Μίχαελ Χάινις
Μίχαελ Χάινις Michael Hainisch | |
---|---|
![]() | |
Πρόεδρος της Αυστρίας | |
Περίοδος 9 Δεκεμβρίου 1920 – 10 Δεκεμβρίου 1928 | |
Καγκελάριος | Μίχαελ Μάιρ Μίχαελ Μάιρ Γιοχάνες Σόμπερ Βάλτερ Μπράισκι Ίγκνατς Ζάιπελ Ρούντολφ Ράμεκ |
Προκάτοχος | (κανένας) |
Διάδοχος | Βίλχελμ Μίκλας |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 15 Αυγούστου 1858, Άουε του Γκλόγκνιτς, Αυστριακή Αυτοκρατορία |
Θάνατος | 26 Φεβρουαρίου 1940 (81 ετών) Βιέννη, Γερμανικό Ράιχ |
Πολιτικό κόμμα | Ανεξάρτητος |
![]() | |
Ο Μίχαελ Άρτουρ Γιόζεφ Γιάκομπ Χάινις (γερμανικά: Michael Arthur Josef Jakob Hainisch, 15 Αυγούστου 1858 - 26 Φεβρουαρίου 1940) ήταν Αυστριακός πολιτικός, ο οποίος διατέλεσε πρώτος Πρόεδρος της Αυστρίας, από το 1920 μέχρι το 1928, αμέσως μετά την κατάρρευση της μοναρχίας των Αψβούργων στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[1][2][3][4][5]
Πρώιμα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Χάινις γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1858 στο χωριό Άουε του Γκλόγκνιτς της Αυστριακής Αυτοκρατορίας και πήρε το όνομά του από τον πατέρα του, που ήταν ιδιοκτήτης εργοστασίου. Η μητέρα του Μαριάνε Χάινις ήταν ηγέτιδα του φεμινιστικού κινήματος στην Αυστρία.[6] Ο Μίχαελ Χάινις παντρεύτηκε την Εμίλια Φίγκντορ, απόγονο μιας εξέχουσας βιεννέζικης οικογένειας.
Ξεκίνησε ως δικηγόρος και υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών και του Υπουργείου Παιδείας, αλλά στη συνέχεια αποσύρθηκε στα κτήματά του στην Κάτω Αυστρία και τη Στυρία, όπου ασχολήθηκε με την γεωργία. Έγινε επικεφαλής του αυστριακού κλάδου της Φαβιανής Εταιρείας και ένας από τους ιδρυτές της Κεντρικής Λαϊκής Βιβλιοθήκης. Τα επόμενα χρόνια μεταστράφηκε από τον ριζοσπαστικό σοσιαλισμό στο αγροτικό συντηρητισμό.
Διατέλεσε, επίσης, επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Αυστρίας.[7]
Προεδρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Χάινιτς κράτησε μια ουδέτερη στάση απέναντι στα πολιτικά κόμματα. Αυτός ήταν και ο λόγος που επελέγη για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, παρότι δεν ήταν μέλος του κοινοβουλίου. Ανέλαβε καθήκοντα το 1920 και παρέμεινε για δύο θητείες στο αξίωμα μέχρι το 1928.
Ως Πρόεδρος της Αυστρίας, εργάστηκε για να βελτιώσει τη δεινή κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στη χώρα μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ασχολήθηκε με την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα, ενθάρρυνε την ηλεκτροδότηση του σιδηροδρομικού δικτύου, ενώ προσπάθησε να αναπτύξει περισσότερο τον τουρισμό, ειδικά στις Άλπεις. Το εμπόριο με γειτονικές χώρες, όπως η Γερμανία, ενθαρρύνθηκε. Έγινε επίσης προστάτης των τοπικών παραδόσεων και του πολιτισμού και ξεκίνησε τη δημιουργία του νόμου περί προστατευόμενων μνημείων.
Το 1928, τα μεγαλύτερα κόμματα πρότειναν την αναθεώρηση του συντάγματος προκειμένου να επανεκλεγεί ο Χάινις για τρίτη θητεία. Ο Ομοσπονδιακός Καγκελάριος Ίγκνατς Ζάιπελ πρότεινε μια θητεία ενός έτους για τον Χάινις, αλλά εκείνος δεν ήταν θετικός σε ενδεχόμενη τρίτη θητεία.[8] Αντίθετα δέχτηκε το πόστου του Υπουργού Εμπορίου, το οποίο κατείχε από το 1929 έως το 1930.
Όπως και πολλοί συμπατριώτες του, υποστήριξε τις πανγερμανικές ιδέες και αργότερα τάχθηκε υπέρ της ενσωμάτωσης της Αυστρίας στη Ναζιστική Γερμανία. Πέθανε τον Φεβρουάριο του 1940, λίγους μήνες μετά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ https://www.britannica.com/biography/Michael-Arthur-Josef-Jakob-Hainisch
- ↑ https://www.parlament.gv.at/WWER/PAD_15445/lightbox.shtml
- ↑ https://www.nytimes.com/1940/03/01/archives/michael-hainisch-exheadofaustria-first-president-of-nations.html
- ↑ https://uca.edu/politicalscience/dadm-project/europerussiacentral-asia-region/austria-1918-1955/
- ↑ https://www.bundespraesident.at/aktuelles/detail/bisherige-amtsinhaber
- ↑ Francisca de Haan· Krasimira Daskalova· Anna Loutfi (1 Ιανουαρίου 2006). Biographical Dictionary of Women's Movements and Feminisms in Central, Eastern, and South Eastern Europe: 19th and 20th Centuries. Central European University Press. σελίδες 174–6. ISBN 978-963-7326-39-4.
- ↑ https://www.parlament.gv.at/WWER/PAD_15445/index.shtml
- ↑ «Austria: Three-Room President». Time. December 17, 1928. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-11-03. https://web.archive.org/web/20121103094010/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,928608-1,00.html. Ανακτήθηκε στις 2021-11-08.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|