Μάρκος Αντώνιος Φήλιξ
| Μάρκος Αντώνιος Φήλιξ | |
|---|---|
 Χάλκινο νόμισμα του Φήλικα Εμπροσθότυπο: NEP WNO C (Νέρωνος), οπισθότυπο: KAICAPOC (Καίσαρος). | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10 (περίπου) Νάπολη |
| Θάνατος | 1ος αιώνας Ιουδαία |
| Εθνικότητα | Ρωμαίος |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Επίτροπος της Ιουδαίας (52 - 59) |
| Προκάτοχος | Βεντίδιος Κουμανός |
| Διάδοχος | Πόρκιος Φήστος |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Δρουσίλλα της Μαυριτανίας η Νεότερη Δρουσίλλα (κόρη του Ηρώδη Αγρίππα Α΄) |
| Τέκνα | Marcus Antonius Agrippa Antonia Clementiana |
| Αδέλφια | Pallas |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος έπαρχος (Ιουδαία) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μάρκος Αντώνιος Φήλιξ διορίστηκε στην θέση του επιτρόπου της Ιουδαίας το 52 [1].
Διορισμός του Μάρκου Αντώνιου Φήλικα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Φήλιξ ήταν αδελφός του Μάρκου Αντώνιου Πάλλαντα [2] σύμβουλου του αυτοκράτορα Κλαυδίου[3]. Ο Κλαύδιος τού παραχώρησε επίσης ισχυρή στρατιωτική δύναμη [4]. Στον διορισμό του Φήλικα συνηγόρησε και ο αρχιερέας Ιωνάθαν, ο οποίος εκείνη την εποχή βρισκόταν στην Ρώμη εξ΄ αιτίας μιας σοβαρής διένεξης, που είχε δημιουργηθεί με τους Σαμαρείτες κατά της διάρκεια της επιτροπείας τού προκατόχου τού Φήλικα, τού Κουμανού [5].
Σύμφωνα με τον ιστορικό Τάκιτο, ο Φήλιξ διοικούσε και αυτός ένα τμήμα της Παλαιστίνης με τον βαθμό τού επιτρόπου, την εποχή που επίτροπος ήταν ο Κουμανός[6]. Η ανάκληση και η καθαίρεση του συναδέλφου του σύμφωνα με τον ίδιο ιστορικό, οφειλόταν στις κακές σχέσεις μεταξύ τους και σε παρασκηνιακές ενέργειες τού Φήλικα[7]. Ο Τάκιτος επίσης κατηγορεί τον Φήλικα, ότι κατά την διάρκεια της αρχής του ασκούσε την εξουσία ενός βασιλιά με το πνεύμα ενός δούλου [8].
Η διακυβέρνηση του Φήλικα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Φήλιξ, ύστερα από την ανάληψη των καθηκόντων του γνωρίστηκε με την πριγκίπισσα Δρουσίλλα, αδελφή τού Ηρώδη Αγρίππα Β΄. Η Δρουσίλλα ήταν παντρεμένη με τον Άζιζο βασιλιά της Έμεσας[1] . Ο Φήλιξ την έπεισε να χωρίσει από τον σύζυγό της και να τον παντρευτεί [9]. Ήταν ο δεύτερος γάμος τού Φήλικα, τού οποίου η πρώτη σύζυγος ονομάζονταν επίσης Δρουσίλλα και ήταν επίσης πριγκίπισσα, καθώς ήταν εγγονή της Κλεοπάτρας Ζ΄ της Αιγύπτου και του Μάρκου Αντώνιου [10]. Ο Φήλιξ έμελλε να παντρευτεί τρεις φορές. Και οι τρεις σύζυγοί του ήταν πριγκίπισσες [4].
Η κατάσταση στην περιοχή ήταν έκρυθμη και ένα πλήθος ληστών και απατεώνων κυριαρχούσε στην ύπαιθρο. Ο Φήλιξ κατάφερε -στήνοντας μια επιτυχημένη ενέδρα- να εξοντώσει τη δύναμη τού Ελεάζαρου γιου του Δειναίου και να τον συλλάβει. Ο Ελεάζαρος στάλθηκε αλυσοδεμένος στην Ρώμη[11].
Εν τω μεταξύ οι σχέσεις τού Φήλικα με τον αρχιερέα Ιωνάθαν, ο οποίος ήταν αρχικά ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του, έγιναν εχθρικές, επειδή ο Φήλιξ δεν δέχονταν τις συνεχείς υποδείξεις του αρχιερέα, που αφορούσαν την άσκηση των καθηκόντων του. Το αποτέλεσμα ήταν, ότι ο Φήλιξ έγινε τελικά ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας τού αρχιερέα. Ένας συνεργάτης τού τελευταίου, ύστερα από συνεννόηση με τον Φήλικα, μίσθωσε μια ομάδα δολοφόνων. Οι δολοφόνοι, που έφεραν ξιφίδια κρυμμένα κάτω από τους χιτώνες τους, μπήκαν ως προσκυνητές στον Ναό και δολοφόνησαν τον αρχιερέα[12].
Κατόπιν εμφανίστηκε ένας ψευδοπροφήτης από την Αίγυπτο, που έμεινε γνωστός με το προσωνύμιο «ο Αιγύπτιος» . Αυτός, αφού συγκέντρωσε αρκετούς οπαδούς, επεχείρησε να καταλάβει την Ιερουσαλήμ. Ο Φήλιξ πληροφορήθηκε την πρόθεσή του και στέλνοντας στρατό εναντίον του, διέλυσε το κίνημά του σκοτώνοντας πολλούς οπαδούς του. Ο Αιγύπτιος διασώθηκε, αλλά δεν επιχείρησε να εμφανιστεί δημόσια ξανά [13][14] .
Κατά την διάρκεια της αρχής του Φήλικα συνελήφθη και φυλακίστηκε στην Καισάρεια ο Απόστολος Παύλος, χωρίς ο επίτροπος να τον προσάγει σε δίκη (56-58) [15].
Νέες ταραχές. Η ανάκληση του Φήλικα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νέες ταραχές ξέσπασαν στην Καισάρεια μεταξύ του ιουδαϊκού και του μη ιουδαϊκού στοιχείου της πόλης. Οι Ιουδαίοι διεκδίκησαν ισοπολιτεία σε σχέση με τους υπόλοιπους κατοίκους. Τόσο οι Ιουδαίοι, όσο και οι μη Ιουδαίοι κάτοικοι, θεωρούσαν τους εαυτούς τους οικιστές της πόλης και οι δυο πλευρές ήταν ανυποχώρητες. Έτσι ξέσπασαν συγκρούσεις μεταξύ τους. Ο Φήλιξ στράφηκε εναντίον των Ιουδαίων, σκοτώνοντας πολλούς και κατάσχοντας τις περιουσίες τους (58) [16].
Οι αγανακτισμένοι Ιουδαίοι κάτοικοι έστειλαν πρέσβεις στον διάδοχο τού Κλαυδίου, τον Νέρωνα[17]. Η κατάσταση στην περιοχή είχε εκτραχυνθεί τόσο πολύ, ώστε ακόμη και στην Ιερουσαλήμ οι κατώτεροι ιερείς είχαν στασιάσει και είχαν λιθοβολήσει τον νέο αρχιερέα και τους επιφανέστερους ιερείς[18].
Ο Φήλιξ ανακλήθηκε στην Ρώμη και αντικαταστάθηκε από τον Πόρκιο Φήστο (59) [19]. Χάρη στην μεσολάβηση όμως τού αδελφού του Πάλλαντα στον Νέρωνα, διέφυγε την τιμωρία[20].
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε τη Δρουσίλλα, κόρη του Ηρώδη Αγρίππα Α΄ της Ιουδαίας και είχε τέκνα:
- Μάρκος Αντώνιος Αγρίππας.
- Αντωνία Κλημεντιάνα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Jewish Encyclopedia FELIX (ANTONIUS FELIX)
- ↑ Ιώσηπος, Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους, Βιβλίο Β ΧΙΙ.8, [247]σελ. 97
- ↑ Γάιος Σουητώνιος, Η ζωή των Καισάρων, Τομ 5, Κλαύδιος .ΕΙΣΑΓΩΓΗ., σελ. 13
- ↑ 4,0 4,1 Γάιος Σουητώνιος, Η ζωή των Καισάρων, Τομ 5, Κλαύδιος .28., σελ. 54
- ↑ Jewish Encyclopedia FELIX (ANTONIUS FELIX
- ↑ Jewish Encyclopedia CUMANUS, VENTIDIUS
- ↑ Τάκιτος, Χρονικά , Βιβλίο VΙΙ. 45-54.
- ↑ Τάκιτος, Ιστορίες , Βιβλίο V.9
- ↑ Ιώσηπος Ιουδαϊκή Αρχαιολογία.Βιβλίο Κ.VIΙ.2 [141]-[143]
- ↑ Τάκιτος, Ιστορίες, Βιβλίο V.9
- ↑ Ιώσηπος Ιουδαϊκή Αρχαιολογία.Βιβλίο Κ.VIΙΙ.5 [160]-[161]
- ↑ Ιώσηπος Ιουδαϊκή Αρχαιολογία.Βιβλίο Κ.VIΙΙ.5 [162]-[164]
- ↑ Ιώσηπος Ιουδαϊκή Αρχαιολογία.Βιβλίο Κ.VIΙΙ.6 [169]-[172]
- ↑ Ιώσηπος, Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους, Βιβλίο Β ΧΙΙΙ.5, [261]-[263]σελ. 101
- ↑ LIVIUS Articles on Ancient History . Marcus Antonius Felix
- ↑ Ιώσηπος Ιουδαϊκή Αρχαιολογία.Βιβλίο Κ.VIΙΙ.7 [173]-[178]
- ↑ Ιώσηπος Ιουδαϊκή Αρχαιολογία.Βιβλίο Κ.VIΙΙ.9 [182]
- ↑ Ιώσηπος Ιουδαϊκή Αρχαιολογία.Βιβλίο Κ.VIΙΙ.8 [179]-[181]
- ↑ Ρόπς Ν. Η καθημερινή ζωή στην Παλαιστίνη στους χρόνους του Ιησού. Χρονολογικός Πίνακας από την ανάρρηση του Ηρώδη ως την πτώση της Ιερουσαλήμ. σελ 530-531
- ↑ Ιώσηπος Ιουδαϊκή Αρχαιολογία. Βιβλίο Κ΄.VIII.9 [182]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Библиотека Руслана Хазарзара.Φλαυίου Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας. Josephus Flavius.Antiquitas Judaeorum. Graece (ed. B. Niese).Flavius Josephus. Flavii Iosephi opera. B. Niese.Berlin. Weidmann. 1892 Liber XX
- At MIT Classics, Translated by Alfred John Church and William Jackson Brodribb: The Histories By Tacitus
- At MIT Classics, Translated by Alfred John Church and William Jackson Brodribb: Annals By Tacitus
- Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Αρχαία Ελληνική Γραμματεία «Οι ΄Ελληνες», Κάκτος 1997
- Ρόπς Ν. Η καθημερινή ζωή στην Παλαιστίνη στους χρόνους του Ιησού Εκδόσεις Παπαδήμα 2005
- Γάιος Σουητώνιος. Η ζωή των Καισάρων, Παρασκήνιο 1993
- LIVIUS Articles on Ancient History . Marcus Antonius Felix Αρχειοθετήθηκε 2012-09-21 στο Wayback Machine.
- Jewish Encyclopedia FELIX (ANTONIUS FELIX)
- Jewish Encyclopedia CUMANUS, VENTIDIUS
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Antonius Felix στο Wikimedia Commons
|