Μαγκούμπα Σιρτλάνοβα
.jpg)
Η Μαγκούμπα Σιρτλάνοβα (ταταρικά: Мәгубә Хөсәен кызы Сыртланова) ήταν ανώτερη υπολοχαγός στο 46ο Σύνταγμα Νυχτερινών Αεροπορικών Βομβαρδισμών του Ταμάν, με το παρατσούκλι «νυχτερινές μάγισσες» και της απονεμήθηκε ο τίτλος του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης για το έργο της. Ήταν εθνοτική Τάταρη και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης από το 1941.[2][3]
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου 1912 στο Μπελεμπέι του Μπασκορτοστάν στη Ρωσική Αυτοκρατορία. Αποφοίτησε από την πτητική σχολή Μπασάλοφ το 1932 και προσχώρησε ένα ένα σύλλογο ανεμόπτερων στη Τιφλίδα. Μετά την αρχή του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, στρατολογήθηκε τον Ιούλιο του 1941.[4]
Στρατιωτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σιρτλάνοβα εστάλη για να πολεμήσει στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο στις 27 Δεκεμβρίου 1942 και πραγματοποίησε την πρώτη της αποστολή στις 10 Φεβρουαρίου 1943 ως μέρος του 588ου Συντάγματος Νυχτερινού Βομβαρδισμού, το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε 46ο Σύνταγμα Νυχτερινών Αεροπορικών Βομβαρδισμών του Ταμάν. Συμμετείχε σε μάχες στο Βόρειο Καύκασο, στη Λευκορωσία, στη χερσόνησο Ταμάν, στην Κριμαία, στην Πολωνία και στη Πρωσία. Μέχρι το τέλος του πολέμου είχε πραγματοποιήσει 928 ώρες πτήσης σε μάχη, εκτέλεσε 780 αποστολές, έριξε 190 τόνους βομβών στην εχθρική επικράτεια και οδήγησε με ασφάλεια τα αεροσκάφη της με βαριά αντιαεροπορική φωτιά και κακοκαιρία. Λόγω της ακρίβειας των βομβαρδισμών της, κατάφερε να καταστρέψει δύο σιδηροδρομικούς σταθμούς, δύο προβολείς, τρεις μονάδες πυροβολικού, τέσσερα τεθωρακισμένα οχήματα, μια αποθήκη καυσίμων και 85 καταυλισμούς του εχθρού. Για τα στρατιωτικά της επιτεύγματα τιμήθηκε με τον τίτλο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης στις 15 Μαΐου 1946.[3][4]
Ύστερη ζωή και βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αποσύρθηκε από το στρατό και εργάστηκε σε εργοστάσιο στο Καζάν από το 1951 έως το 1962. Υπάρχει μια οδός που ονομάστηκε προς τιμήν της, καθώς και ένα μνημείο και γυμναστήριο που ονομάστηκε προς τιμήν της.[5] Πέθανε στις 1 Οκτωβρίου 1971 και θάφτηκε στο κοιμητήριο Νόβο-Τατάρ Σλόμποντα.[4]
Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης[6]
- Τάγμα του Λένιν[6]
- Δύο Τάγματα του Κόκκινου Λάβαρου[7][8]
- Τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 2ης τάξης[9]
- Τάγμα του Κόκκινου Αστεριού[10]
- διάφροα εκστρατειακά μετάλλια και μετάλλια ιωβηλαίου
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κατάλογος των θηλυκών Ηρώων της Σοβιετικής Ένωσης
- "Νυχτερινές Μάγισσες"
- Μαρίνα Ράσκοβα
- Polikarpov Po-2
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ d:Q109303166. Καζάν. 1969. σελ. 532.
- ↑ Sakaida, Henry (20 Απριλίου 2012). Heroines of the Soviet Union 1941–45 (στα Αγγλικά). Bloomsbury Publishing. ISBN 9781780966922.
- ↑ 3,0 3,1 «Сыртланова Магуба Гусейновна». airaces.narod.ru. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2018.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Сыртланова Магуба Гусейновна». www.warheroes.ru. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ «Улица Сыртлановой». history-kazan.ru (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2018.
- ↑ 6,0 6,1 «Сыртланова Магуба Гусейновна, Герой Советского Союза (Орден Ленина и медаль «Золотая звезда»)». pamyat-naroda.ru. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2018.
- ↑ «Сыртланова Магуба Гусейновна, Орден Красного Знамени (1943)». pamyat-naroda.ru. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2018.
- ↑ «Сыртланова Магуба Гусейновна, Орден Красного Знамени (1945)». pamyat-naroda.ru. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2018.
- ↑ «Сыртланова Магуба Гусейновна, Орден Отечественной войны II степени». pamyat-naroda.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2018.
- ↑ «Сыртланова Магуба Гусейновна, Орден Красной Звезды :: Документ о награде :: Память народа». pamyat-naroda.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2018.