Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μίχαου Πσίμπις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μίχαου Πσίμπις
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11  Σεπτεμβρίου 1890
Κιόντσιν
Θάνατος1  Ιουλίου 1984
Κόστσιαν
Πληροφορίες ασχολίας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΤαγματάρχης
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςμετάλλιο ανεξαρτησίας[1]
Αργυρός Σταυρός της Αξίας[2]
Αργυρός Σταυρός του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας[3]
Cross on the Silesian Ribbon of Valor and Merit[4]
δεδομένα

Ο Μίχαου Πσίμπις (πολωνικά: Michał Przybysz‎‎, 11 Σεπτεμβρίου 1890, Κιόντσιν - 1 Ιουλίου 1984, Κόστσιαν), γνωστός και με το ψευδώνυμο «Młot» (προφέρεται: [Μούοτ], «Σφυρί»), ήταν στρατιώτης του Αυτοκρατορικού Γερμανικού Στρατού και του στρατού της Μεγάλης Πολωνίας, λοχαγός του Πολωνικού Στρατού της Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας και ταγματάρχης του Πολωνικού Λαϊκού Στρατού.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι γονείς του ήταν ο Γιούζεφ και η Μάρια, το γένος Ντούντιχ.[5] Αποφοίτησε από την σχολή μηχανολόγων μηχανικών στο Μπόχουμ. Το 1912, κινητοποιήθηκε στο Γερμανικό Στρατό. Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πολέμησε στο Δυτικό Μέτωπο ως λοχίας. Από τις 15 Ιανουαρίου συμμετείχε στην Εξέγερση της Μείζονος Πολωνίας (1918-1919) ως μέρος του 1ης Λόχου του Πόζναν στο 4ο Σύνταγμα Πεζικού.[5] Εκεί, υπηρέτησε ως αναπληρωτής διοικητής λόχου. Πήρε μέρος σε μάχες.

Στη συνέχεια, στις τάξεις του Πολωνικού Στρατού, επίσης ως μέρος του 4ου Συντάγματος Πεζικού, που μετονομάστηκε σε 58ο Σύνταγμα Πεζικού, πήρε μέρος στον Πολωνο-Σοβιετικό Πόλεμο ως διοικητής του 9ου λόχου.[5]

Διακρίθηκε ιδιαίτερα «δείχνοντας πρωτοβουλία και προσωπικό θάρρος στις μάχες στην Στσάρα, στο Ζάμπιτς και στο Προυζάνι».[5] Για αυτή τη στάση του απονεμήθηκε το Τάγμα Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας.

Από τις 31 Δεκεμβρίου 1920, έλαβε μέρος στις προετοιμασίες για την τρίτη Σιλεσιανή Εξέγερση στο Πόβιατ Κλούτσμπορκ, όπου χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο «Młot». Μετά το ξέσπασμα της εξέγερσης ήταν διοικητής του 9ης Διμοιρίας του 9ου Συντάγματος Πεζικού.[5]

Στις 28 Φεβρουαρίου 1933 συνταξιοδοτήθηκε.[6][5] . Αργότερα εργάστηκε στην κρατική διοίκηση και διηύθυνε ένα ιδιωτικό εργοστάσιο ξυλείας στο Λέσνο μέχρι το ξέσπασμα του πολέμου. Κατά τη διάρκεια της κατοχής εκτοπίστηκε από τους Γερμανούς, μετά το τέλος της επέστρεψε και συνέχισε να λειτουργεί το εργοστάσιο ξυλείας μέχρι την κρατικοποίησή του το 1951.[5] Πέθανε στο Κόστσιαν και ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο του Λέσνο.[5]

Βαθμοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Λοχίας – περίπου το 1917 (στο Γερμανικό Στρατό)[5]
  • Ανθυπολοχαγός – 22 Ιουνίου 1919[5]
  • Υπολοχαγός – 1 Απριλίου 1920[5]
  • Λοχαγός - 12 Απριλίου 1927 με αρχαιότητα από 1 Ιανουαρίου 1927 και 2η θέση στο σώμα αξιωματικών πεζικού[6][5]
  • Έφεδρος ταγματάρχης – 1972[5]

Τάγματα και διακοσμήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2020.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 7  Μαρτίου 2021.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 12  Μαρτίου 2021.
  4. ↑ Ανακτήθηκε στις 9  Ιανουαρίου 2022.
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 5,15 5,16 5,17 Polak (red.) 1993.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Dz. Pers. MSWojsk.
  7. ↑ Łapiński 1928.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • «Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych». 
  • Polak (red.), Bogusław (1993). Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. 2/2. Κοσάλιν: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie. ISBN 8390051001. 
  • Wykaz zmian stanu oficerów batalionu granicznego KOP „Sienkiewicze” w latach 1927–1934 → Archiwum Straży Granicznej. Στσέτσιν.
  • Łapiński, Jerzy (1928). Zarys historii wojennej 58-go pułku Piechoty Wielkopolskiej. Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920. Βαρσοβία: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μίχαου_Πσίμπις&oldid=10941994"