνήθιζε να κλέβει από πλούσιους λευκούς και να διανέμει σε φτωχούς μαύρους.[5] Αξιοθέατο επίσης αποτελεί το Φόρτε ντε Καμπατουκίλα.
Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αεροδρόμιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το αεροδρόμιο του Μαλάνζε χτίστηκε κατά την αποικιακή εποχή.
Σιδηρόδρομος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κατασκευή του σιδηροδρόμου από τη Λουάντα προς το Μαλάνζε, και τα εύφορα υψίπεδα, ξεκίνησε το 1885. Μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου το 2002, αναμενόταν να είναι ο τερματικός σταθμός ενός σιδηροδρόμου από την πρωτεύουσα και το λιμάνι της Λουάντα μόλις ολοκληρωθεί η ανοικοδόμηση.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Angola: Provinces, Major Cities, Urban Localities & Urban Agglomerations - Population Statistics, Maps, Charts, Weather and Web Information». www.citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 «Malanje | Angola». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Cangandala National Park». Africa Tour Operators (στα Αγγλικά). 4 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Weatherbase: Historical weather for Malange, Angola». Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Mike Stead, Sean Rorison, Oscar Scafidi. Angola. Bradt Travel Guides, 2013, σελ. 296.
|