Μάχη του Μπόσγουορθ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάχη του Μπόσγουορθ
Πόλεμος των Ρόδων
Ο Ριχάρδος Γ' στη Μάχη του Μπόσγουορθ, από τον Τζέιμς Ντόιλ (1864)
Χρονολογία22 Αυγούστου 1485
ΤόποςΠλησίον Άμπιον Χιλ, νότια του Μπόσγουορθ, Αγγλία
ΈκβασηΝίκη του οίκου Λάνκαστερ
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα
Δυνάμεις
10.000[1][2]
5.000[1][2]

Η μάχη του Μπόσγουορθ ήταν μια σημαντική μάχη στον Πόλεμο των Ρόδων, τον εμφύλιο μεταξύ του Οίκου του Λάνκαστερ και του Οίκου της Υόρκης στην Αγγλία του τελευταίου μισού του 15ου αιώνα.

Έλαβε χώρα στις 22 Αυγούστου 1485 μεταξύ του βασιλιά Ριχάρδου Γ' της Υόρκης, του τελευταίου της δυναστείας των Πλανταγενετών, και του μετέπειτα Ερρίκου Ζ', Ερρίκου Τυδώρ, 2ου κόμη του Ρίτσμοντ, που εκπροσωπούσε το στρατόπεδο των Λάνκαστερ.

Ο Ριχάρδος, έχοντας μεγαλύτερο στρατό από τον Ερρίκο, χώρισε τον στρατό του σε τρεις μεγάλες ομάδες, εκ των οποίων μια ανέλαβε ο Τζον Χάουαρντ, 1ος δούκας του Νόρφοκ και μια ο Χένρι Πέρσι, 4ος κόμης του Νορθάμπερλαντ. Ο Ερρίκος κράτησε ενωμένο το μεγαλύτερο μέρος του στρατού του υπό την αρχηγία του έμπειρου Κόμη της Οξφόρδης Τζον ντε Βερ. Η εμπροσθοφυλακή του Ριχάρδου υπό τις διαταγές του Νόρφοκ επιτέθηκε στους άνδρες του κόμη της Οξφόρδης, αλλά συνάντησε αντίσταση και κάποιοι εγκατέλειψαν τη μάχη. Ο Χένρι Πέρσι δεν προχώρησε σε καμιά ενέργεια όταν του δόθηκε σήμα να βοηθήσει τον βασιλιά του, οπότε ο Ριχάρδος αποφάσισε να ρισκάρει και να βασιστεί ολοκληρωτικά σε μια εφόρμηση από το ένα άκρο του πεδίου μάχης στο άλλο με στόχο τη δολοφονία του Ερρίκου και τη λήξη της μάχης. Η οικογένεια Στάνλεϊ παρενέβη σε εκείνο το σημείο υπέρ του Ερρίκου, βλέποντας ότι οι ιππότες του βασιλιά είχαν αποσπαστεί από το κύριο τμήμα του στρατού: ο σερ Ουίλιαμ Στάνλεϊ προσέτρεξε με τους άνδρες του, περικύκλωσε και σκότωσε τον Ριχάρδο.

Με την ήττα και τον θάνατο του Ριχάρδου στη μάχη, σηματοδοτείται η αρχή της δυναστείας Τυδώρ και το τέλος των Πλανταγενετών. Ιστορικά, η μάχη θεωρείται πως έβαλε τέλος στον Πόλεμο των Ρόδων, αν και ακολούθησαν και άλλες μικρότερες τα χρόνια που ακολούθησαν, καθώς οι Υορκιστές προσπάθησαν ανεπιτυχώς να ανακαταλάβουν τον θρόνο. Συνεπώς, θεωρείται μια κρίσιμη και αποφασιστική μάχη της αγγλικής ιστορίας.

Ο Ερρίκος αναγνωρίστηκε ως βασιλιάς Ερρίκος Ζ' της Αγγλίας. Ισχυροποίησε τη θέση του, νυμφευόμενος την Ελισάβετ της Υόρκης, κόρη του Εδουάρδου Δ' και διάδοχο του Οίκου της Υόρκης. Έτσι, ένωσε τους δυο αντιμαχόμενους βασιλικούς οίκους, ενώνοντας και τα σύμβολά τους στο έμβλημα του κόκκινου και λευκού ρόδου των Τυδώρ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Ross, Charles (1981). Richard III. Connecticut; London: New Haven, Connecticut; Yale University Press. σελ. 215. ISBN 0-30007-979-6. 
  2. 2,0 2,1 Mackie, John (1952). The Earlier Tudors, 1485–1558. Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19821-706-4. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2010. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]