Μάρτιν Σλαφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάρτιν Σλαφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Martin Schlaff (Γερμανικά)
Γέννηση6  Αυγούστου 1953[1]
Βιέννη[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστρία[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαινοτόμος επιχειρηματίας
επιχειρηματίας
επενδυτής
παραγωγός ταινιών[2][3]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΣοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Αυστρίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΧρυσή διάκριση για τις υπηρεσίες στην πόλη της Βιένης

Ο Μάρτιν Σλαφ (γεν. στις 6 Αυγούστου 1953) είναι Αυστριακός επιχειρηματίας που ασχολήθηκε με το εμπόριο με την Ανατολική Γερμανία πριν από τη γερμανική επανένωση. Σύμφωνα με έρευνες του γερμανικού κοινοβουλίου, ο Σλαφ ήταν ανεπίσημο υπάλληλος της Στάζι. Η κωδική ονομασία του στη Στάζι ήταν Landgraf και ο αριθμός μητρώου του 3886-86.[4] Η περιουσία του Σλαφ υπολογίζεται σε περισσότερα από 8 δισεκατομμύρια ευρώ.

Καριέρα με την Ανατολική Γερμανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σλαφ γεννήθηκε στη Βιέννη της Αυστρίας από Εβραίους πρόσφυγες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Μάρτιν και ο αδελφός του Τζέιμς ανέλαβαν την εμπορική εταιρεία Robert Placzek AG.

Τα αρχεία της Στάζι διατηρούν αρχεία για τον Σλαφ ήδη από το 1982. Ο Μάρτιν Σλαφ είχε αρκετές συναντήσεις με αξιωματούχους της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας το 1982. Τα έγγραφα της Στάζι περιγράφουν ότι οι ανώτεροι αξιωματικοί της είχαν εντυπωσιαστεί με την «εκτεταμένη ακίνητη περιουσία του Σλαφ, τις διάφορες εταιρείες του και την πρόσβασή του στην απαραίτητη αμερικανική τεχνολογία».

Σύμφωνα με τις έρευνες του γερμανικού κοινοβουλίου, ο Σλαφ προμήθευε την Ανατολική Γερμανία με αγαθά που είχαν απαγορευτεί από τη Δύση μέσω εμπάργκο.[4]

Εξαφανισμένα δημόσια ταμεία μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν το γερμανικό κοινοβούλιο ερεύνησε την υπόθεση εξαφάνισης δημοσίων κεφαλαίων μετά την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου, διαπίστωσε ότι η Ανατολική Γερμανία (ΛΔΓ) είχε μεταφέρει μεγάλα χρηματικά ποσά στον Σλαφ μέσω λογαριασμών στη Βαντούζ, την πρωτεύουσα του Λίχτενσταϊν, σε αντάλλαγμα για αγαθά που βρίσκονταν "υπό δυτικό εμπάργκο". Επιπλέον, υψηλόβαθμοι αξιωματικοί της Στάζι συνέχισαν τη σταδιοδρομία τους μετά τη διάλυση της ΛΔΓ σε διευθυντικές θέσεις στον όμιλο εταιρειών του Σλαφ. Για παράδειγμα, το 1990 ο Χέρμπερτ Κόλερ, διοικητής της Στάσι στη Δρέσδη, μετέφερε 170 εκατομμύρια μάρκα στον Σλαφ για «σκληρούς δίσκους» και κάποιους μήνες αργότερα ξεκίνησε να εργάζεται για αυτόν.[4] Οι έρευνες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «η αυτοκρατορία των εταιρειών του Σλαφ έπαιξε κρίσιμο ρόλο» στις προσπάθειες της Στάζι να εξασφαλίσει το οικονομικό μέλλον των πρακτόρων της και να κρατήσει ζωντανό το δίκτυο πληροφοριών της.[4]

Το περιοδικό Stern σημείωσε ότι ο αξιωματικός της Κα Γκε Μπε Βλαντίμιρ Πούτιν (νυν πρόεδρος της Ρωσίας) εργαζόταν την ίδια εποχή με τους συναδέλφους του στη Στάζι στη Δρέσδη.

Πρόσφατες δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κατοικία του Μάρτιν Σλαφ στη Βιέννη

Τα τελευταία χρόνια, ο Σλαφ αγόρασε εταιρείες κινητής τηλεφωνίας στην Ανατολική Ευρώπη και τις μεταπώλησε βγάζοντας μεγάλο κέρδος.[4]

Το 2010, ο Σλαφ ίδρυσε μια τράπεζα στο Λίχτενσταϊν με την επωνυμία Sigma Bank.[4]

Τον Μάρτιο του 2008, η εφημερίδα Sunday Times ανέφερε ότι το διαζύγιο του Σλαφ από τη σύζυγό του, Άντρεα, το 2007 περιελάμβανε διακανονισμό 200 εκατομμυρίων ευρώ, τον μεγαλύτερο σχετικό ποσό που είχε αναφερθεί μέχρι τότε.[5]

Σύνδεσμοι με Gazprom και Ρωσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σλαφ συνδέεται με τις εταιρείες Gazprom. Ο συνεργάτης του, Μάικλ Χέιζον, κατέχει θέσεις στον όμιλο Centrex, ένα δίκτυο εταιρειών που ελέγχεται από την Gazprom. Ο Χέιζον ήταν επίσης πρόεδρος της CAP Holding, η οποία έχει έδρα το Λίχτενσταϊν και κατέχει μετοχές στο καζίνο Jericho για λογαριασμό του Σλαφ και των συνεργατών του. Σύμφωνα με τη Haaretz, «ο Χέιζον κατέχει στην πραγματικότητα μετοχές σε όλες τις εταιρείες με τις οποίες συνδέεται ο Σλαφ».[6][7][8]

Ο Σλαφ διαθέτει επίσης μια εταιρεία στην Κύπρο η οποία είχε την έδρα της στην ίδια διεύθυνση με την Centrex Holding και μετέχει ορισμένους διευθυντές με εταιρείες της Gazprom. Ο Σλαφ, η Centrex και ο Ρόμπερτ Νοβικόφσκι έχουν τον ίδιο υπεύθυνο τύπου στη Βιέννη.[9] Ο Νοβικόφσκι εμπλέκεται με τον όμιλο Centrex και τη Central Energy Italian Gas Holding, μια εταιρείας που, όπως αποκαλύφθηκε, εξυπηρέτησε κρυφά τον Μπρούνο Μεντάστι-Γκρανέλι, φίλο του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, στο πλαίσιο μιας ιταλορωσικής συμφωνίας φυσικού αερίου.[7][9][10]

British Gas[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας συνιδιοκτήτης της East Mediterranean Gas Company ισχυρίστηκε ότι το έργο υπεράκτιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη Γάζα, που ανήκε κυρίως στη British Gas, είχε κρυφές μετοχές που ανήκαν σε διάφορα άτομα, συμπεριλαμβανομένου του Σλαφ και του Παλαιστίνιου επιχειρηματία Μουχάμαντ Ρασίντ.[11]

Δραστηριότητες στο Ισραήλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1998, ο Σλαφ άνοιξε ένα καζίνο στην Ιεριχώ σε συνεργασία με μια εταιρεία που εν μέρει ανήκε στον Γιάσερ Αραφάτ. Το καζίνο ονομάστηκε "The Oasis" και απευθυνόταν σε Ισραηλινούς, οι οποίοι δεν μπορούσαν να παίξουν τυχερά παιχνίδια στο Ισραήλ, όπου τα τυχερά παιχνίδια δεν είναι νόμιμα. Το καζίνο έκλεισε κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Ιντιφάντα.

Σύμφωνα με μεταγενέστερες έρευνες, ο Σλαφ είχε πολλές συναντήσεις με τον Αριέλ Σαρόν.[12] Το 2002 ο Σλαφ χρησιμοποίησε τις επαφές του με τον Σαρόν για να βοηθήσει στην εξομάλυνση των σχέσεων της Αυστριακής Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης με το Ισραήλ. Η ισραηλινή κυβέρνηση είχε ανακαλέσει τον πρεσβευτή της από τη Βιέννη, μετά τη συμμετοχή στην κυβέρνηση του Κόμματος Ελευθερίας της Αυστρίας το 2000. Ένας νέος Ισραηλινός πρεσβευτής απεστάλη στην Αυστρία το 2004. 

Τον Δεκέμβριο του 2005, η ισραηλινή αστυνομία εισέβαλε στο διαμέρισμα του Σλαφ και ανακοίνωσε ότι είχε βρει στοιχεία για δωροδοκία 3 εκατομμυρίων δολαρίων.[13] Μέσα σε 24 ώρες ο Σαρόν υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και έπεσε σε κώμα, από το οποίο δεν συνήλθε ποτέ.[12]

Ο συνεργάτης του Σλαφ, Ρόμπερτ Νοβικόφσκι, έγινε επίσης αντικείμενο ερευνών. Μια αποκάλυψη στη Ha'aretz αποκάλυψε διασυνδέσεις μεταξύ του χρηματοδότη του καζίνο Oasis στην Ιεριχώ, του πρωθυπουργού Εχούντ Ολμέρτ και του προκατόχου του Αριέλ Σαρόν. Η αστυνομία ισχυρίστηκε ότι ο Σαρόν είχε λάβει δωροδοκία 3 εκατομμυρίων δολαρίων και ο Λίμπερμαν εξακολουθεί να βρίσκεται υπό έρευνα για φερόμενη δωροδοκία από τον Σλαφ.[14]

Τον Ιούνιο του 2010, ο επιχειρηματικός συνεργάτης του Σλαφ στη Νέα Υόρκη, ο Σόλομον Όμπστφελντ, ο οποίος διηύθυνε την LH Financial, βρέθηκε νεκρός από αυτοκτονία ή φόνο.[15]

Τον Σεπτέμβριο του 2010, δημοσιεύθηκε ένα ρεπορτάζ στη Ha'aretz σχετικά με τις φερόμενες ως διεφθαρμένες και παράνομες δραστηριότητες του Σλαφ, τόσο οικονομικές όσο και πολιτικές, σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Αυστρίας και του Ισραήλ.[16]

Τον Απρίλιο του 2011, ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Άβιγκντορ Λίμπερμαν κατηγορήθηκε για δωροδοκία από τον Μάρτιν Σλαφ και άλλους επιχειρηματίες.[17]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σωκράτης Κόκκαλης - Άλλος ένας δισεκατομμυριούχος που εργάστηκε για τη Στάζι σύμφωνα με το αρχείο της Στάζι

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «Evidence zájmových osob StB». Records of persons of interest.
  2. www.profil.at/oesterreich/investor-martin-schlaff-ueber-den-himmler-film-der-anstaendige/400859141.
  3. (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1062205197. Ανακτήθηκε στις 26  Ιουνίου 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 «The Schlaff Saga / Laundered funds & 'business' ties to the Stasi». Haaretz. 7 Σεπτεμβρίου 2010. 
  5. http://www.timesonline.co.uk/tol/news/world/europe/article3643442.ece The Times Online, 29 March 2008
  6. «The Schlaff Saga / Money flows into the Sharon family accounts». Haaretz. 22 Δεκεμβρίου 2010. 
  7. 7,0 7,1 Kupchinsky, Roman (12 November 2008). «The Shadowy Side of Gazprom's Expanding Central European Gas Hub». Eurasia Daily Monitor Volume: 5 Issue: 217. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 November 2020. https://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:RSuJcOgfFU4J:https://jamestown.org/program/the-shadowy-side-of-gazproms-expanding-central-european-gas-hub/+&cd=5&hl=en&ct=clnk&gl=us. Ανακτήθηκε στις 17 November 2020. 
  8. Freifeld, Daniel (22 August 2009). «The Great Pipeline Opera Inside the European pipeline fantasy that became a real-life gas war with Russia.». Foreign Policy. https://foreignpolicy.com/2009/08/22/the-great-pipeline-opera/. Ανακτήθηκε στις 17 November 2020. 
  9. 9,0 9,1 Kupchinsky, Roman (1 December 2008). «Berlusconi, Centrex, Hexagon 1 and 2 and Gazprom». Eurasia Daily Monitor Volume: 5 Issue: 228. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-10-22. https://web.archive.org/web/20131022104203/http://www.jamestown.org/single/?no_cache=1&tx_ttnews%5Btt_news%5D=34194. Ανακτήθηκε στις 17 November 2020. 
  10. Gazprom’s European Web. The Jamestown Foundation. February 2009
  11. Maiman: Martin Schlaff, Muhammad Rashid secretly own stakes in BG gas partnership. Haaretz
  12. 12,0 12,1 «Austrian tycoon may face Israel charges: report». AFP. 7 Σεπτεμβρίου 2010. 
  13. «Αμφισβητούν αυτοκτονία επιχειρηματία» (PDF). Εθνικός Κήρυξ. 20 Ιουνίου 2010. 
  14. Hillel Fendel."Police Say There´s Evidence Linking Sharon to $3 Million Bribe" Arutz Sheva, 01/03/06
  15. «Shady, 'thuggish' mogul Solomon Obstfeld ran with powerful pals, no one's buying 'suicide' story». Daily News. 18 Ιουνίου 2010. 
  16. Haaretz report on Jewish billionaire Schlaff stirs up Austrian media. Haaretz, 13.09.2010
  17. http://www.haaretz.com/news/national/lieberman-to-be-served-draft-indictment-for-graft-in-next-24-hours-1.355312 Lieberman to be served draft indictment for graft in next 24 hours In Austria it's believed that he is actually an Israeli Mossad agent, which explain his connections with the stasi police in east Germany during the cold war and his connections with top Israelis officials. Also it's believed that during the operation in Dubai, the network connection was established in Austria from his company building