Λουδοβίκος του Μπρεζέ
| Λουδοβίκος του Μπρεζέ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Louis de Brézé (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1463 ή 1473[1] |
| Θάνατος | 23 Ιουλίου 1531[2][3][1] Anet |
| Τόπος ταφής | Rouen Cathedral |
| Κατοικία | Château d'Anet |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία Βασίλειο της Γαλλίας[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αυλάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ντιάν ντε Πουατιέ (από 1515)[4][5] |
| Τέκνα | Φραγκίσκη του Μπρεζέ Λουίζα του Μπρεζέ |
| Γονείς | Jacques de Brézé και Καρλόττα του Βαλουά |
| Οικογένεια | Brézé |
 Σχετικά πολυμέσα | |
O Λουδοβίκος, γαλλ.: Louis de Brézé, seigneur d'Anet, comte de Maulevrier (π. 1460 – 23 Ιουλίου 1531) ήταν Γάλλος ευγενής, εγγονός του βασιλιά Καρόλου Ζ΄ της Γαλλίας από την φυσική (νόθη) κόρη του με την ερωμένη του Ανιές Σορέλ.
Νεανική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λουδοβίκος ήταν γιος του Ιακώβου του Μπρεζέ, σενεσάλη της Νορμανδίας, και της Καρλόττας του Βαλουά, της δεύτερης από τις τρεις νόθες κόρες του Καρόλου Ζ΄ από την Aγνή Σορέλ. [6] Ο εκ πατρός παππούς του ήταν ο Πέτρος του Μπρεζέ, γνωστός για την ανδρεία του στο Φορμινύ, μεγάλος οικονόμος της Νορμανδίας. [6]
Σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1523 ο Λουδοβίκος αποκάλυψε μία πλεκτάνη εναντίον του βασιλιά Φραγκίσκου Α΄. [7] Δεν γνώριζε εκείνη την εποχή ότι ο πεθερός του Ιάκωβος ντε Πουατιέ, κύριος του Σαιν Βαλιέ, εμπλεκόταν στην πλεκτάνη. [7] Ο Ιάκωβος καταδικάστηκε σε θάνατο γι' αυτή την εμπλοκή, αλλά ο βασιλιάς τού έδωσε αναβολή, επειδή δεν είχε άμεση εμπλοκή. [7]
Ο Λουδοβίκος είχε επιρροή στην Αυλή, ονομαζόμενος σενεσάλης της Νορμανδίας και κύριος του Κυνηγιού. Το σπίτι του ήταν η έδρα της οικογένειας, το Κάστρο του Ανέ (Château d'Anet), το οποίο βρισκόταν σε ένα βασιλικό κυνηγετικό καταφύγιο στην κοιλάδα του Ερ (Eure). Κληρονόμησε επίσης το Κάστρο του Μπεκ-Κρεσπέν. [8]
Πριν από το τέλος του το 1531, ο Λουδοβίκος ενθάρρυνε τον γάμο του πρίγκιπα Ερρίκου (Β΄) με την ανιψιά τού πάπα, Αικατερίνη των Μεδίκων, δημιουργώντας έτσι το τρίγωνο που θα συνεχιζόταν μέχρι το τέλος τού Ερρίκου Β΄, με τη χήρα του, Ντιάν του Πουατιέ, να γίνεται ερωμένη του Ερρίκου Β΄. Για την Ντιάν, ο βασιλιάς Ερρίκος Β΄ ξαναέκτισε το παλαιό Κάστρο του Ανέ, το οποίο έγινε ένα από τα πρώτα κάστρα της Γαλλικής Αναγέννησης, και τής ανατέθηκε μεγάλο μέρος τής διαχείρισης των υποθέσεων της βασιλικής Αυλής.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πρώτη σύζυγος τού Λουδοβίκου ήταν η Αικατερίνη του Ντρε. Αργότερα, παντρεύτηκε τη Ντιάν του Πουατιέ στις 29 Μαρτίου 1515. Εκείνη ήταν 15 ετών, και εκείνος 39 χρόνια μεγαλύτερος. [9] Μαζί, είχαν:
- Φραγκίσκη, (γενν. 1518) [7] παντρεύτηκε τον Ροβέρτο Δ΄ των Λα Μαρκ δούκα του Μπουγιόν. [10]
- Λουίζα, (γενν. 1521) [7] παντρεύτηκε τον Κλωντ Β΄ των Λωρραίνης δούκα του Ωμάλ [10].
Ο Λουδοβίκος απεβίωσε στις 23 Ιουλίου 1531. [11] Έχει αναφερθεί ρητά σε ένα παλαιό νορμανδικό χειρόγραφο ότι τα εντόσθιά του τάφηκαν στο Ανέ, η καρδιά του στο αβαείο του Κουλόμπ κοντά στον πατέρα του, και η σορός του μεταφέρθηκε στην Παναγία των Παρισίων στη Ρουέν, και τοποθετήθηκε κοντά σε εκείνη τού παππού του Πιέρ. Ο τάφος που έστησε η χήρα του, Ντιάν, για τον Λουδοβίκο στον καθεδρικό ναό της Ρουέν, ήταν ένα από τα πρώτα έργα του Γάλλου γλύπτη της Αναγέννησης, Ζαν Γκουζόν. [12]
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Πιέρ ντε Μπρεζέ-Μωλεβριέ, κύριος του Βαρέν | ||||||||||||||||
| Πέτρος του Μπρεζέ, μέγας οικονόμος Νορμανδίας | ||||||||||||||||
| Κλεμάνς Καρμπονέλ | ||||||||||||||||
| Ιάκωβος του Μπρεζέ | ||||||||||||||||
| Ιωάννα του Μπεκ-Κρεσπέν, κυρία του Μωνύ | ||||||||||||||||
| Λουδοβίκος του Μπρεζέ | ||||||||||||||||
| Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας | ||||||||||||||||
| Κάρολος Ζ΄ της Γαλλίας | ||||||||||||||||
| Ισαβέλλα της Βαυαρίας | ||||||||||||||||
| Καρλόττα του Βαλουά | ||||||||||||||||
| Ζαν Σορώ | ||||||||||||||||
| Αγνή Σορέλ | ||||||||||||||||
| Κατρίν ντε Μαινιελαί | ||||||||||||||||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1 2 3 4 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: «BnF catalogue général». (Γαλλικά) general catalog of BnF. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Παρίσι. 12456779t. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2023.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p32390.htm#i323896. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00003660.
- ↑ «Диана де Пуатье» (Ρωσικά)
- ↑ p32390.htm#i323896. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- 1 2 Wellman 2013, σελ. 191.
- 1 2 3 4 5 Wellman 2013, σελ. 192.
- ↑ Château-du-Bec: Histoire.
- ↑ Wellman 2013, σελ. 190.
- 1 2 Carroll 1998, σελ. 20.
- ↑ Wellman 2013, σελ. 194.
- ↑ Blunt & Beresford 1990, σελ. 77-78.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Blunt, Anthony· Beresford, Richard (1990). Art and Architecture in France, 1500-1700. Yale University Press.
- Carroll, Stuart (1998). Noble Power During the French Wars of Religion: The Guise Affinity and the Catholic Cause in Normandy. Cambridge University Press.
- Wellman, Kathleen (2013). Queens and Mistresses of Renaissance France. Yale University Press.
- «Château-du-Bec: Histoire». Château du Bec-Crespin. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2023.
- Diane De Poitiers (1499–1566) Encyclopedia