Μάνος Χαριτάτος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάνος Χαριτάτος
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΕμμανουήλ Χαριτάτος
13 Ιουλίου 1944
Αλεξάνδρεια
Θάνατος27 Δεκεμβρίου 2012
Αθήνα
Αιτία θανάτουΚαρκίνος
Χώρα πολιτογράφησηςΕλληνική
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
νέα ελληνική γλώσσα[1]
ΕκπαίδευσηΚολλέγιο Αθηνών
ΣπουδέςΟικονομικό Τμήμα Νομικής Σχολής Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΣυλλέκτης, Συγγραφέας
Γνωστός γιατο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.)
Οικογένεια
ΤέκναΑλεξάνδρα, Δημήτρης
ΓονείςΔημήτρης Χαριτάτος
Μαρία Ζάχαρη
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδιευθυντής μουσείου[2]

Ο Μάνος Χαριτάτος (13 Ιουλίου 1944 – 27 Δεκεμβρίου 2012) [3] ήταν Έλληνας συλλέκτης [4] και συγγραφέας, ένας εκ των δύο ιδρυτών του Εθνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου.[5]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια [6] και ήταν γιος του Δημήτρη Χαριτάτου και της Μαρίας Ζάχαρη. Περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Κολλέγιο Αθηνών [7] και σπούδασε στο Οικονομικό Τμήμα [8] της Νομικής Σχολής Αθηνών.

Απεβίωσε στην Αθήνα από καρκίνο στις 27 Δεκεμβρίου 2012. Ήταν παντρεμένος και είχε αποκτήσει δύο παιδιά, την Αλεξάνδρα, και τον μικρότερο Δημήτρη.[5]

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1965 μαζί με τον ιστορικό και φίλο του, Δημήτρη Πόρτολο, ίδρυσε το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ), του οποίου διετέλεσε πρόεδρος[6] επί αρκετά χρόνια.

Υπήρξε συλλέκτης [5] παλαιών εγγράφων, φωτογραφιών, αφισών, εφημερίδων, κ.ά. ειδών. Με δική του φροντίδα κατάφερε να συγκεντρώσει πλήθος αρχειακού υλικού, που συνδέεται κυρίως με την οικονομική, λογοτεχνική και κοινωνική ιστορία, το οποίο και φυλάσσεται στον ΕΛΙΑ.

Το 1980 ανέλαβε την διεύθυνση του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1989.[9]

Υπήρξε ιδρυτικό Μέλος του Ευρωπαϊκού Κέντρου Τέχνης (EUARCE).[10]

Το 1997 τιμήθηκε από τον δήμαρχο Παιανίας Ίωνα Βορρέ με το "Δημοσθένειο" Μετάλλιο και το Δίπλωμα Τιμής της πόλης.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λοιποί τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20211117599. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουνίου 2022.
  2. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20211117599. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2022.
  3. Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. «Σύγχρονοι Έλληνες συγγραφείς. Χαριτάτος Μάνος. Βιογραφικό». www.ekebi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2022. 
  4. Παπαθεοδώρου, Γιάννης (28 Δεκεμβρίου 2012). «Το πάθος του συλλέκτη». dimartblog.com. Dimart. 
  5. 5,0 5,1 5,2 Σέλλα, Όλγα (5 Ιανουαρίου 2013). «Ο ακούραστος Μάνος Χαριτάτος». εφημερίδα Η Καθημερινή. 
  6. 6,0 6,1 έφυγε ο Μάνος Χαριτάτος Αρχειοθετήθηκε 2012-12-31 στο Wayback Machine., από την εφημερίδα "Το Έθνος"
  7. έφυγε ο Μάνος Χαριτάτος[νεκρός σύνδεσμος], από την εφημερίδα Η Καθημερινή
  8. Εφημερίδα Τα Νέα (28 Δεκεμβρίου 2012). «Πέθανε ο Μάνος Χαριτάτος». www.tanea.gr. 
  9. Iefimerida (28 Δεκεμβρίου 2012). «Ποιος ήταν ο ευπατρίδης Μάνος Χαριτάτος». iefimerida.gr. [νεκρός σύνδεσμος]
  10. Εβδομαδιαία Εφημερίδα Εβδόμη (5 Ιανουαρίου 2013). «"Ταξίδεψε" και ο Μάνος Χαριτάτος». ebdomi.com. Εβδόμη Online. 
  11. BiblioNet. «Χαριτάτος Μάνος, 1944-2012». www.biblionet.gr. [νεκρός σύνδεσμος]

Πηγές. Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]