Λούκιος Αίλιος Λάμια Πλαύτιος Αιλιανός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λoύκιος Αίλιος Λάμια Πλαύτιος Αιλιανός
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση45
Ρώμη
Θάνατος1ος αιώνας
Ρώμη
Συνθήκες θανάτουθανατική ποινή
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςFabia Barbara
Δομιτία Λογγίνα
ΤέκναΠλαυτία Φαβία
Aelia Plautia
Aelia Plautilla
ΓονείςΤιβέριος Πλαύτιος Σιλβάνος Αιλιανός
ΑδέλφιαMarcus Plautius Silvanus Aelianus
Plautia
ΟικογένειαPlautii Silvani
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λούκιος Αίλιος Λάμια Πλαύτιος Αιλιανός, λατιν.: Lucius Aelius Lamia Plautius Aelianus (π. 45) – 81/96) ήταν ένας Ρωμαίος συγκλητικός, που περιγράφεται από τον Μπράιαν Τζόουνς ως «το πιο επιφανές από τους υπάτους θύματα του Δομιτιανού». [1] Ο Ιουβενάλης χρησιμοποίησε την οικογένειά του ως την πιο αντιπροσωπευτική για τα πιο ευγενή θύματα του Δομιτιανού [2] Ο Λ. Αί. Λάμια ήταν αντικαταστάτης ύπατος το 80 με τρεις διαφορετικούς συναδέλφους: τον Άουλο Δίδιο Γάλλο Φαμβρίκιο Βεϊέντο, τον Κόιντο Αυρήλιο Πακτουμέιο Φρόντο και τον Γάιο Μάριο Μάρκελο Οκτάβιο Πόπλιο Κλούβιο Ρούφο. [3]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ορισμένοι μελετητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Λάμια ήταν πιθανότατα γιος του Τιβερίου Πλαύτιου Σιλβανου Αιλιανού. [4] Νυμφεύτηκε τη Δομιτία Λογγίνα, κόρη του Γναίου Δομίτιου Κόρβουλο στρατηγού και της Κασσίας Λογγίνας. Ο γιος τους πιστεύεται ότι ήταν ο Λούκιος Φουνδάνιος Λάμια Αιλιανός (ύπατος το 116), γεννημένος πριν ο Δομιτιανός τούς αναγκάσει να διαζευχθούν. [1] Υποτίθεται ότι ο Λάμια είχε μια κόρη, που αναφέρεται ως Πλαυτία, η οποία παντρεύτηκε τρεις φορές και γέννησε αρκετούς εξέχοντες Ρωμαίους. [5] Η Δ. Λογγίνα μπορεί να του είχε κάνει μία ή δύο κόρες. [6] [7]

Ο Δομιτία Λ. αποπλανήθηκε από τον Δομιτιανό, ενώ ο πατέρας του Βεσπασιανός ήταν ακόμη στη Ρωμαϊκή Αίγυπτο (70 μ.Χ.). Ο Δομιτιανός στη συνέχεια ανάγκασε τον Λάμια να τη χωρίσει, ώστε να μπορεί να την έχει για τον εαυτό του. [8] Παρ' όλα αυτά, ο Λάμια διατήρησε την αστεία του διάθεση. Ο Τζόουνς υποψιάζεται, ότι ήταν η αίσθηση του χιούμορ του με τη μορφή αβλαβών αστείων απευθυνόμενων στον Αυτοκράτορα, που οδήγησε στην εκτέλεσή του. Ο Δομιτιανός δεν μπορούσε να ανεχθεί κριτική προς το πρόσωπό του οποιουδήποτε είδους και υπήρχε αρκετό προηγούμενο για την εφαρμογή των νόμων προδοσίας σε τέτοιου είδους λεγόμενα. [9]

Έχει υποτεθεί ότι ο Λάμια μπορεί να νυμφεύτηκε με άλλη γυναίκα μετά το διάζευξη από τη Δ. Λογγίνα. Η 2η σύζυγός του μπορεί να ήταν η κόρη του Κόιντου Φάβιου Βαρβάρου. [10]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Jones, The Emperor Domitian (London: Routledge, 1993), p. 184
  2. Satires, IV.152
  3. Paul Gallivan, "The Fasti for A. D. 70-96", Classical Quarterly, 31 (1981), pp. 189, 215
  4. Frederik Juliaan Vervaet provides a list: "A Note on Syme's Chronology of Vistilia's Children", Ancient Society, 30 (2000), p. 103 n. 23
  5. Ronald Syme, "Antonine Relatives: Ceionii and Vettulani", Athenaeum 35 (1957), pp. 306-315
  6. Carney, Elizabeth D.· Müller, Sabine (9 Νοεμβρίου 2020). The Routledge Companion to Women and Monarchy in the Ancient Mediterranean World. ISBN 9780429783982. 
  7. Hughes, David (2007). The British Chronicles. ISBN 9780788444913. 
  8. Δίων Κάσσιος, 66.3.4
  9. Jones, Domitian, p. 185
  10. Birley, Anthony R. (6 Δεκεμβρίου 2012). Marcus Aurelius: A Biography. ISBN 9781134695690. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Prosopographia Imperii Romani Α 205.