Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάβρο Ορμπίνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάβρο Ορμπίνι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1563
Ντούμπροβνικ
Θάνατος1614[1][2]
Ντούμπροβνικ
Χώρα πολιτογράφησηςΔημοκρατία της Ραγούσας
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Θρησκευτικό τάγμαΤάγμα του Αγίου Βενέδικτου
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΛατινικά[1]
Κροατικά[3]
Ιταλικά[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
pan-slavist
ιστορικός
μοναχός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μάβρο Ορμπίνι (Mavro Orbini, 1563–1614) ήταν χρονικογράφος της Ραγούσας, αξιοσημείωτος για το έργο του Το Βασίλειο των Σλάβων (1601), που επηρέασε τη σλαβική ιδεολογία και ιστοριογραφία στους μεταγενέστερους αιώνες.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ορμπίνι γεννήθηκε στη Ραγκούσα (νυν Ντουμπρόβνικ), την πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Ραγούσας, μιας εμπορικής πόλης-κράτους με κατοίκους Σλάβους στην ανατολική ακτή της Αδριατικής Θάλασσας. Το όνομά του στα σλαβικά γραφόταν από τον ίδιο ως Μάβαρ Όρμπιν[4]. Αναφέρθηκε για πρώτη φορά σε πηγές, που χρονολογούνται στο 1592.[5]

Σε ηλικία 15 ετών, εντάχθηκε στους Βενεδικτίνους[6]. Αφού εκάρη μοναχός, έζησε για λίγο στα μοναστήρια του νησιού Μλιετ, όπου εξελέγη ηγούμενος, και αργότερα στο Στον[7][8]. Στο Βασίλειο της Ουγγαρίας διετέλεσε ηγούμενος του μοναστηριού των Βενεδικτίνων στη Μπάτσκα (στη Σερβία) για μικρό χρονικό διάστημα[9]. Στη συνέχεια, επέστρεψε στη Ραγούσα, όπου πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του.

Όπως οι περισσότεροι Δαλματοί διανοούμενοι της εποχής του, ήταν εξοικειωμένος με την πανσλαβική ιδεολογία του Βίνκο Πριμπόγεβιτς. Έκανε μια πολύ σημαντική συμβολή σε αυτή την ιδεολογία γράφοντας το Βασίλειο των Σλάβων στα ιταλικά, ένα ιστορικό ιδεολογικό βιβλίο που δημοσιεύτηκε στο Πέζαρο το 1601[10]. Αυτή η άκριτη ιστορία των Νότιων Σλάβων μεταφράστηκε στα ρωσικά από τον Σάβα Βλαντισλάβιτς το 1722[11], με πρόλογο του Φεοφάν Προκόποβιτς. Έκτοτε, το βιβλίο άσκησε σημαντική επιρροή στις ιδέες των σλαβικών λαών για τον εαυτό τους και στις ευρωπαϊκές ιδέες για τους Σλάβους.

Όπως ο Πριμπόγεβιτς, ο Ορμπίνι ενοποιεί την ιλλυρική και τη σλαβική μυθική ταυτότητα και ερμηνεύει την ιστορία από μια πανσλαβική μυθολογική θέση. Δεδομένου ότι ο Ορμπίνι ζούσε στην άκρη των σλαβικών ελεύθερων εδαφών, δόξασε το πλήθος των σλαβικών λαών (κυρίως Ρώσων και Πολωνών) για να αντιμετωπίσει την επιθετικότητα της Γερμανικής, της Ιταλικής (Βενετίας) και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μία από τις πιθανές πηγές του Ορμπίνι ήταν ο Λούντοβικ Κρίγεβιτς Τούμπερον.[12]

Ο Ορμπίνι δημοσίευσε επίσης ένα βιβλίο στα σερβο-κροατικά με τίτλο Πνευματικός Καθρέφτης (Zrcalo duhovno, 1595), που ήταν ουσιαστικά μετάφραση του ιταλικού έργου του Άντζελο Νέλι. Αυτό το κείμενο, μεταφρασμένο στη «ραγουσάνικη γλώσσα», όπως αποκάλεσε ο Όρμπιν την τοπική σλαβική δημοτική γλώσσα, έχει πολιτιστική και ιστορική σημασία ως παράδειγμα πεζογραφίας του 16ου αιώνα. Το έργο του ήταν μια από τις λίγες πρωτογενείς πηγές για τη Μάχη της Σάβρα το 1385, αν και περιέχει πολλά λανθασμένα και ανακριβή στοιχεία για αυτή τη μάχη.[13]

Κληρονομιά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτός από το ιδεολογικό του υπόβαθρο, το κύριο έργο του Όρμπιν χρησιμοποιήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα ως μία από τις λίγες πηγές για τμήματα της ύστερης μεσαιωνικής ιστορίας των Νότιων Σλάβων, από την Καρινθία και τα σλοβενικά εδάφη μέχρι τη Σερβία και τη Βουλγαρία . Ακόμη και η σημερινή ιστοριογραφία είναι συχνά αβέβαιη για το πόση αλήθεια υπάρχει σε μερικά από τα γραπτά και τους ισχυρισμούς του.

Το έργο του Όρμπιν Το Βασίλειο των Σλάβων ήταν επίσης η κύρια πηγή, που χρησιμοποιήθηκε από τον Παΐσιο του Χιλανδαρίου για να γράψει την Σλαβοβουλγαρική Ιστορία, το πιο σημαντικό έργο της πρώιμης βουλγαρικής ιστοριογραφίας, το 1762[14]. Αναφέρεται στο βιβλίο ως «κάποιος Μαβρουμπίρ, Λατίνος» και γενικά είναι απαξιωμένος, παρά το γεγονός ότι αναφέρεται συχνά.

Τον αποκαλούν «Δαλματό Θουκυδίδη».[15]

Ανθρωπολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Όρμπιν πίστευε ότι οι Σλάβοι κατάγονταν από τους Γότθους της Σκανδιναβίας[16]. Υποστήριξε επίσης ότι οι Ιλλυριοί μιλούσαν σλαβικά[17]. Υποστήριξε την άποψη του Πριμπόγεβιτς ότι ο Μέγας Αλέξανδρος και οι Μακεδόνες ήταν Σλάβοι.[18]

Έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • De Ultimo Fine Humanæ Vitæ Vel Summo Bono, πριν από το 1590
  • Orbini, Mauro (1601). Il Regno de gli Slavi hoggi corrottamente detti Schiavoni. Pesaro: Apresso Girolamo Concordia. 
  • Zarcalo dvhovno... (Πνευματικός καθρέφτης...), 1606 (εκδόθηκε αργότερα το 1621 στη Βενετία και το 1703)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 10532594p. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ (Αγγλικά, Ιταλικά, Ιαπωνικά) opac.vatlib.it. 495/219663.
  3. ↑ 3,0 3,1 CONOR.SI. 20612451.
  4. ↑ Istorijski glasnik: organ Društva istoričara SR Srbije. Društvo. 1969. σελ. 136. М. Пантић је показао да је текстове на српскохрватском језику потписивао као Дум Мавар Орбин, како су га називали и његови савременици у Дубровнику. 
  5. ↑ Miroslav Pantić (1984). Susreti s prošlošću. Prosveta. σελ. 91. 
  6. ↑ Ćirković, Sima M., επιμ. (1985). Il regno degli Slavi, Pesaro 1601. O. Sagner. σελ. 8. ISBN 9783876903095. In 1578, when he was 15, he entered a Benedictine monastery and spent.. 
  7. ↑ «VI». Medievalia Et Humanistica (North Texas State University) 12-15: 93. 1958. «Mauro or Mavro Orbini.. He was elected abbot of his monastery on the island of Mljet (Meleda) on several occasions.». 
  8. ↑ Babka, Lukáš· Roubal, Petr (2007). A New Generation of Czech East European Studies. National Library of the Czech Republic. σελ. 164. ISBN 9788070505342. 
  9. ↑ «Orbini Mauro (1550-1611)». History and culture of South Eastern Europe (Slavica Verlag) 8-10. 2006. 
  10. ↑ Laourdas, Basil, επιμ. (1966). Balkan Studies: Biannual Publication of the Institute for Balkan Studies, Volume 7. Institute for Balkan Studies. σελ. 131. 
  11. ↑ Roudometof, Victor (2001). Nationalism, Globalization, and Orthodoxy: The Social Origins of Ethnic Conflict in the Balkans. Greenwood Publishing Group. σελ. 53. ISBN 9780313319495. 
  12. ↑ (NASSS 1986): "Special attention is paid to the Ragusan writer Mavro Orbini (1601) and one of his probable sources, Ludovik Crijevic (Ludovicus Cervarius Tubero). ..."
  13. ↑ Орбин 1968, σελ. 321.
  14. ↑ MacDermott, Mercia (1962). A History of Bulgaria 1395–1885. New York: Frederick A. Praeger. σελίδες 91-92. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2021. 
  15. ↑ Ludomir R Lozny (6 Απριλίου 2011). Comparative Archaeologies: A Sociological View of the Science of the Past. Springer Science & Business Media. σελίδες 372–. ISBN 978-1-4419-8225-4. 
  16. ↑ Mohammed Abu-Nimer (1 Ιανουαρίου 2001). Reconciliation, Justice, and Coexistence: Theory and Practice. Lexington Books. σελίδες 308–. ISBN 978-0-7391-0268-8. 
  17. ↑ Ljudevit Gaj (1838). Danica ilirska. Liber. σελ. 47. 
  18. ↑ Entangled Histories of the Balkans: Volume One: National Ideologies and Language Policies. BRILL. 13 Ιουνίου 2013. σελίδες 280–. ISBN 978-90-04-25076-5. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μάβρο_Ορμπίνι&oldid=11037945"