Μάρκους Ομοφούμα
| Μάρκους Ομοφούμα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10 Μαΐου 1973 Νιγηρία |
| Θάνατος | 1 Μαΐου 1999 |
| Αιτία θανάτου | ασφυξία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Νιγηρία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
Ο Μάρκους Ομοφούμα (Marcus Omofuma, 10 Μαΐου 1973 – 1 Μαΐου 1999) ήταν Νιγηριανός αιτών άσυλο στην Αυστρία, που πέθανε λόγω αστυνομικής βίας κατά την απέλασή του. Ο θάνατός του έγινε σύμβολο για τα αντιρατσιστικά κινήματα στην Αυστρία.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ομοφούμα ήταν μέρος της Γιορούμπα αδελφότητας Ογκμπόνι και ξέφυγε από τη Νιγηρία, γιατί υπήρχαν απειλές θανάτου εναντίον του εντός της αδελφότητας. Το 1994 έφτασε στη Γερμανία και δεν κατάφερε να πάρει άσυλο. Τον Νοέμβριο του 1998, κατέφυγε στην Αυστρία και ζήτησε ξανά άσυλο λόγω της δίωξής του από την αδελφότητα Ογκμπόνι. Οι αυστριακές αρχές αρνήθηκαν το άσυλο του σε δύο περιπτώσεις και τον κράτησαν από τον Δεκέμβριο του 1998 και μετά.[1][2][3]
Την 1η Μαΐου 1999, ο 25χρονος Ομοφούμα απελάθηκε από την Αυστρία. Τρεις αστυνομικοί τον έβαλαν σε αεροπλάνο, που μετέφερε η Balkan Airlines για τη Σόφια. Επειδή αντιστεκόταν, τον έδεσαν και τον φίμωσαν και τον καθήλωσαν στο κάθισμα του αεροπλάνου. Η ταινία που χρησιμοποιήθηκε για να τον δέσουν δεν ελέγχθηκε καθ' όλη τη διάρκεια της πτήσης και δεν του επέτρεπε να αναπνεύσει. Πέθανε οδυνηρά κατά την διάρκεια μιας ώρας πτήσης. Ο θάνατός του έγινε αντιληπτός κατά την προσγείωση στη Σόφια.[1] Είχε μια κόρη.[1]
Επακόλουθα του θανάτου του Ομοφούμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο θάνατος του Ομοφούμα προκάλεσε κύμα διαμαρτυριών μεταξύ της αφρικανικής κοινότητας στην Αυστρία και κέρδισε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης στην Αυστρία. Η μεγαλύτερη διαμαρτυρία έγινε στις 8 Μαΐου 1999 στη Βιέννη. Η ταμπλόιντ εφημερίδα Kronen Zeitung επικρίθηκε για τη ρατσιστική κάλυψη της υπόθεσης, δικαιολογώντας τις ενέργειες των αστυνομικών και κατηγορώντας τον Ομοφούμα για συμμετοχή σε εγκληματικές δραστηριότητες.[2] Πολλοί από τους διαδηλωτές συνελήφθησαν σε αστυνομική επιχείρηση κατά της διακίνησης ναρκωτικών, που ξεκίνησε το Υπουργείο Εσωτερικών στις 27 Μαΐου 1999, με την ονομασία «Επιχείρηση Άνοιξη».[4]
Οι τρεις αστυνομικοί, που ευθύνονται για τον θάνατό του τέθηκαν σε αναστολή από τα καθήκοντά τους, αλλά τον Φεβρουάριο του 2001 η αναστολή άρθηκε. Το 2002, καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 8 μηνών για «ανθρωποκτονία εξ αμελείας υπό ιδιαίτερα επικίνδυνες συνθήκες». Οι υπερασπιστές των αστυνομικών υποστήριξαν ότι ο ίδιος ο Ομοφούμα είχε ευθύνη για τον θάνατό του, επειδή είχε αντισταθεί στην απέλασή του. Και οι τρεις θα μπορούσαν να συνεχίσουν τα καθήκοντά τους ως αστυνομικοί. Το 2009, δύο από αυτούς εξακολουθούσαν να εργάζονται ως αστυνομικοί, ενώ ο ένας συνταξιοδοτήθηκε. Η τιμωρία επικρίθηκε από ακτιβιστές και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως πολύ χαμηλή.[1][2]
Σε απάντηση στην υπόθεση, τον Ιούλιο του 1999 ιδρύθηκε ένα συμβουλευτικό συμβούλιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Volksanwaltschaft . Το συμβούλιο υποτίθεται ότι θα δώσει συστάσεις στο Υπουργείο Εσωτερικών της Αυστρίας.[1]
Ο θάνατος του Ομοφούμα και η ήπια τιμωρία των αστυνομικών έγιναν σύμβολο για αντιρατσιστικά κινήματα και ακτιβιστές στην Αυστρία. Ακόμη και για τη 10η επέτειο του θανάτου του, οργανώθηκαν διαδηλώσεις στη Βιέννη.[1]
Μπροστά από το Museumsquartier στο κέντρο της πόλης της Βιέννης, υπάρχει ένα μνημείο αφιερωμένο σε αυτόν. Η πέτρα του μνημείου κατασκευάστηκε από τον καλλιτέχνη Ουλρίκε Τρούγκερ το 2003. Το μνημείο τοποθετήθηκε για πρώτη φορά στις 10 Οκτωβρίου 2003 δίπλα στην Κρατική Όπερα της Βιέννης χωρίς άδεια από τις αρχές και στις 15 Δεκεμβρίου 2003 μεταφέρθηκε στη σημερινή της θέση.[5] Ο δεξιός πολιτικός Γεργκ Χάιντερ αποκάλεσε τον Ομοφούμα «έμπορο ναρκωτικών», όταν ανεγέρθηκε το μνημείο προς τιμήν του. Η κόρη του Ομοφούμα υπέβαλε μήνυση κατά του Χάιντερ για συκοφαντική δυσφήμιση και κέρδισε.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Zehn Jahre später: Der Fall Omofuma wirkt noch nach». Die Presse. 28 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Migration und Integration – wissenschaftliche Perspektiven aus Österreich: Jahrbuch 3/2016. 2016. σελίδες 243–251.
- ↑ 3,0 3,1 «Erster Wiener Protestwanderweg - Der Fall Marcus Omofuma». www.protestwanderweg.at. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2020.
- ↑ «May 1st 2009: 10th anniversary of the death of Marcus Omofuma». no-racism.net. 27 Απριλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «omofuma stein». ulriketruger (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2020.
|