Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λούντβιχ Φίσερ (βαθύφωνος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λούντβιχ Φίσερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ludwig Franz Josef Fischer (Γερμανικά)
Γέννηση18  Αυγούστου 1745[1][2]
Μάιντς
Θάνατος10  Ιουλίου 1825[1][3][2]
Βερολίνο
Χώρα πολιτογράφησηςΑγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονωδός
συνθέτης[5]
Οικογένεια
ΣύζυγοςBarbara Fischer

Ο Γιόχαν Ιγκνάτς Λούντβιχ Φίσερ (Johann Ignaz Ludwig Fischer, Αύγουστος 174510 Ιουλίου 1825), γνωστός κυρίως ως Λούντβιχ Φίσερ, ήταν Γερμανός τραγουδιστής της όπερας, αξιόλογος βαθύφωνος της εποχής του, γνωστός του Μότσαρτ.

Ο Φίσερ γεννήθηκε στο Μάιντς και άρχισε την ενασχόλησή του με τη μουσική όχι με το τραγούδι, αλλά μαθαίνοντας βιολί και βιολοντσέλο.[6] Πρόσεξαν τη φωνή του όταν τραγούδησε σε εκκλησιαστική χορωδία και σε φοιτητικά «ανεβάσματα» οπερέτας, οπότε ασχολήθηκε σοβαρά με το τραγούδι. Αρχικώς έγινε «υπεράριθμός» τραγουδιστής στην πριγκιπική αυλή του Μάιντς.[6] Από το 1770 σπούδασε φωνητικά με δάσκαλο τον τενόρο Άντον Ράαφ στο Μάνχαϊμ[6], όπου είχε για πρώτη φορά τραγουδήσει επαγγελματικά[6] στη σκηνή το 1767.

Άρχισε να γίνεται γνωστότερος στο Μάνχαϊμ. Το 1772 διορίσθηκε virtuoso da camera στην αυλή του Μάνχαϊμ και ο μετέπειτα εκλέκτορας της Βαυαρίας Κάρολος Θεόδωρος του χορήγησε υποτροφία, ώστε να συνεχίσει τη μαθητεία του με τον Ράαφ.[6] Το 1775 έγινε υπεύθυνος για τη διδασκαλία του τραγουδιού στο Seminarium Musicum του Μάνχαϊμ.[6] Το 1778 είχε γίνει ο καλύτερα αμειβόμενος από τους τραγουδιστές της αυλής του Μάνχαϊμ.[6]

Το 1778 ο Κάρολος Θεόδωρος έγινε εκλέκτορας της Βαυαρίας και μετέφερε όλους σχεδόν τους μουσικούς του Μάνχαϊμ, μαζί και τον Φίσερ, στη νέα αυλή του στο Μόναχο.[7]

Εκεί ο Φίσερ νυμφεύθηκε στις 6 Οκτωβρίου 1779 την τραγουδίστρια Μπάρμπαρα Στράσερ (γενν. 1758), που τραγούδησε κατόπιν μαζί του στη Βιέννη.[8]. Απέκτησαν τρία τέκνα, που όλα έγιναν διακεκριμένοι τραγουδιστές: τον Γιόζεφ (γενν. 1780 στη Βιέννη), τη Γιοζέφα Φίσερ-Φέρνιερ (1782-1854) και τη Βιλελμίνε (γενν. 1785).[6]

Το 1779 ο Φίσερ προσλήφθηκε από το Εθνικό Θέατρο στη Βιέννη (το σημερινό Μπούργκτεατερ). Παρέμεινε εκεί επί τριετία και τραγούδησε περίπου 20 διαφορετικούς ρόλους.[8] Το 1783 τραγούδησε με εξαιρετική επιτυχία στο Παρίσι και το 1784 στις κυριότερες πόλεις της Ιταλίας. Από το 1785 τραγουδούσε στην αυλή του Καρόλου Ανσέλμου στη Ρατισβόνη.[6] Τέλος το 1789, με τη μεσολάβηση του συνθέτη Γιόχαν Φρήντριχ Ράιχαρντ, δέχθηκε έναν μόνιμο διορισμό στην Ιταλική Όπερα του Βερολίνου], όπου παρέμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1815, αν και συμμετέσχε ως προσκεκλημένος καλλιτέχνης στη Βιέννη (1798) και στο Λονδίνο (1794, 1798, 1812).[8] Απεβίωσε στο Βερολίνο, σε ηλικία 80 ετών.


  1. 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Ludwig-Fischer. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 International Music Score Library Project. Category:Fischer,_Ludwig. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Αγγλικά) SNAC. w6001tdh. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. CONOR.SI. 299002211.
  5. (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 98375. Ανακτήθηκε στις 5  Απριλίου 2022.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 Grove Online article "Ludwig Fischer"
  7. Clive 1993, σσ. 53, 81
  8. 8,0 8,1 8,2 Clive 1993, 53
  • Meyers Konversations-Lexikon, 4. Auflage von 1888-1890
  • Clive, Peter: Mozart and his circle, Yale University Press, 1993
  • Deutsch, Otto Erich: Mozart: A Documentary Biography, Stanford University Press, 1965
  • Το λήμμα για τον Φίσερ στο Grove Dictionary of Music and Musicians, online edition (2007)