Λούκκος
| Λούκκος | |
|---|---|
 | |
| Πηγές | Rif |
| Εκβολές | Ατλαντικός Ωκεανός |
| Χώρα | Μαρόκο |
| Μήκος | 176 χλμ |
| Μέση εκροή | 50 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο |
| Παραπόταμοι | d:Q10362269 |
 | |
| wikidata () | |
Ο Λούκκος αραβ. واد لوكوس, ισπαν. Río Luco) είναι ποταμός στο βόρειο Μαρόκο. Παρά το ότι είναι σχετικώς μικρός σε μήκος, περίπου 100 χιλιόμετρα, είναι ο τρίτος μεγαλύτερος του Μαρόκου, με μέση ροή 50 κυβικά μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Πηγάζει από το Ριφ και εκβάλλει στον ανοικτό Ατλαντικό Ωκεανό δίπλα στην πόλη Λαράς, η οποία έχει λιμάνι πάνω στον ποταμό. Η λεκάνη απορροής του Λούκκου έχει έκταση 3.730 τετραγωνικά χιλιόμετρα και περιέχει μερικά από τα πλέον εύφορα και παραγωγικά εδάφη του Μαρόκου. Ο Ουέντ Μαχαζίν, ένας από τους παραποτάμους του Λούκκου, έμεινε στην ιστορία ως το πεδίο μιας από τις πλέον κρίσιμες μάχες που διεξάχθηκαν ποτέ στη χώρα: τη Μάχη του Αλκάθερ Κιμπίρ, γνωστή και ως «Μάχη των Τριών Βασιλέων», την 4η Αυγούστου 1578. Σε αυτή οι ενωμένες δυνάμεις του εκθρονισμένου Μαροκινού μονάρχη Αμπού Αμπνταλλάχ Μοχάμεντ Β΄ Σααντί και του συμμάχου του βασιλέως Σεβαστιανού της Πορτογαλίας νικήθηκαν από τον στρατό του νέου Μαροκινού σουλτάνου της ίδιας δυναστείας (και θείο του Αμπνταλλάχ).
Ο Λούκκος είναι ο μεγαλύτερος ποταμός του βόρειου Μαρόκου και μπορεί να προκαλεί μεγάλες πλημμύρες. Το 1775 ο ποταμός εμφανίζεται σε έναν χάρτη, έργο των Τομάς Λόπες και Βάργας, με την ένδειξη «ποταμός Lucos».[1] Για ένα χρονικό διάστημα αποτελούσε σύνορο ανάμεσα στο Βασίλειο του Μαρόκου και τις γαλλικές αυτοκρατορικές κτήσεις.
Η αρχαία πόλη Λιξός, αποικία των Φοινίκων, ήταν κτισμένη στον λόφο Τσεμίς, 80 μέτρα πάνω από τη δεξιά όχθη του Λούκκου, λίγο βορειότερα από το σύγχρονο λιμάνι της Λαράς.[2] και περίπου τρία χιλιόμετρα από την εκβολή του ποταμού στον Ατλαντικό. Μεταξύ των ερειπίων της πόλεως έχουν ανασκαφεί λουτρά, ναοί, τείχη του 4ου αιώνα μ.Χ., ένα δάπεδο με ψηφιδωτό και τα περίτεχνα υπολείμματα του καπιτωλίου της στην κορυφή του λόφου.
Πιο πάνω στον ρου του Λούκκου συναντούμε το Ελ-Κσαρ ελ Κεμπίρ, που ιδρύθηκε ως αποικία των Καρχηδονίων και μετά τους Καρχηδονιακούς Πολέμους καταλήφθηκε από τους Ρωμαίους, που του έδωσαν την ονομασία Οππίντουμ Νόβουμ.[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Mapa general que comprehende los Reynos de Marruecos, Fez, Argel y Túnez Material cartográfico / Compuesto Con los mejores Mapas, y con lo que escribieron Mármol, Torres, Haedo, Dapper, Abreville, Daviti, La Mote y otros. Por D. Tomás López y Vargas, Geógrafo por S. M. de sus dominios, de la Real Academia de San Fernando, de la Real Sociedad Bascongada de los Amigos del País, y de la Real de Buenas Letras de Sevilla Αρχειοθετήθηκε 2017-09-28 στο Wayback Machine..
- ↑ Santiago Alcobé y Noguer: Prehistoria de España: Trabajos dedicados al IV Congreso Internacional
- ↑ M. Ponsich: «Territoires utiles du Maroc punique», στο βιβλίο Phoenizier im Westen, επιμ. H.G. Niemeyer, Mainz 1982, σελ. 438