Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάρκος Σερβίλιος Πούληξ Γεμίνος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάρκος Σερβίλιος Πούληξ Γεμίνος
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος175 π.Χ.
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΛατινικά
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναMarcus Servilius[1][2]
ΓονείςΓάιος Σερβίλιος Γεμίνος (πραίτωρ πριν το 218 π.Χ.)
ΑδέλφιαΓάιος Σερβίλιος Γεμίνος (ύπατος)[3][4]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαιππάρχης
Αγορανόμος (Aedilis)
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[5]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (202 π.Χ.)[5]
Δηνάριο του Γάιου Σεβρίλιου Βατία του 127 π.Χ. Η εμπρόσθια όψη απεικονίζει κεφαλή της Ρώμης. Η ελικοειδής ράβδος (lituus) αριστερά της δηλώνει ότι ο Πούληξ Γεμίνος ήταν οινωσκόπος (augur) το 211 π.Χ., επιγρ. ROMA. Η πίσω όψη απεικονίζει τον Μάρκο Σερβίλιο Πούληκα Γεμίνο, που αναγνωρίζεται από το «M» στην ασπίδα του, επιγρ. C. SERVEIL.

Ο Μάρκος Σερβίλιος Πούληξ Γεμίνος, λατινικά: Marcus Servilius Pulex Geminus ήταν Ρωμαίος πολιτικός κατά τη διάρκεια του Β' Καρχηδονιακού Πολέμου και στις πρώτες δεκαετίες του 2ου αι. π.Χ. Ήταν ένας διάσημος πολεμιστής, του οποίου η πολεμική ικανότητα μνημονεύεται σε νομίσματα, που εξέδωσαν αρκετοί από τους απογόνους του.

Ο Servilius ήταν ο νεότερος γιος του Γάιου Σερβίλιου Γεμίνου, πραίτορα περί το 220 π.Χ., και εγγονός του Publius Servilius Geminus, υπάτου το 252. Οι Σερβίλιοι Γεμίνοι ήταν κλάδος μίας παλιάς και διακεκριμένης οικογένειας πατρικίων, αλλά είτε ο Γάιος είτε οι γιοι του περιήλθαν στους πληβείους, για λόγους που δεν είναι απολύτως σαφείς. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Σερβίλιου, ο Γάιος, ήταν τριβούνος των πληβείων το 211 π.Χ., ύπατος το 203 και δικτάτορας το 202. Το επίθετο (cognomen) του Σερβίλιου, Πούληξ, σημαίνει ψύλλος, αλλά οι συνθήκες αυτού του επιθέτου δεν αναφέρονται σε κάποια πηγή. Το παρωνύμιο (agnomen) Geminus σημαίνει Δίδυμος.

Ο Σερβίλιος ήταν οιωνοσκόπος (augur) το 211 π.Χ., αγορανόμος καθέδρας (curule aedile) το 204, διοικητής ιππικού (magister equitum) το 203 και ο ύπατος (consul) το 202. Κατά τη διάρκεια της υπατείας του, διορίστηκε στην Ετρουρία με δύο λεγεώνες. Το 201 η αυτοκρατορική εξουσία του (imperium) διακόπηκε, και παρέμεινε στην Ετρουρία ως ανθύπατος (proconsul).

Το 167 π.Χ., κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το εάν έπρεπε να παραχωρήσει θρίαμβο στον Λεύκιο Αιμίλιο Παύλο, ο Γεμίνος μίλησε στον λαό υπέρ του Αι. Παύλου, δείχνοντας τις πολλαπλές ουλές ου πτου κέρδισε στη μάχη, για να εντυπωσιάσει το πλήθος. Πράγματι, ο Σερβίλιος ήταν ιδιαίτερα γνωστός για τις μονομαχικές του ικανότητες, καθώς φέρεται να νίκησε 23 εχθρούς σε μονή μάχη. Πέντε από τους απογόνους του, που υπηρέτησαν ως εκ των ανδρών του νομισματοκοπείου (triumviri monetales), τον απεικόνιζαν στα νομίσματά τους.

Ο Σερβίλιος ήταν πιθανώς ο πατέρας του Μάρκου Σερβίλιου, ενός από τους στρατιωτικούς τριβούνους το 181 π.Χ., ο οποίος διορίστηκε ποντίφηξ (pontifex) το 170. Οι Βατίες, ένας πληβείος κλάδος των Σερβιλίων, που συμπεριλαμβάνουν αρκετούς από τους νομισματοκόπους, των οποίων τα νομίσματα απεικονίζουν τον Mάρκο Σερβίλιο Πούληκα Γεμίνο, πιστεύεται ότι προέρχονται από αυτό το γένος.

  • Τίτος Λίβιος ( Λίβιος ), Ιστορία της Ρώμης .
  • Lucius Mestrius Plutarchus ( Πλούταρχος ), Βίοι των Ευγενών Ελλήνων και Ρωμαίων .
  • August Pauly, Georg Wissowa, et alii, Realencyclopädie der Classischen Altertumswissenschaft (Scientific Encyclopedia of the Knowledge of Classical Antiquities, συντομογραφία RE ή PW ), JB Metzler, Στουτγάρδη (1894–1980).
  • Michael Crawford, Roman Republican Coinage, Cambridge University Press (1974, 2001).