Μάσκα (περιοδικό)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το 1ο τεύχος της δεύτερης περιόδου του περιοδικού.

Η Μάσκα ήταν ελληνικό περιοδικό, που κυκλοφόρησε σε τέσσερις περιόδους[1]. Δημοσίευε κυρίως μεταφρασμένες Αμερικανικές περιπέτειες αστυνομικής πλοκής, αλλά και έργα Βρετανών και Γάλλων δημιουργών. Εκδότης και διευθυντής της ήταν αρχικά ο Απόστολος Μαγγανάρης ενώ στη συνέχεια με τον τίτλο ασχολήθηκαν τόσο ο συγγραφέας Τζίμμυ Κορίνης όσο και ο εκδότης Σπύρος Δαρεμάς.

Η «Μάσκα» πρωτοκυκλοφόρησε την προπολεμική περίοδο 1935 – 1939, βασισμένη στο αντίστοιχο Αμερικανικό έντυπο «Black Mask» του 1920. Η δεύτερη περίοδος έκδοσής της πραγματοποιήθηκε τα έτη 1946 – 1949 και η τρίτη το διάστημα 1955 – 1958. Το 1963 τα δικαιώματά της περιήλθαν στο Σπύρο Δαρεμά που ανέθεσε τη διεύθυνσή της στο Τζίμμυ Κορίνη επί 11 συνεχή χρόνια, μέχρι τον τερματισμό της κυκλοφορίας του εντύπου, το 1974[2]. Μια προσπάθεια αναβίωσής της πολύ αργότερα (1998) πάλι από τον Κορίνη, δεν στέφθηκε από επιτυχία.

Μεταξύ των συγγραφέων του περιοδικού περιλαμβάνονταν οι Στέλιος Ανεμοδουράς, Νίκος Τσεκούρας, Ηλίας Μπακόπουλος και άλλοι.[3]

Αναλυτικά η πορεία του περιοδικού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το περιοδικό «Μάσκα» εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1935 με διευθυντή συντάξεως τον δημοσιογράφο και ποιητή Απόστολο Μαγγανάρη και ήταν εμπνευσμένο από το θρυλικό για τους Αμερικάνους pulp magazine The Black Mask Magazine που ανέδειξε τους πρωτοπόρους του αστυνομικού μυθιστορήματος. Με αντίπαλο δέος το περιοδικό «Μυστήριο» του Νίκου Θεοφανίδη, εκδότη του δημοφιλέστατου περιοδικού «Ρομάντσο» συνέχισε την έκδοσή του μέχρι πριν κηρυχτεί ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, έχοντας για συνεργάτες του γνωστούς δημοσιογράφους, συγγραφείς και μεταφραστές.

Η 2η έκδοσή της ξεκίνησε το 1946 και αυτή ήταν και η καλύτερη εποχή της, δεδομένου ότι η κυκλοφορία της ξεπέρασε τις 45.000 αντίτυπα την εβδομάδα. Η έλλειψη ύλης, όμως, καθώς τα αμερικάνικα αναγνώσματα των δημοφιλών «ηρώων» Ντετέκτιβ «Χ», Άνθρωπος Αράχνη, Νυχτερίδα, Ντετέκτιβ Φάντασμα κλπ ξεπερνούσαν τις 70.000 λέξεις και δεν μπορούσαν να χωρέσουν στις 50 σελίδες που διέθετε το περιοδικό για το κεντρικό του ανάγνωσμα, είχε σαν αποτέλεσμα να γράφονται από τους συνεργάτες της «Μάσκας» μικρότερες περιπέτειες των ανωτέρω ηρώων με αποτέλεσμα να εκλείψει το ενδιαφέρον και να σταματήσει η κυκλοφορία του περιοδικού.

Η 3η έκδοση του περιοδικού (1955) προέκυψε μετά τη γνωριμία του Απόστολου Μαγγανάρη με τον 17χρονο τότε Τζίμμυ Κορίνη, που το μεγάλο ενδιαφέρον του και οι γνώσεις του περί το είδος τον ενθουσίασαν τόσο πολύ, ώστε να προβεί στην επανέκδοση της «Μάσκας», με πρωταγωνιστές τους νέους «ήρωες» που του πρότεινε ο νεαρός συνεργάτης του, με πρώτον και καλύτερο τον κινηματογραφικό μέχρι τότε «Λέμι Κόσιον». Μάλιστα ο Κορίνης συνέγραψε την πρώτη περιπέτεια που δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος της 3ης εκδόσεως και είχε τόση μεγάλη απήχηση που έμελλε να γίνει τίτλος αυτόνομου περιοδικού αργότερα.

Η κυκλοφορία της «Μάσκας» διεκόπη και πάλι, αλλά σύντομα άρχισαν να κυκλοφορούν τα παλιά τεύχη που είχε αγοράσει ο εκδότης Σπύρος Δαρεμάς από τον Απόστολο Μαγγανάρη. Η επανακυκλοφορία κράτησε μέχρι το 1963, οπότε ο Δαρεμάς αποφάσισε να προχωρήσει στην 4η έκδοση του κερδοφόρου γι αυτόν περιοδικού κι επειδή ο Τζίμμυ Κορίνης, που ήδη εργαζόταν στο «Μυστήριο», ήταν ο μόνος που γνώριζε τον «μηχανισμό» της «Μάσκας» του ανετέθη η διεύθυνση, θέση που κράτησε 11 χρόνια μέχρι το 1974, οπότε η «Μάσκα» έκλεισε οριστικά. Την δεκαετία του 1980, με τον Κορίνη στο εξωτερικό, έγινε μια νέα απόπειρα για την επανέκδοσή της από τον άλλοτε συνεργάτη του περιοδικού Δημήτρη Χανό, αλλά δεν είχε επιτυχία.

Το 1998 ο Τζίμμυ Κορίνης αποπειράθηκε την 5η έκδοσή της με τίτλο «Μάσκα του Τζίμμυ Κορίνη» αυτή τη φορά, αλλά μια δυσκολία με το πρακτορείο και δυο αγωγές σχετικές με την χρήση του τίτλου είχαν σαν αποτέλεσμα την διακοπή της εκδόσεως. Μερικά χρόνια αργότερα, ο Τζίμμυ Κορίνης κυκλοφόρησε τη «Μάσκα του Τζίμμυ Κορίνη» στο διαδίκτυο, αλλά δεν υπήρξε ανάλογη ανταπόκριση από το κοινό. Από τις πέντε περιόδους του θρυλικού πλέον περιοδικού πέρασαν γνωστοί συγγραφείς, δημοσιογράφοι και μεταφραστές όπως ο Στέλιος Ανεμοδουράς, ο Βασίλης Κοχλατζής, ο Ηλίας Μπακόπουλος, ο Νίκος Μαράκης, ο Φάνης Κλεάνθης, ο Νίκος Τσεκούρας, η Ειρήνη Καλκάνη, ο Πολύβιος Βασιλειάδης, ενώ την εικονογράφηση και τα εξώφυλλα ανέλαβαν κατά καιρούς οι καλλιτέχνες Βύρων Απτόσογλου και Δημήτρης Αντωνόπουλος.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]