Μακί (Γαλλική Αντίσταση)
Οι Μακί (Γαλλικά: Maquis) ήταν ομάδες ανταρτών της Γαλλικής Αντίστασης κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής της Γαλλίας στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρχικά, απαρτίζονταν από νέους, ως επί το πλείστον της εργατικής τάξης, άνδρες που είχαν διαφύγει στα βουνά και στα δάση για να αποφύγουν την εγγραφή στην «Υποχρεωτική Υπηρεσία Εργασίας» της κυβέρνησης του Βισύ για την παροχή καταναγκαστικής εργασίας στη Γερμανία. [1] Για να αποφύγουν τη σύλληψη και την απέλαση στη Γερμανία, οργανώθηκαν όλο και περισσότερο σε ενεργές ομάδες αντίστασης.
Ο αριθμός τους εκτιμάται μεταξύ 25.000 και 40.000 το φθινόπωρο του 1943 και περίπου 100.000 τον Ιούνιο του 1944.[2]
Οι μάχες των Μακί ήταν μόνο μία μορφή της Γαλλικής Αντίστασης.
Ονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο όρος Μακί αναφέρεται σε μια μορφή μεσογειακής βλάστησης, ένα είδος πυκνού θάμνου που ονομάζεται μακί,[3] και ακόμη περισσότερο στην κορσικανική έκφραση «πήρε το μακί» ("Piglia a machja"), που σημαίνει ότι κάποιος κατέφυγε στα δάση για να αποφύγει τις αρχές κατά τις διάφορες ένοπλες αντιστάσεις που έγιναν στην Κορσική καθ 'όλη τη διάρκεια της ιστορίας ή τις αντεκδικήσεις λόγω μιας βεντέτας.
Στη Γαλλία κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, ο όρος Μακί σήμαινε τόσο την ομάδα των μαχητών όσο και την τοποθεσία τους. Τα μέλη αυτών των ομάδων ονομάζονταν Μακιζάρ. Ο όρος απέκτησε το τιμητικό νόημα «Μαχητής ένοπλης αντίστασης» και συμβολίζει τη Γαλλική Αντίσταση. Η λέξη Μακί περιγράφει αντιστασιακές ομάδες που πολέμησαν στη Γαλλία πριν από την απόβαση των Συμμάχων στη Νορμανδία το 1944 και κατά τη μάχη της Νορμανδίας έως την απελευθέρωση.
Δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι περισσότερες αντιστασιακές ομάδες Μακί έδρασαν στις ορεινές περιοχές της Βρετάνης, του Μασίφ Σαντράλ, των Άλπεων και της Νότιας Γαλλίας. Χρησιμοποιούσαν τεχνικές ανταρτοπόλεμου και έκαναν επιθέσεις στη Γαλλική πολιτοφυλακή και στα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Οι Μακί βοήθησαν συστηματικά στη διάσωση αεροπόρων των Συμμαχικών δυνάμεων των οποίων τα αεροπλάνα καταρρίφθηκαν, στη διάσωση Εβραίων και καταζητούμενων από το καθεστώς του Βισύ και τους Γερμανούς. Αυτή η μορφή αντίστασης ήταν πιο διαδεδομένη όπου το έδαφος προσφέρονταν, κυρίως στο νότο, στο κέντρο και στα ανατολικά της Γαλλίας, και γενικά οι αγωνιστές βασίζονταν στη συμπάθεια των τοπικών πληθυσμών, των απομονωμένων αγροκτημάτων και των μικρών χωριών.[4]
Καθώς πλησίαζε η απόβαση στη Νορμανδία στις 6 Ιουνίου 1944, και ειδικά μετά την απόβαση στην Προβηγκία στις 15 Αυγούστου, οι Μακί, των οποίων ο αριθμός αυξήθηκε πολύ λόγω των γεγονότων, δραστηριοποιήθηκαν ιδιαίτερα για να επιβραδύνουν τις κινήσεις του γερμανικού στρατού, καθυστερώντας την άφιξη των γερμανικών ενισχύσεων.[5] Τον Μάρτιο του 1944, όταν ο γερμανικός στρατός συνειδητοποίησε αυτό το φαινόμενο, ξεκίνησε μια εκστρατεία καταστολής, συμπεριλαμβανομένων αντιποίνων στις περιοχές όπου η Αντίσταση ήταν πιο ενεργή. Οι αντάρτες που συνελήφθησαν τότε, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν ή απελάθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, από τα οποία επέστρεψαν πολύ λίγοι.
Αποτελούσαν φυσικά μέρος της Γαλλικής Αντίστασης, και συνεργάζονταν με τις Γαλλικές Δυνάμεις Εσωτερικού (F.F.I.).
Οι ομάδες Μακί διαλύθηκαν από τον Σαρλ ντε Γκωλ όταν απελευθερώθηκε η Γαλλία: οι Γαλλικές Δυνάμεις Εσωτερικού (FFI) συγχωνεύτηκαν με τον γαλλικό στρατό.
Εξοπλισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρόλο που ο Μακί χρησιμοποιούσαν ό,τι όπλα μπορούσαν να προμηθευτούν, οι ομάδες που συνεργάζονταν με την Ελεύθερη Γαλλία εφοδιάζονταν σε μεγάλο βαθμό από αεροπορικές ρίψεις όπλων και εκρηκτικών από τη Βρετανική SOE. Οι Μακί χρησιμοποιούσαν επίσης γερμανικά όπλα που κατάφερναν να αποσπάσουν καθ 'όλη τη διάρκεια της κατοχής, καθώς και όπλα της Γαλλικής πολιτοφυλακής, η οποία ήταν καλά εξοπλισμένη από το γαλλικό κράτος, και ήταν στόχος μαζικών ενεργειών όπου ήταν δυνατόν.
Εκτός από τον εξοπλισμό, όταν μια ομάδα Αντίστασης δεν είχε εξειδικευμένο στρατιωτικό προσωπικό στις τάξεις της (σπάνια), βασίζονταν επίσης στη βρετανική SAS και σε άλλες ειδικές μονάδες επιχειρήσεων για να τους διδάξουν πώς να χρησιμοποιούν εκρηκτικά και άλλες συσκευές.
Ήδη από το 1943, οι Βρετανοί έστειλαν στους Μακί πράκτορες, όπλα και πυρομαχικά μέσω των Επιχειρήσεων Ειδικών Αποστολών (SOE) που δημιουργήθηκαν το 1940 από τον Ουίστον Τσώρτσιλ. Οι Αμερικανοί, μέσω του Γραφείου Στρατηγικών Υπηρεσιών (OSS), έστελναν επίσης πράκτορες στη Γαλλία, σε συνεργασία με τη SOE.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Cobb, Matthew (2009) The Resistance: The French Fight Against the Nazis London: Simon and Schuster UK. p. 161.
- ↑ Fabrice Grenard, Les Maquisards. Combattre dans la France occupée, Vendémiaire, 2019. p. 182
- ↑ . «larousse.fr/dictionnaires/francais/maquis/49319».
- ↑ . «google.com/site/lesmaquisresistancets/1--qu-est-ce-qu-un-maquis». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ . «resistance-deportation.org/spip.php?article32».