Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάρκος Βαλέριος Μεσάλλα Κορβίνος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάρκος Βαλέριος Μεσάλλα Κορβίνος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση64 π.Χ. (περίπου)[1]
Αρχαία Ρώμη
Θάνατος8 (περίπου)[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΛατινικά[1][3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
Αρχαίος Ρωμαίος ιστορικός
Ρωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςCalpurnia
Aurelia
ΤέκναΜάρκος Βαλέριος Μεσάλλα Μεσαλλίνος
Βαλέρια Μεσσαλίνα
Μάρκος Αυρήλιος Κόττα Μάξιμος Μεσαλίνος
ΓονείςΜάρκος Βαλέριος Μεσάλλα Νίγηρ και Polla
ΑδέλφιαValeria (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)
Valeria
Λεύκιος Γέλλιος Ποπλικόλας (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
ΟικογένειαValerii Messallae
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός
πολίαρχος
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μάρκος Βαλέριος Μεσάλλα Κορβίνος, λατιν.: Marcus Valerius Messalla Corvinus (64 π.Χ. – 8 μ.Χ. ή π. 12 [4] ) ήταν Ρωμαίος στρατηγός, συγγραφέας και προστάτης της λογοτεχνίας και της τέχνης.

Ο θρίαμβος του Κορβίνου στο αέτωμα του ανακτόρου Κρασίνσκι στη Βαρσοβία.
Εκτύπωση του Ρωμαίου Στρατηγού, κατασκευασμένη από τον Χέντρικ Γκόλτσιους. [5]

Ο Κορβίνος ήταν γιος ενός υπάτου το 61 π.Χ., του Mάρκο Βαλέριου Μεσάλλα Νίγερ, και της συζύγου του Πάλλας. Κάποιοι αμφισβητούν την καταγωγή του, και ισχυρίζονται ότι ένας άλλος απόγονος του Mάρκου Βαλέριου Κόρβου είναι πατέρας του. Η Βαλερία, μία από τις αδελφές του, παντρεύτηκε τον ύπατο Κόιντο Πέδιο, εξάδελφο του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Αυγούστου. Ο δισέγγονός του από αυτόν τον γάμο ήταν ο κωφός ζωγράφος Κόιντος Πέδιος. Μία άλλη αδελφή, που ονομαζόταν επίσης Βαλερία, παντρεύτηκε τον Σέρβιο Σουλπίκιο Ρούφο (χρηματιστή).

Ο Κορβίνος νυμφεύτηκε δύο φορές. Η πρώτη του σύζυγος ήταν η Καλπουρνία, πιθανώς κόρη του Ρωμαίου πολιτικού Μάρκου Καλπούρνιου Βίβουλου. Ο Κορβίνος είχε δύο παιδιά με την Καλπουρνία: μια κόρη, τη Βαλέρια Μεσσαλίνα, η οποία παντρεύτηκε τον Ρωμαίο συγκλητικό Τίτο Στατίλιο Ταύρο, ύπατο το 11 μ.Χ., και έναν γιο που ονομάζεται Mάρκος Βαλέριος Μεσάλα Μεσαλλίνος, ύπατος το 3 π.Χ. Ο δεύτερος γιος του ήταν ο Mάρκος Αυρήλιος Κόττα Μάξιμος Μεσαλίνος, ύπατος το 20 μ.Χ., ο οποίος πιστεύεται ότι γεννήθηκε από μια δεύτερη άγνωστη σύζυγο με βάση το χάσμα 22 ετών μεταξύ της υπατείας τού μεγαλύτερου γιου και της υπατείας τού δεύτερου γιου. Τα γραπτά του ποιητή Οβίδιου (Ex Ponto XVI.1-52) αποκαλύπτουν, ότι η δεύτερη σύζυγος του Κορβίνου ήταν μια γυναίκα, που ονομαζόταν Αυρηλία Κόττα. Ένα άλλο γεγονός που υποστηρίζει τη θεωρία ότι η Aυρηλία Κόττα ήταν η μητέρα του Mάρκου Αυρήλιου Κόττα Μάξιμου Μεσσαλίνου, είναι ότι αργότερα υιοθετήθηκε στους Aυρήλιους Κόττα.

Ο Κορβίνος εκπαιδεύτηκε εν μέρει στην Αθήνα, μαζί με τον Οράτιο και τον νεότερο Κικέρωνα. Στην πρώιμη ζωή του συνδέθηκε με τις δημοκρατικές αρχές, τις οποίες δεν εγκατέλειψε ποτέ, αν και στη μετέπειτα ζωή του απέφυγε να προσβάλει τον Αύγουστο, μη αναφέροντάς τις πολύ ανοιχτά.

Το 43 π.Χ. καταδικάστηκε, αλλά κατάφερε να διαφύγει στο στρατόπεδο του Βρούτου και του Κάσσιου. Μετά τη μάχη των Φιλίππων το 42 π.Χ. πήγε στον Αντώνιο, αλλά στη συνέχεια μετέφερε την υποστήριξή του στον Οκταβιανό\. Το 31 π.Χ., ο Κορβίνος διορίστηκε ύπατος στη θέση του Αντώνιου, και πήρε μέρος στη μάχη του Ακτίου. Στη συνέχεια κατείχε εντολές στην Ανατολή, και κατέστειλε την εξέγερση στην Ακουιτανική Γαλατία. Γι' αυτό το τελευταίο κατόρθωμα, πανηγύρισε έναν θρίαμβο το 27 π.Χ.

Ο Κορβίνος αποκατέστησε τον δρόμο μεταξύ Tούσκουλον και Άλμπα και πολλά όμορφα κτίρια οφείλονταν στην πρωτοβουλία του. Υποστήριξε ότι ο τίτλος του pater patriae πρέπει να απονεμηθεί στον Αύγουστο. Ωστόσο, παραιτήθηκε επίσης από τη θέση του επάρχου της πόλης το 25 π.Χ., μετά από έξι ημέρες που κατείχε αυτό το αξίωμα, επειδή ερχόταν σε αντίθεση με τις ιδέες του για συνταγματισμό. Ίσως σε αυτήν την περίπτωση να είπε τη φράση «Ντρέπομαι για τη δύναμή μου». [6]

Η λεγόμενη Αποθέωση του Κλαύδιου, το επάνω μέρος ενός ταφικού μνημείου της εποχής του Αυγούστου, που μπορεί κάποτε να περιείχε την ταφική λάρνακα του Κορβίνου. Βρέθηκε σε μια εξοχική βίλα στο Μαρίνο που κάποτε ανήκε στον Γ. Βαλέριο Παυλίνο, απόγονο του Κορβίνου, τώρα βρίσκεται στο Mουσέο δελ Πράδο στη Μαδρίτη.

Θρυλικός πρόγονος της ουγγρικής βασιλικής οικογένειας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο θρίαμβος του Μάρκου Βαλέριου Κορβίνου στο αέτωμα του ανακτόρου Κρασίνσκι στη Βαρσοβία.

Η Βλαχο-Ουγγρική οικογένεια των Κορβίν, η οποία έγινε γνωστή με τον Γιάνος Ουνυάδη και τον γιο του, Mατθία Κορβίνο Ουνυάδη βασιλιά της Ουγγαρίας και της Βοημίας, ισχυρίστηκε ότι καταγόταν από τον Κορβίνο. Αυτό βασίστηκε στον ισχυρισμό, ότι ο Κορβίνος έγινε μεγάλος γαιοκτήμονας στα σύνορα της Παννονίας-Δακίας, της μελλοντικής Ουγγαρίας, και τμήματος της Ρουμανίας, ότι οι απόγονοί του συνέχισαν να ζουν εκεί για τα επόμενα 1400 χρόνια, και ότι οι Ουνιάδηδες ήταν οι απώτεροι απόγονοί του, στοιχεία για τα οποία υπάρχουν ελάχιστα -αν υπάρχουν- ιστορικά στοιχεία. Η σύνδεση φαίνεται να έγινε από τον βιογράφο του Mατθία, τον Ιταλό Aντόνιο Μπονφίνι, ο οποίος γνώριζε καλά τους κλασικούς Λατίνους συγγραφείς.

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13484062f. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. Ανακτήθηκε στις 10  Ιανουαρίου 2021.
  3. CONOR.SI. 166879843.
  4. Jeffreys, Roland (1985). «The date of Messalla's death». The Classical Quarterly 35: 148. doi:10.1017/S0009838800014634. 
  5. «Valerius Corvinus». lib.ugent.be. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2020. 
  6. J.P. Sullivan (ed), Apocolocyntosis (Penguin, 1986) note 44. (ISBN 978-0-14-044489-6)
  • Public Domain 
    Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμαChisholm, Hugh, επιμ.. (1911) Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 18 (11η έκδοση) Cambridge University Press 
  • Monographs by L. Wiese (Berlin, 1829), J. M. Valeton (Groningen, 1874), L. Fontaine (Versailles, 1878); H. Schulz, De MV aetate (1886); "Messalla in Aquitania" by J. P. Postgate in Classical Review, March 1903; WY Sellar, Roman Poets of the Augustan Age. Horace and the Elegiac Poets (Oxford, 1892), pp. 213 and 221 to 258; the spurious poem ed. by R. Mecenatë (1820).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]