Μάτκο Τάλοβατς
| Μάτκο Τάλοβατς | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | προ του 1435 Κόρτσουλα, Βασίλειο της Ουγγαρίας (σημερινή Κροατία) |
| Θάνατος | 1445 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Μπάνος της Σλαβονίας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Μπάνος της Κροατίας |
Ο Μάτκο Τάλοβατς (λατινικά: Mathkoni de Thallowcz,[1] ουγγρικά: Tallóci Matkó) ή Ματίγια Τάλοβατς[2] (σερβικά κυριλλικά: Матија Таловац), ήταν Μπάνος της Σλαβονίας από το 1435 έως το 1445.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τάλοβατς καταγόταν από τη νήσο Κόρτσουλα, ενώ ήταν υπήκοος της Δημοκρατίας της Ραγούσας. Ήταν μέλος της οικογένειας Τάλοβατς, η οποία διέθετε επιρροή στην περιοχή της Τσέτινα, κατά την διάρκεια του 15ου αιώνα.[3] Ο αδερφός του, Γιόβαν (ή Ιβάν), έχει χαρακτηριστεί ως Σέρβος.[4][5][6]
Ο αδερφός του Μάτκο, Πέταρ Τάλοβατς, ήταν Μπάνος της Κροατίας και της Δαλματίας από το 1438 έως το 1453. Ο δεύτερος αδερφός του, Φράνκο, ήταν Μπάνος του Σέβεριν, έπαρχος του Τέμες και διοικητής του Βελιγραδίου. Ο τρίτος αδερφός του, Ιβάν, ήταν ηγούμενος της Βράνα(1439-1445). Αποδεχόμενοι τις βασιλικές δωρεές εδαφών, οι αδερφοί Τάλοβατς ήσαν, για συγκεκριμένη περίοδο, οι ισχυρότεροι ηγεμόνες του συνόλου των κροατικών εδαφών. Η κυριαρχία τους εκτεινόταν από το Βελιγράδι έως το Σένι και από τη Ντράβα έως τη Νερέτβα.
Υπηρεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μάτκο υπηρέτησε στην αυλή του Δεσπότη της Σερβίας, Στεφάν Λαζάρεβιτς.[7] Στην συνέχεια, κατέστη καστελάνος του, ευρισκόμενου υπό ουγγρικό έλεγχο, Βελιγραδίου, προτού οριστεί στο αξίωμα του μπάνου, το 1435.[8] Οι αδερφοί του, Ιβάν και Φράνκο τον διαδέχτηκαν στο αξίωμα του καστελάνου του Βελιγραδίου.[9]
Κατείχε εδάφη στο Τοπόλοβατς, τα οποία του είχαν παραχωρηθεί από τον Αυτοκράτορα Σιγισμόνδο, από τα οποία και έλαβε το όνομα Τάλοβατς. Το 1430, κατέστη καστελάνος του Κόβιν. Ευρισκόμενος στην υπηρεσία του Αυτοκράτορα Σιγισμόνδου, ορίστηκε ως επίτροπος της Επισκοπής του Ζάγκρεμπ το 1433, ενώ, το 1434, ορίστηκε προσευχητής της Βράνα και το 1435 μπάνος πάσας Σλαβονίας. Η περίοδος εξουσίας του έλαβε χώρα κατά την διάρκεια περιόδου επαναλαμβανόμενων οθωμανικών επιδρομών εντός των κροατικών εδαφών και εσωτερικών διαμαχών των φεουδαρχικών ηγεμόνων.
Ο Μάτκο Τάλοβατς απεβίωσε το 1445.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Monumenta hungariae historica: Magyar történelmi emlékek. Okmánytárak. 1910.
- ↑ Rattkay, Juraj (2001). Spomen na kraljeve i banove: Kraljevstava Dalmacije, Hrvatske i Slavonije. Hrvatski institut za povijest. σελ. 180. ISBN 978-953-6324-21-7.
- ↑ Pregled istorije jugoslovenskih naroda: Ot najstarijih vremena do 1848. Zavod za izdavanje Republike Scbije. 1960. σελ. 105.
- ↑ (Γερμανικά) Kanitz, Felix Philipp (1904). Das königreich Serbien und das Serbenvolk. B. Meyer. σελ. 9.
...den ragusanischen Serben Jovan Talovac...
- ↑ Stojković 1893, σελ. 30.
- ↑ (Σερβικά) Paunović, Marinko (1968). Beograd: večiti grad. N.U. "Svetozar Marković,". σελ. 251.
... према Београду, којег је бранио дубровачки Србин Јован Таловац.
- ↑ Elezović & Škrivanić 1956, σελ. 22.
- ↑ (Σερβικά) Летопис Матице српске. У Српској народној задружној штампарији. 1913. σελ. 421.
- ↑ (Σερβικά) Летопис Матице српске. У Српској народној задружној штампарији. 1913. σελ. 421.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Σερβικά) Čubrilović, Vasa (1974). Istorija Beograda: Stari, srednji i novi vek. Prosveta.
- (Σερβικά) Stojković, Sreten J. (1893). Na lepom srpskom Dunavu, od Beograda do Radujevca. Izdanje knjižare D. M. Corića.
- (Σερβικά) Поповић, Душан Ј (1964). Beograd kroz vekove. Туристичка штампа.
- (Σερβικά) Elezović, Gliša· Škrivanić, Gavro A. (1956). Kako su Turci posle više opsada zauzeli Beograd. Naučna knjiga.
- (Κροατικά) Zagrebu, Hrvatsko archeološko društvo u (1911). Viestnik Hrvatskoga arheološkoga društva.
|