Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάχη των Αμμόλοφων (1658)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάχη των Αμμόλοφων
Μέρος του Γαλλοϊσπανικού και του Αγγλοισπανικού πολέμου (1654–1660)
Η Μάχη των Αμμόλοφων, πίνακας του Σαρλ-Φιλίπ Λαριβιέρ
Χρονολογία14 Ιουνίου 1658, πριν 367 έτη (1658-06-14)
ΤόποςΚοντά στη Δουνκέρκη, Ισπανικές Κάτω Χώρες
51°02′18″N 2°22′39″E / 51.0383°N 2.3775°E / 51.0383; 2.3775
ΈκβασηΝίκη της Γαλλο-Κοινοπολιτείας
Δυνάμεις
14.000–15.000
14.000–15.000
Απολογισμός
400 νεκροί ή τραυματίες
1.000–1.200 νεκροί
3.000 τραυματίες
5.000 αιχμάλωτοι

Η Μάχη των Αμμόλοφων (γαλλ.: Bataille des Dunes, ισπαν.: Batalla de las Dunas), γνωστή και ως Μάχη της Δουνκέρκης, έλαβε χώρα στις 14 Ιουνίου 1658, κοντά στο στρατηγικό λιμάνι της Δουνκέρκης, στην τότε ισπανική Ολλανδία. Στο πλαίσιο του Γαλλοϊσπανικού Πολέμου και του ταυτόχρονου Αγγλοισπανικού Πολέμου, ένας γαλλικός στρατός υπό τον Τουρ ντ'Ωβέρν, υποστηριζόμενος από στρατεύματα της Αγγλικής Κοινοπολιτείας, είχε πολιορκήσει τη Δουνκέρκη. Με επικεφαλής τον Ιωάννη της Αυστρίας τον νεότερο και τον Λουδοβίκο Β΄, μια ισπανική δύναμη υποστηριζόμενη από Άγγλους Βασιλόφρονες και Γάλλους επαναστάτες της Σφενδόνης επιχείρησε να άρει την πολιορκία, αλλά υπέστη σοβαρή ήττα.

Παρά τη νίκη αυτή, τόσο οι Γάλλοι όσο και οι Ισπανοί ήταν οικονομικά εξαντλημένοι από τον μακροχρόνιο πόλεμο και διαπραγματεύτηκαν τη Συνθήκη των Πυρηναίων τον Νοέμβριο του 1659. Η Αγγλία διατήρησε την κατοχή της Δουνκέρκης μέχρι το 1662, όταν το λιμάνι πουλήθηκε στη Γαλλία από τον Κάρολο Β΄.

Μια περίπλοκη πολιτική κατάσταση είχε ως αποτέλεσμα τόσο οι γαλλικές όσο και οι αγγλικές δυνάμεις να πολεμήσουν και για τις δύο πλευρές. Όταν η κυβέρνηση του Λουδοβίκου ΙΔ΄ συμμάχησε με τον Λόρδο Προστάτη Όλιβερ Κρόμγουελ, ο εξόριστος Κάρολος Β΄ της Αγγλίας συμμάχησε με τον Φίλιππο Δ΄ της Ισπανίας. Ο Κάρολος εγκατέστησε το αρχηγείο του στην πόλη Μπρυζ και εγκαθίδρυσε τον Βασιλικό Στρατό του. Οι Ισπανοί παρείχαν μόνο αρκετά χρήματα για να σχηματίσουν πέντε συντάγματα. [1] [2] Αυτή ήταν μια απογοήτευση για τους Βασιλικούς, οι οποίοι ήλπιζαν ότι θα μπορούσαν να σχηματίσουν έναν στρατό αρκετά μεγάλο ώστε να εξετάσουν το ενδεχόμενο εισβολής στην Αγγλική Κοινοπολιτεία. Μια ανανέωση μιας συνθήκης του 1657 μεταξύ του Κρόμγουελ και του Λουδοβίκου ΙΔ΄ παρείχε 6.000 πεζούς της Κοινοπολιτείας και έναν στόλο για να βοηθήσει τον Τουρ ντ'Ωβέρν. Μαζί με τις αγγλικές δυνάμεις, οι γαλλικές δυνάμεις πολέμησαν και στις δύο πλευρές με τον Κοντέ, έναν Γάλλο πρίγκιπα, να ηγείται ενός αποσπάσματος Γάλλων επαναστατών της Σφενδόνης.

Δον Χουάν Χοσέ ντε Αούστρια, Ισπανός διοικητής στη Μάχη των Αμμόλοφων.

Οι 15.000 Γάλλοι, υποστηριζόμενοι από 6.000 στρατιώτες της Αγγλικής Κοινοπολιτείας, πολιόρκησαν τη Δουνκέρκη. Η Δουνκέρκη ήταν η μεγαλύτερη βάση της Ισπανίας για κουρσάρους, οι οποίοι είχαν προκαλέσει χάος στην αγγλική εμπορική ναυτιλία. Τον Μάιο του 1658, [3] το υπερασπιζόταν μια φρουρά περίπου 3.000 ανδρών, ενώ ένας αγγλικός στόλος 18 πλοίων, [4] υπό τον Έντουαρντ Μόνταγκιου, απέκλεισε το λιμάνι και εμπόδισε οποιαδήποτε ενίσχυση ή ανεφοδιασμό από τη θάλασσα. Οι Ισπανοί και οι σύμμαχοί τους αιφνιδιάστηκαν καθώς ήταν πεπεισμένοι ότι ο Τουρ ντ'Ωβέρν θα επιτίθετο στο Καμπραί, ενώ εκείνοι πίστευαν ότι η Δουνκέρκη ήταν απλώς ένας αντιπερισπασμός, και αντέδρασαν καθυστερημένα και βιαστικά. [5] Η προσέγγιση στη Δουνκέρκη δυσκόλεψε καθώς οι κάτοικοι είχαν ανοίξει τους υδατοφράχτες και είχαν πλημμυρίσει την περιοχή, αλλά ο Τουρ ντ'Ωβέρν επέμεινε και άνοιξε τα χαρακώματα τη νύχτα της 4ης προς 5η Ιουνίου. [4]

Ένας ισπανικός στρατός υπό τη διοίκηση του Δον Χουάν της Αυστρίας, αποτελούμενος από περίπου 15.000 άνδρες, κινήθηκε για να άρει την πολιορκία. Ήταν χωρισμένος σε 2 σώματα, τον Ισπανικό Στρατό της Φλάνδρας στα δεξιά και στο κέντρο και το μικρό σώμα Γάλλων επαναστατών, της Σφενδόνης, στα αριστερά υπό τη διοίκηση του Κοντέ. Ο ισπανικός στρατός περιλάμβανε ισπανικά, γερμανικά και βαλλονικά στρατεύματα, και μια δύναμη 2.000 Άγγλων/Ιρλανδών βασιλικών - που σχηματίστηκε ως ο πυρήνας του πιθανού στρατού για την εισβολή στην Αγγλία από τον Κάρολο Β΄, με τον αδελφό του Καρόλου Ιάκωβο, Δούκα της Υόρκης, μεταξύ των διοικητών του - στάλθηκε για να ανακουφίσει την πόλη.

Αφήνοντας περίπου 6.000 άνδρες [6] για να συνεχίσουν την πολιορκία, ο Τουρ ντ'Ωβέρν προχώρησε για να αντιμετωπίσει τον ισπανικό στρατό. Η μάχη στις 14 Ιουνίου 1658, η οποία προέκυψε από αυτόν τον ελιγμό, έγινε γνωστή ως Μάχη των Αμμόλοφων, επειδή ο ισπανικός στρατός σχημάτισε τη γραμμή του πάνω σε μια γραμμή αμμόλοφων, κάθετη στη θάλασσα. Ο Ναπολέων περιέγραψε τη μάχη ως την πιο λαμπρή δράση του Τουρ ντ'Ωβέρν. [7] Οι κοκκινοχιτώνες του Νέου Μοντέλου Στρατού υπό την ηγεσία του Σερ Γουίλιαμ Λόκχαρτ, πρέσβη του Κρόμγουελ στο Παρίσι στον στρατό του Τουρ ντ'Ωβέρν, εξέπληξαν και τους δύο στρατούς από την πεισματική σφοδρότητα της επίθεσής τους σε έναν αμμόλοφο 150 feet (46 m) υψηλό και σθεναρά υπερασπιζόμενο από Ισπανούς βετεράνους. [8] [9]

  1. EKBGD staff.
  2. Birch 1742.
  3. Davis 2001, σελ. 222.
  4. 4,0 4,1 Hozier 1885, σελ. 131.
  5. Longueville 1907, σελ. 257.
  6. Tucker 2010, σελ. 213.
  7. Longueville 1907, σελ. 266.
  8. Davis 2001, σελ. 223.
  9. Plant 2008.