Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάρια Μπάκκα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάρια Μπάκκα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9  Μαρτίου 1922
Βαρσοβία
Θάνατος31  Δεκεμβρίου 2024
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός
θεατρική παραγωγός
ηθοποιός θεάτρου
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΜετάλλιο της 40ης επετείου της Λαϊκής Πολωνίας
Αξιότιμος Πολιτιστικός Ακτιβιστής
Badge of Honor of the West Pomeranian Griffin
Αργυρό Μετάλλιο για Αξία στον Πολιτισμό - Gloria Artis[1]
Χρυσός Σταυρός της Αξίας[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μάρια Μπάκκα (πολωνικά: Maria Bakka‎‎, γνωστή και ως Μάρια Μπάκκα-Γκιερσάνιν, 9 Μαρτίου 1922 - 31 Δεκεμβρίου 2024[3]) ήταν Πολωνή ηθοποιός θεάτρου, περιστασιακά σκηνοθέτις θεάτρου, που εμφανίστηκε σπάνια στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.[4] Ήταν επαγγελματικά ενεργή τα έτη 1945–2012.

Η Μπάκκα γεννήθηκε στη Βαρσοβία στις 9 Μαρτίου 1922. Η μητέρα της ήταν δασκάλα και ο πατέρας της ζωγράφος.[5]

Κατά τη διάρκεια της κατοχής έζησε στη Βαρσοβία. Ενδιαφερόταν ήδη για το θέατρο από τότε, θαυμάζοντας, μεταξύ άλλων, την Ελζμπιέτα Μπαρτσέφσκα. Στο λύκειο, κατά τη διάρκεια των μαθημάτων φιλοσοφίας, γνώρισε τη Ζόφια Μροζόφσκα, η οποία βοήθησε τη μελλοντική ηθοποιό να μπει στις υπόγειες τάξεις του Εθνικού Ινστιτούτου Θεατρικής Τέχνης, το οποίο - λόγω του συνεχιζόμενου πολέμου - στεγαζόταν σε ιδιωτικά διαμερίσματα. Διαλέξεις μεταξύ άλλων έδωσαν οι: Γιαντβίγκα Τουρόβιτς, Ζόφια Μαουίνιτς, Γιούλιους Οστέρβα,[6] Μάριαν Βιζικόφσκι, Μπαρμπάρα Ραχφάλσκα και Άντζεϊ Γουαπίτσκι. Η ηθοποιός δεν κατάφερε να αποκτήσει δίπλωμα PIST, καθώς η εκπαίδευσή της διακόπηκε από την Εξέγερση της Βαρσοβίας. Σύντομα μετακόμισε στην Κρακοβία, όπου μετά το τέλος του πολέμου άρχισε να εργάζεται σε στούντιο στο Παλαιό Εθνικό Θέατρο. Οι Άντζεϊ Στσεπκόφσκι και Ταντέους Γουομνίτσκι έπαιξαν εκεί εκείνη την εποχή.[5] Στις 25 Ιουλίου 1945 πέρασε την πρώτη εξωτερική εξέταση στην Πολωνία και πήρε δίπλωμα.[7]

Λίγο μετά τις εξετάσεις, έκανε το ντεμπούτο της στο περιοδεύον Θέατρο Δυτικών Περιοχών (Teatrze Ziem Zachodnich), που ιδρύθηκε στην Κρακοβία, στο έργο Φυλακισμένοι του Λούτσιαν Ρίντελ, ερμηνεύοντας το ρόλο της Βίχνα (Wichna). Αυτή η παράσταση σκηνοθετήθηκε από τους Βάντα Σιεμασκόβα και Βουαντίσουαφ Βόζνικ. Με αυτή την παράσταση, η Μπάκκα εμφανίστηκε σε πολλές πόλεις και χωριά της Πολωνίας και η ίδια η ηθοποιός θεωρούσε ότι αυτή η περίοδος της δουλειάς της ήταν ιδιαίτερα σημαντική για τη βελτίωση των υποκριτικών της δεξιοτήτων. Αργότερα, στο το 1946/1947, ασχολήθηκε μόνιμα με το Δημοτικό Θέατρο «Γιούλιους Σουοβάτσκι» στο Οπόλε.[7] Στη συνέχεια, έπαιξε στα εξής θέατρα: Δραματικό Θέατρο του Ναυτικού στη Γκντίνια (1946-47), Θέατρο Λούμπους «Γιούλιους Οστέρβα» στο Γκόζουφ Βιελκοπόλσκι (1947-48), Δημοτικό Θέατρο στο Μπίντγκοστς (1948-49), Πολωνικό Θέατρο στο Μπιέλσκο-Τσιέσιν (1949-53) και Δραματικό Θέατρο στο Πόζναν. Όταν επισκέφτηκε τον ξάδερφό της στις Ηνωμένες Πολιτείες, γέννησε έναν γιο, τον Γιαν. Λίγο αργότερα, στον πατέρα του παιδιού της, Αλεξάντερ Γκιερσάνιν (που έπαιζε στο θέατρο ως Μπόχνταν Γκιερσάνιν), προσφέρθηκε μόνιμη απασχόληση στο Στσέτσιν, στα Δραματικά Θέατρα (το Πολωνικό και το Σύγχρονο Θέατρο ήταν υπό την ίδια διεύθυνση εκείνη την εποχή). Πριν αποδεχτεί αυτή την προσφορά, έθεσε τον όρο ότι η μέλλουσα σύζυγός του θα γινόταν επίσης ηθοποιός αυτού του θεάτρου.[7] Εργάστηκε εκεί τα έτη 1959-75, και από το 1975 έως το 1983 εργάστηκε στο Πολωνικό Θέατρο του Στσέτσιν.

Στην πολυετή θεατρική της δουλειά, η Μπάκκα συμμετείχε σε θεατρικές παραγωγές πολωνικών και παγκόσμιων κλασικών (Balladyna, Damy i huzary, Wesele, Rewizor, Cyrulik sewilski, Lilla Weneda, Kordian, Dziady, Pan Tadeusz, Romeo i Julia, Miarka za miarkę, Śluby panieńskie και πολλά άλλα), έπαιξε διάφορους ρόλους - τόσο δραματικούς όσο και κωμικούς. Μερικές φορές έπαιζε επίσης σε ρεπερτόριο που απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους.

Το 1984 αποσύρθηκε,[5] αλλά δεν εγκατέλειψε την υποκριτική για πάντα, παίζοντας από καιρό σε καιρό μικρούς guest ρόλους.[5] Το 2003, η σκηνοθέτις Τατιάνα Μαλινόφσκα-Τισκιέβιτς κάλεσε τη Μάρια Μπάκκα να συμμετάσχει στο έργο Komandor dziś nie przyjdzie (Ο διοικητής δεν θα έρθει σήμερα), αργότερα ετοίμασε το μονόδραμα Orbanowa (2004)[8] ειδικά για εκείνη και στη συνέχεια (2009) της πρότεινε τον κύριο ρόλο στο έργο Dawno temu dziś (Μια φορά κι έναν καιρό), τον οποίο έπαιξε η Μπάκκα όταν ήταν 87 ετών.[7]

Τα τελευταία χρόνια της ζωής της έζησε στο Ποντγκούζιν της Κάτω Σιλεσίας. Γιόρτασε τα 100α γενέθλιά της τον Μάρτιο του 2022.[9]

Απεβίωσε στις 31 Δεκεμβρίου 2024, σε ηλικία 102 ετών.[10]

  1. Ανακτήθηκε στις 9  Μαρτίου 2021.
  2. Ανακτήθηκε στις 1  Ιανουαρίου 2022.
  3. Szczecin. Zmarła Maria Bakka-Gierszanin, wieloletnia aktorka Teatru Polskiego | e-teatr.pl, 2025-01-02, https://e-teatr.pl/szczecin-zmarla-maria-bakka-gierszanin-wieloletnia-aktorka-teatru-polskiego-54247 
  4. Szczecin. Benefis Marii Bakki, 07.04.2009, http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/70609.html 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Ewa Podgajna (28 kwietnia 2003), Sylwetka Marii Bakki, http://www.teatry.art.pl/portrety/bakka_m/sylwetkam.htm, ανακτήθηκε στις 2025-03-22 
  6. Artyści szczecińskich scen teatralnych, 2009, http://www.kultura.stetinum.pl/pl/wiadomosci/artysci/Artysci_szczecinskich_scen_teatralnych__Maria_Bakka [νεκρός σύνδεσμος]
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Agata Pasek (18.11.2009), Artyści szczecińskich scen teatralnych, http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/82736.html 
  8. Szczecin. Monodram w antykwariacie, 16.04.2008, http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/54244.html 
  9. Kornel Olbrycht (2022-03-09), Pani Maria Bakka-Gierszanin obchodziła swoje setne urodziny, https://www.podgorzyn.pl/wydarzenia/aktualnosci/2774-pani-maria-bakka-gierszanin-obchodzila-swoje-setne-urodziny.html 
  10. «Zmarła znana aktorka, miała 102 lata» [Διάσημη ηθοποιός πέθανε σε ηλικία 102 ετών.]. pap.pl (στα Πολωνικά). 2 Ιανουαρίου 2025. 
  11. 65 lat na deskach teatru, 2010-03-30, http://www.wzp.pl/umwzp/biuro_informacji/p-r-m-a-7923/aktualnosci.htm, ανακτήθηκε στις 2025-03-22 
  12. Katarzyna Stróżyk (30.11.2010), Szczecin. Bursztynowe pierścienie dla Współczesnego, http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/106988.html%0A