Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάρτινς Εντίνιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάρτινς Εντίνιο (Έντσον Σίλβα Μάρτινς)
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης16 Μαρτίου 1974
Τόπος γέννησηςΡίο ντε Τζανέιρο , Βραζιλία
Ύψος1,74 μ
ΘέσηΜέσος
Ομάδες νέων
Φλουμινένσε K20
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1993-1995Φλουμινένσε5(0)
1993-1994Κασίμα Άντλερς19(0)
1996Φλουμινένσε1(0)
1996-1998Άρης Θεσσαλονίκης33(6)
2002-2003Sporting Clube de Pombal9(0)
2003-2004Εθνικός Αστέρας
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 14 Δεκεμβρίου 2024. † Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Έντσον Σίλβα Μάρτινς {πορτογαλικά: Edson Silva Martins}, ευρύτερα γνωστός ως Edinho (Εντίνιο), γεννημένος στις 16 Μαρτίου 1974 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, της Βραζιλίας, είναι Βραζιλιάνος βετεράνος ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής ακαδημιών ποδοσφαίρου.

Ποδοσφαρική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εντίνιο ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του διαδρομή από την γενέτειρά του και τα τμήματα υποδομών της Φλουμινένσε. Από το 1992 αγωνίζονταν στην Κ20 του συλλόγου. Την επόμενη χρονιά πραγματοποίησε 5 ολιγόλεπτες συμμετοχές στην ανδρική ομάδα αλλά χωρίς να μπορέσει να κερδίσει την εμπιστοσύνη της τότε τεχνικής ηγεσίας του συλλόγου.

Ως λογικό επακόλουθο του διαρκούς παραγκωνισμού του, το 1994 δοκίμασε την τύχη του στο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας, όπου αγωνίστηκε για μια σεζόν με τη φανέλα της Κασίμα Άντλερς καταγράφοντας 19 συμμετοχές στο Τζε 1 Λιγκ.[1] [2][3][4] Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην J.League στις 26 Μαρτίου στη νίκη με 3-2 εναντίον της ΤΖΕΦ Γιουνάιτεντ.

Το 1995, επέστρεψε στη Φλουμινένσε, κερδίζοντας το Καμπεονάτο Καριόκα [5]με τον σύλλογο αλλά χωρίς να μπορεί να βρει και πάλι χρόνο συμμετοχής στο βασικό σχήμα της ομάδας.

Εκεί τον εντόπισε ο Γιάννης Κόντης, (τότε μάνατζερ ποδοσφαιριστών με διασυνδέσεις στη Βραζιλία) και τον έφερε στον Άρης Θεσσαλονίκης μαζί με τον Νεϊζίνιο στα τέλη του 1996. [6]

Ωστόσο η άφιξή του στην Θεσσαλονίκη συνέπεσε με μια σειρά δραματικών γεγονότων στο εσωτερικό της ομάδας καθώς ενώ είχε συμφωνήσει με την προηγούμενη διοίκηση της ομάδας υπήρξε αλλαγή προέδρου τον Ιανουάριο του 1997.

Ο Εντίνιο ντεμπουτάρισε στις 12 Ιανουαρίου 1997 στον εντός έδρας αγώνα με τον Ηρακλή, όταν μπήκε στο 58ο λεπτό της αναμέτρησης στη θέση του Σάσα Σιμόνοβιτς [7]

Μια εβδομάδα αργότερα, επακολούθησε η βαριά ήττα στην Καλαμάτα με 5–0, που είχε ως αποτέλεσμα την απόλυση του τότε προπονητή, του Διαμαντόπουλου,[8] με τον Χουάν Ραμόν Ρότσα να παίρνει τη θέση του.[9]

Την επόμενη αγωνιστική, στις 26 Ιανουαρίου 1997, οι υπεύθυνοι της ομάδας δεν προσκόμισαν τα δελτία των παικτών στον εκτός έδρας αγώνα με τον Αθηναϊκό και η ομάδα ηττήθηκε άνευ αγώνα, ενώ παράλληλα της αφαιρέθηκαν τρεις βαθμοί.[10]

Ο Εντίνιο προσπάθησε να βρει τα πατήματά του και να γίνει ο ηγέτης στη μεσαία γραμμή της ομάδας αλλά το κακό κλίμα που είχε διαμορφωθεί, δεν τον βοήθησε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του.

Τελικά ούτε ο Ρότσα μακροημέρευσε στον πάγκο της ομάδας καθώς αποχώρησε μετά την εντός έδρας ήττα από την Καβάλα, με τον Φοιρό να επιστρέφει, αλλά να μην καταφέρνει να σώσει την κατάσταση και κάπως έτσι ο Άρης υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του στη Β΄ Εθνική.[11][12][13]

Ο Εντίνιο, παρέμεινε στους «κιτρινόμαυρους» και την επόμενη χρονιά, ήτοι μέχρι το καλοκαίρι του 1998, χωρίς όμως να θέλξει ιδιαίτερα με την απόδοσή του. Σημείωσε 5 τέρματα στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής 1997/98 μεταξύ των οποίων και αυτό στον αγώνα της 12ης Απριλίου 1998 κόντρα στην ΑΕΛ [14] καθώς και εκείνο της τελευταίας αγωνιστικής του πρωταθλήματος κόντρα στον Εθνικό Αστέρα. [15]

Στον ενάμιση χρόνο της παρουσίας του, κατέγραψε συνολικά 39 συμμετοχές και σημείωσε 8 τέρματα (15 συμμετοχές για το Πρωτάθλημα με 1 γκολ ([16]), 18 συμμετοχές για το Β’ Εθνική με 5 γκολ, καθώς και 6 συμμετοχές με 2 γκολ στο Κύπελλο Ελλάδας). Τα δυο γκολ για το θεσμό του Κυπέλλου τα σημείωσε στη νίκη με 4-0 κόντρα στον Αετό Σκύδρα στις 11 Σεπτεμβρίου 1997. [17]

Επέστρεψε στη Βραζιλία αλλά τη σεζόν 2002/03 πέρασε ξανά τον Ατλαντικό Ωκεανό για να αγωνιστεί με τα χρώματα της πορτογαλικής Sporting Clube de Pombal (μια θυγατρική ομάδας της Σπόρτινγκ Λισαβόνας) ,η οποία κατά τον περισσότερο χρόνο της ιστορίας της μετείχε στα εγχώρια περιφερειακά πρωταθλήματα. Εντούτοις, τη χρονιά 2002/03 αγωνίζονταν στην Segunda Divisão – Zona Centro (Γ’ Εθνική Πορτογαλίας) και τερμάτισε στη 7η θέση.

Η θετική του παρουσία στα γήπεδα της Πορτογαλίας, τον έφερε πίσω στην Ελλάδα, όπου αγωνίστηκε-χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία- με τη φανέλα του Εθνικού Αστέρα.

Επέστρεψε ξανά στη Βραζιλία και συνέχισε την καριέρα του ως ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής σε ομάδες χαμηλότερων κατηγοριών, όπως η Riostrense EC (2007-09) και η São Pedro AC (2012).

Αφού κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, διετέλεσε προπονητής στα τμήματα υποδομών της Φλουμινένσε.

  1. data.j-league
  2. J.LEAGUE OFFICIAL GUIDE 1994 Suntory series. ISBN 4-09-102310-X. 
  3. J.LEAGUE OFFICIAL GUIDE 1994 NICOS series. ISBN 4-09-102314-2. 
  4. J.LEAGUE YEARBOOK 1999. ISBN 4-88752-099-9. 
  5. Titulos Edinho
  6. Γιάννης Κόντης: Από τα γραφεία και τα γήπεδα, στη Βουλή με τους «Σπαρτιάτες»
  7. Άρης –Ηρακλής 0-0 12/01/1997
  8. Ο θεός του πολέμου έπεσε αμαχητί
  9. "Πρώτη" Ρότσα στον Αρη | ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
  10. Όταν ο Άρης «ξέχασε» τα δελτία κι έπεσε στη Β' Εθνική
  11. Ο Άρης της Β' Εθνικής - Footballleague News
  12. Οι μεγάλες ομάδες που έχουν υποβιβαστεί στην Ελλάδα
  13. 1996-97: Η «μαύρη χρονιά» της πτώσης στη Β΄ εθνική
  14. 1997/98: 27η ΑΡΗΣ-ΑΕΛ 1-1
  15. 1998: Αυτονόητη επιστροφή με νίκη πρωτιάς
  16. Ηρακλής-Άρης 1-2 11/05/1997
  17. Αγκαλιά με την πρόκριση ο Άρης

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]