Λουκρητία Λαντριάνι
| Λουκρητία Λαντριάνι | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Lucrezia Landriani (Ιταλικά) |
| Γέννηση | Δεκαετία του 1440 Μιλάνο |
| Θρησκεία | Καθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Γκαλεάτσο Μαρία Σφόρτσα |
| Τέκνα | Αικατερίνη Σφόρτσα Chiara Sforza Alessandro Sforza di Francavilla Carlo Sforza |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Λουκρητία Λαντριάνι, ιταλ.: Lucrezia Landriani (π. 1440 – 17 Αυγούστου 1507 [1]) ήταν ερωμένη του Γκαλεάτσο Μαρία Σφόρτσα, δούκα του Μιλάνου, και μητέρα της διάσημης νόθας κόρης του, Αικατερίνης Σφόρτσα, κυρίας της Ίμολα & κόμισσας του Φορλί. [1] Η Λουκρητία είχε άλλα τρία παιδιά με τον δούκα, και δύο με τον σύζυγό της.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γύρω στο 1450 η Λουκρητία παντρεύτηκε πρώτα τον Κριστόφορο Λοαμπουνιάνι, γιο της Λουκρητίας Βισκόντι και του Τζοβάννι Αντρέα Λαμπουνιάνι. Αργότερα, παντρεύτηκε τον κόμη Τζαν Πιέρο Λαντριάνι, αυλικό στην δουκική αυλή και στενό φίλο του Γκαλεάτσο Μαρία Σφόρτσα (24 Ιανουαρίου 1444 – 26 Δεκεμβρίου 1476), γιου του Φραγκίσκου Α΄ δούκα του Μιλάνου ως συζύγου της Μπιάνκα Μαρία Βισκόντι δούκισσας του Μιλάνου. [2] Ο Γαλεάτσο Μαρία έγινε δούκας του Μιλάνου μετά το τέλος τού πατέρα του στις 8 Μαρτίου 1466.
Η Λουκρητία γεννήθηκε στο Μιλάνο γύρω στο 1440. Ωστόσο, δεν είναι γνωστό τίποτε περισσότερο για τα πρώτα της χρόνια ή την καταγωγή της. [1] Ένα σύγχρονο πορτρέτο της Λουκρητίας, ζωγραφισμένο από τον Ντομένικο Βενετσιάνο, την δείχνει αρκετά όμορφη, με ξανθά μαλλιά, μπλε μάτια, υψηλό μέτωπο και ωραία χαρακτηριστικά. Γέννησε στον σύζυγό της Τζαν Πιέρο Λαντριάνι δύο παιδιά, και ανέλαβε την καθοδήγηση και την εκπαίδευσή τους [3]: έναν γιο, τον Πιέρο Λαντριάνι, ο οποίος αργότερα έγινε καστελάνος του φρουρίου της Φορλιμπόπολι, και μία κόρη, την Μπιάνκα Λαντριάνι, η οποία παντρεύτηκε τον Τομάζο Φέο, καστελάνο του κάστρου Ραβαλντίνο και κουνιάδο της Αικατερίνας Σφόρτσα.
Η Λουκρητία έγινε ερωμένη του Γαλεάτσο Μαρία γύρω στο 1460, όταν εκείνος ήταν 16 ετών. Είχαν τουλάχιστον τέσσερα παιδιά: [4]
- Κάρλο Σφόρτσα, κόμης της Ματζέντα (1461 – 9 Μαΐου 1483), νυμφεύτηκε τη Μπιάνκα Σιμονέτα (απεβ. 1487), με την οποία απέκτησε δύο κόρες, την Άντζελα Σφόρτσα (1479–1497) και την Ιππολύτη Σφόρτσα (1481–1520). Η τελευταία παντρεύτηκε τον Aλεσσάντρο Μπεντιβόλιo, από τον οποίο είχε τέκνα, συμπεριλαμβανομένης μίας κόρης, της Βιολάντε, η οποία έγινε σύζυγος του κοντοτιέρo Τζιοβάννι Πάολο Σφόρτσα, νόθου γιου του Λουντοβίκο il Mόρo Σφόρτσα από τη Λουκρέτσια Κριβέλλι.
- Αικατερίνη Σφόρτσα, κυρία της Ίμολα & κόμισσα του Φορλί (αρχές του 1463 – 28 Μαΐου 1509), παντρεύτηκε τρεις φορές. [5]
- Αλεσσάντρο Σφόρτσα, κύριος της Φρανκαβίλα (1465–1523), νυμφεύτηκε τη Βαρβάρα ντεϊ κόντι Μπαλμπιάνι ντι Βαλκιαβένα, από την οποία απέκτησε μια κόρη, την Καμίλλα.
- Κιάρα Σφόρτσα (1467–1531), παντρεύτηκε πρώτα τον Πιέτρο, κόμη νταλ Βέρμε ντι Σανγκουινέτο, κύριο του Βιγκεβάνο, και έπειτα, τον Φρεγκοζίνο Φρεγκόζο, κύριο του Νόβι, από τον οποίο είχε τέκνα.
Τα παιδιά της Λουκρητίας νομιμοποιήθηκαν και μεγάλωσαν στην δουκική Αυλή, μαζί με τα νόμιμα παιδιά του Γαλεάτσο από τη δεύτερη σύζυγό του Μπόνα της Σαβοΐας. Ωστόσο, τα εμπιστεύτηκαν στη φροντίδα της εκ πατρός γιαγιάς τους Μπιάνκας Μαρίας Βισκόντι. Το πιο χαρισματικό και αξιοσημείωτο παιδί του Γκαλεάτσο και της Λουκρητίας ήταν η Αικατερίνα, η οποία διδάχθηκε τις τέχνες της διπλωματίας και του πολέμου από τη γιαγιά της. Αυτές ήταν απαραίτητες δεξιότητες στο πολιτικό περιβάλλον της Ιταλίας του 15ου αι., το οποίο χαρακτηριζόταν από ίντριγκες, προδοσίες, δολοφονίες και συνεχείς συγκρούσεις, που προκαλούνταν από την έντονη αντιπαλότητα των πόλεων-κρατών και των ηγεμόνων τους.
Στις 26 Δεκεμβρίου 1476 ο Γκαλεάτσο Μαρία Σφόρτσα μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου μέσα στην εκκλησία του Σάντο Στέφανο στο Μιλάνο. Ο μοναδικός νόμιμος γιος του από τον Μπόνα της Σαβοΐας, Τζαν Γκαλεάτσο Σφόρτσα, τον διαδέχθηκε ως δούκας του Μιλάνου.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1 2 3 Ady, Cecilia Mary (1907). «chapter 109». Στο: Armstrong, Edward, επιμ. A History of Milan Under the Sforza. New York (London): G. P. Putnam's Sons (Methuen and Company).Ady, Cecilia Mary (1907). "chapter 109". In Armstrong, Edward (ed.). A History of Milan Under the Sforza. New York (London): G. P. Putnam's Sons (Methuen and Company).
- ↑ Jansen 2002, σελ. 39.
- ↑ Jansen 2002, σελ. 51.
- ↑ Vaglienti, Francesca M. (1998). «GALEAZZO MARIA Sforza, duca di Milano» (στα it). GALEAZZO MARIA Sforza, duca di Milano. 51. Treccani. http://www.treccani.it/enciclopedia/galeazzo-maria-sforza-duca-di-milano_%28Dizionario-Biografico%29/. Ανακτήθηκε στις 18 June 2019.
- ↑ Picotti, Giovanni Battista (1936). «SFORZA RIARIO, Caterina» (στα it). Enciclopedia Italiana. http://www.treccani.it/enciclopedia/caterina-sforza-riario_%28Enciclopedia-Italiana%29/. Ανακτήθηκε στις 18 June 2019.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Jansen, S. (17 Οκτωβρίου 2002). The Monstrous Regiment of Women: Female Rulers in Early Modern Europe. Springer. σελ. 311. ISBN 9780230602113.