Μάχη του Καγκούλ

Μάχη του Καγκούλ
Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1768-1774)
Η μάχη του Καγκούλ, έργο του Ντανιέλ Σοντοβιέκι
Χρονολογία	1 Αυγούστου 1770
Τόπος	Ποταμός Καγκούλ, νότια Μολδαβία
Έκβαση	Σημαντική νίκη της Ρωσίας
Αντιμαχόμενοι
Ρωσία Οθωμανική Αυτοκρατορία
Ηγετικά πρόσωπα
Πιότρ Ρουμιάνσεφ Ιβαζάντε Χαλίλ Πασά (Ivazzade Halil Pasha)
Δυνάμεις
35,000-42,000 πεζικό, 118 όπλα 75,000 πεζικό, 80,000-100,000 ιππικό 150,000-175,000 συνολικά
Απολογισμός
1,000-1,500 νεκροί και τραυματίες 20,000 νεκροί, τραυματίες και αιχμαλωτισμένοι

Η Μάχη του Καγκούλ (ρωσικά: Сражение при Кагуле‎‎, Τούρκικα:Kartal Ovasi Muharebesi) ήταν η πιο σημαντική μάχη πεζοπόρων τμημάτων του Ρωσοτουρκικού πολέμου και μια από τις μεγαλύτερες μάχες του 18ου αιώνα.

Η Μάχη

Υπό τη συνεισφορά του Πέτρου Μελισσηνού, ο Ρώσος διοικητής Πιότρ Ρουμιάνσεφ διευθέτησε τους 40,000 στρατιώτες του σε σχήμα σε συμπαγών πλατείων και επέλεξε να προχωρήσει στην επίθεση ενάντια στις συμμαχικές δυνάμεις του Χανάτου της Κριμαίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι οποίες αποτελούνταν από 30.000 οθωμανικά πεζικά και 45.000 Οθωμανικά ιππικά. Περίπου 80.000 Τάταροι της Κριμαίας ήλθαν εντός 20 χλμ. από το πεδίο της μάχης, αλλά δεν πήραν μέρος.

Ο συγκριτικά μικρός ρωσικός στρατός επιτέθηκε στους Οθωμανούς και τους συνέτριψε. Οι ρωσικές απώλειες ήταν 1.000, ενώ οι απώλειες στην οθωμανική πλευρά ανήλθαν σε πάνω από 20.000 στρατιώτες που σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν, αλλά και αιχμαλωτίστηκαν. Μετά την νίκη αυτή, οι Ρώσοι κατέλαβαν 130 οθωμανικά κανόνια και υπεράσπισαν όλα τα σημαντικά φρούρια της περιοχής.

Επακόλουθο

Σε εορτασμό της νίκης, η Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας έφτιαξε μνημείο που τώρα υπάρχει στο Τσάρσκογιε Σελό, ενώ ο Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας έστειλε στον Ρουμιάνσεφ μια συγχαρητήρια επιστολή στην οποία συνέκρινε τη ρωσική νίκη με τις πράξεις των Αρχαίων Ρωμαίων.

Την ίδια μέρα 4 χρόνια μετά, υπογράφτηκε η Συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή.